Το αγρίμι

76. Η αφύπνιση

Το βλέμμα μου έπεφτε συνεχώς μέσα από το τζάμι της μονάδας εντατικής θεραπείας. Κοιτούσε προσεχτικά κάθε σπιθαμή της. Αναζητούσα για ένα σημάδι ότι ανταποκρίνεται. Δεν εμφανιζόταν όμως κανένα.

Κόντευαν δύο μήνες που ήταν σε κώμα. Οι γιατροί δεν είχαν να μου πουν νέα. Η κατάστασή της ήταν σταθερή αλλά δεν ξυπνούσε. Ερχόμουν κάθε μέρα, πρωί ή βράδυ αλλά δεν έβλεπα αλλαγή.

Όσο δεν άνοιγε τα μάτια της, δεν μπορούσα να βρω ησυχία. Ο ύπνος μου στοιχειωνόταν από δυσοίωνα όνειρα με εκείνη να πέφτει ξανά και ξανά στο γκρεμό ή με εκείνη να μην ξυπνάει ποτέ από το κώμα της. Τότε, πεταγόμουν από το κρεβάτι λαχανιασμένος και την καρδιά μου να χοροπηδάει σαν τρελή μέσα στο στήθος μου.

Ούτε για αστείο δεν θα πίστευα ότι δεν θα ξυπνήσει. Δεν θα το δεχόμουν. Εκείνη ήταν η ζωή μου, η ανάσα μου, η ψυχή μου. Αν χανόταν, θα χανόμουν μαζί της.

Όμως είχα ελπίδα και πίστη. Πίστευα στη δύναμή της, στο πείσμα της, στην αγάπη της. Θα ξυπνούσε. Θα άνοιγε τα υπέροχα μάτια της και θα έλιωνα στο πονηρό βλέμμα της.

Αυτή ήταν η εκδίκησή της για ότι πέρασε όσο είχα πάθει αμνησία. Ήθελε να με πληρώσει με το ίδιο νόμισμα. Ήθελε να νιώσω την ίδια αγωνία και την ίδια ανασφάλεια. Δεν με ένοιαζε, αρκεί στο τέλος να ξυπνούσε.

Στο διάστημα αυτό, φρόντισα να φροντίσω ώστε όλα να είναι όπως τα άφησε. Έβαλα συνεργείο να χτίσει ξανά τον εκδοτικό οίκο. Φυσικά, οι φίλοι και συνεργάτες της δεν θα άφηναν τη δουλειά της να πάει χαμένη. Με το υλικό που έφερε ο Μανουέλ από τη Γαλλία ετοίμασαν το τεύχος του μήνα που πέρασε χρησιμοποιώντας εξωτερικό τυπογραφείο, ενώ εκείνος και ο Γκαρσία έχουν βγει προς αναζήτηση νέων θεμάτων για το επόμενο τεύχος.

Όλοι τους έρχονται να την επισκεφτούν συχνά και περισσότερο η Εβίτα, η οποία πολλές φορές φέρνει μαζί της την Παλόμα. Ακόμη και οι Λόκας έρχονται συχνά πυκνά σαν να είναι η πραγματική της οικογένεια. Όλοι μας αναμένουμε την αφύπνισή της καρτερικά.

Το θαύμα ανάρρωσης του Λορέτζο, ακολούθησε ένα ακόμη θαύμα και αυτό δεν ήταν άλλο από το άνθισμα των αμπελώνων. Τα καμένα δενδρύλλια έβγαλαν πράσινα ζωηρά φύλλα και «μάτια» ενώ οι γεωπόνοι είναι σχεδόν σίγουροι, ότι μέχρι το τέλος της άνοιξης θα έχουν «δέσει» οι καρποί.

Αυτό ήταν ένα θαύμα που εκείνη επιδίωξε και κατάφερε. Ο Χοσέ μου εξήγησε με πόσο κόπο, κατάφερε να επιβάλλει την άποψή της, όταν είχα χάσει κάθε ελπίδα για το κτήμα. Δεν θυμόμουν την περίοδο που είχα αμνησία ξεκάθαρα και ντράπηκα όταν έμαθα πως της είχα συμπεριφερθεί.