6. Μεθυστική νεφέλη

321 50 16
                                    

Την στιγμή που επέστρεψα στο πανδοχείο, η Λορέιν με περίμενε ξύπνια. Ήταν τέσσερις τα ξημερώματα. Το βλέμμα της δεν ήταν καλό και απλά δεν είχα όρεξη για άλλο καβγά.

-«Ήσουν με το Μάρκο!!!» αναφώνησε σχεδόν υστερικά. Τι ακριβώς την είχε πιάσει με το Μάρκο;

-«Βγήκα με τους Ιταλούς!» απάντησα πίσω.

-«Το έκανες για να μου ρίξεις στάχτη στα μάτια. Όταν πήγα να τον βρω στο δωμάτιό του, έλειπε.»

-«Και γιατί πρέπει να είναι μαζί μου; Λορέιν, σύνελθε!!!» απάντησα πίσω και μπήκα μέσα στο μπάνιο.

-«Νόμιζα ότι μπορούσα να σε εμπιστευτώ. Ήσουν η μοναδική φίλη που είχα!!!» αναφώνησε βάζοντας τα κλάματα.

-«Το ίδιο νιώθω και εγώ και για αυτό είμαι τόσο θυμωμένη που αμφιβάλλεις για μένα.» απάντησα πίσω.

-«Δεν κάνεις τίποτα για να σε εμπιστευτώ!» αναφώνησε με μάτια που έμοιαζαν να μην επικεντρώνονται πάνω μου. Πρόσεξα το μπουκάλι την τεκίλα στο κομοδίνο της. Αναστέναξα.

-«Λορέιν, δεν τρέχει τίποτα με τον Μάρκο.» προσπάθησα να πω με ήρεμο τρόπο.

-«Τότε που ήταν;»

-«Που να ξέρω;» απάντησα.

Δεν υπήρχε περίπτωση να της πω ότι είχε έρθει να με βρει στο κλαμπ. Όμως πέρα από εκείνα τα λίγα λεπτά, πραγματικά δεν ήξερα που βρισκόταν.

Πάνω που είχα ηρεμήσει τη Λορέιν, ακούστηκαν ισχυρά χτυπήματα στην πόρτα. Όταν άνοιξα, είδα έναν μεθυσμένο Μάρκο να κρατάει ένα μπουκάλι ρούμι και να με κοιτάει με επιθυμία.

-«Αν μπορείς να είσαι με τον οποιοδήποτε, γιατί να μην είσαι με εμένα;» αναφώνησε και έμεινα έκπληκτη. Τι συνέβαινε επιτέλους; Είχα έρθει για διακοπές όχι για να προσπαθώ να ξεμπερδέψω ρομαντικές παρεξηγήσεις.

Πριν προλάβω όμως να απαντήσω, έκανε μερικά βήματα προς το μέρος μου και με έπιασε από τα μπράτσα.

-«Γίνε δικιά μου, Βαλεντίν!!!» αποκρίθηκε ενώ η Λορέιν ήταν ακριβώς πίσω μας.

-«Έτσι θέλεις να σε εμπιστευτώ, σκύλα;!!!» αναφώνησε και την επόμενη στιγμή, δέχτηκα το χαστούκι της.

Πήρα μια βαθιά ανάσα. Εκείνο το χαστούκι απλά δημιούργησε το πρώτο ρήγμα σε εκείνη την φιλία χρόνων.

Με μια κίνηση, έσπρωξα το Μάρκο έξω από το δωμάτιο και κλείδωσα την πόρτα. Την επόμενη στιγμή, άρχισα να μαζεύω τα πράγματά μου. Δεν είχε νόημα να μένω μαζί της. Είχε γίνει υστερική και καχύποπτη. Είχε αλλάξει. Δεν ξέρω τι πραγματικά συνέβη με τον σύντροφό της, αλλά δεν της έφταιγα εγώ.

Το αγρίμιDonde viven las historias. Descúbrelo ahora