57. Άγνωστοι

198 30 11
                                    

Δύο μέρες μετά την αφύπνισή του, ο Ενρίκε πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο και όλοι μαζί θα επιστρέφαμε στη βίλα.

Όταν είδε από μακριά τους άλλοτε καταπράσινους από τους αμπελώνες λόφους να έχουν μετατραπεί σε μαύρη καμμένη γη, πρόσεξα τις γροθιές του που έσφιξαν και τα δόντια του που άρχισαν να τρίζουν. Τα μάτια του κοκκίνισαν και σχεδόν βούρκωσαν. Εκείνη τη στιγμή, κανένας δεν μπορούσε να τον παρηγορήσει και κανείς δεν είπε λέξη.

Φθάνοντας στη βίλα, έμεινε έκπληκτος από τον αριθμό των υπαλλήλων, όμως ήταν λογικό καθώς στην περίοδο που είχε σταματήσει η μνήμη του, οι μόνοι υπάλληλοί του ήταν ο Αντρέ, ο Πέδρο και η Κονσουέλο.

Έμεινε έκπληκτος με το γεγονός ότι υπήρχαν γυναίκες υπάλληλοι στη βίλα αλλά και με το γεγονός ότι ο ξάδερφός του, ο Λορέντζο είχε επίσης παντρευτεί και μέναμε όλοι μαζί στη βίλα.

Όλες εκείνες οι πληροφορίες ήταν υπερβολικές για εκείνον και σε συνδυασμό με την ψυχολογική του κατάσταση, έδειχνε να είναι σε κακή διάθεση. Τελικά, αποσύρθηκε στο γραφείο του.

Εξηγήσαμε στους υπαλλήλους ότι ο Ενρίκε είχε θολωμένη μνήμη και για ένα διάστημα θα ήταν εξαιρετικά ευερέθιστος και απότομος, όπως τότε που ήταν μισογύνης. Θα έπρεπε να υποστούν τα ξεσπάσματά του, όπως έπρεπε να τα υποστώ και εγώ.

Αν και δεν αντιδρούσε πια στο γεγονός ότι ήμουν σύζυγός του, δεν ήταν και ιδιαίτερα χαρούμενος. Πλέον μέναμε σε χωριστά δωμάτια ενώ προσπαθούσα να του δείξω πόσο αγαπημένοι ήμασταν. Τον συνόδευα στο πρωινό και στο δείπνο, όμως εκείνος ήταν ψυχρός και τυπικός.

Η μνήμη του είχε σταματήσει στην περίοδο που ήταν πληγωμένος βαθιά από τον πρώτο του έρωτα. Δεν εμπιστευόταν τις γυναίκες και μάλιστα με κοιτούσε με μισό μάτι, μην μπορώντας να δεχτεί ότι μετά από εκείνο το πλήγμα από την Καμίλα, είχε παντρευτεί τόσο σύντομα.

Όταν προσπαθούσα να περάσω χρόνο μαζί του και να του θυμίσω πράγματα για τη σχέση μας, απλά έδειχνε αδιάφορος και δύσπιστος. Αν δεν προσπαθούσα να είμαι κοντά του, ούτε που γύριζε να με κοιτάξει. Κλεινόταν στο γραφείο του και ασχολιόταν με τη δουλειά του, ένα άλλο αγκάθι στην καρδιά του.

Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι είχε πάρει το μονοπάτι που είχε ακολουθήσει ο πατέρας του και ότι είχε κάνει κινήσεις να γίνει ένας τρανός επιχειρηματίας. Όταν ο Χοσέ του παρουσίασε την πραγματικότητα ξέσπασε άσχημα, άλλωστε πριν ήταν ένας «χίπης».

Το αγρίμιWhere stories live. Discover now