43. Άδικη ζωή

219 39 4
                                    

Ήταν Κυριακή. Η βίλα ήταν άδεια. Πέρα από τους υπαλλήλους κανένας από τους άρχοντες δεν βρισκόταν παρόν. Νωρίς το πρωί, ο άρχοντας Ενρίκε είχε φύγει μαζί με την αδερφή του για την Βαρκελώνη, ενώ ο μικρός άρχοντας Λορέντζο είχε πάρει τη σύζυγό του αλλά και τον ανιψιό τους, τον Ραμόν για μια κυριακάτικη εξόρμηση.

Η αρχόντισσα Βαλεντίν είχε επίσης αφήσει τη βίλα λίγη ώρα μετά την αποχώρηση των υπολοίπων. Μαζί με τους τσιγγάνους εργάτες και την Παλόμα, έφυγαν για κάποιου είδους ταξίδι.

Ήταν βαρετά να μένω στη βίλα τέτοια μέρα χωρίς να κάνω τίποτα. Επισκέφτηκα επίσης τη θεία Κονσουέλο στο ράντζο. Αναρωτιόμουν αν μπορούσα και εγώ να φύγω για λίγο εφόσον οι άρχοντες έλειπαν, άλλωστε ο κ. Αντρέ δεν ήταν μόνος του πια. Είχαν προσληφθεί ένα σωρό άλλες υπάλληλοι.

-«Χωρίς την άδεια των αρχόντων που θα πας;»

-«Δεν είναι δίκαιο! Η Παλόμα πήρε ρεπό.»

-«Το ζήτησε από την αρχόντισσα Βαλεντίν. Γιατί δεν έκανες το ίδιο;» αποκρίθηκε η θεία και αναστέναξα.

-«Εκείνες οι δύο ήταν φίλες από πριν και η Παλόμα έχει την οικειότητα. Πώς να ζητήσω κάτι τέτοιο;» απάντησα πίσω.

-«Όμως θεία, η αρχόντισσα φάνηκε αρκετά τυχερή. Από απλή εργάτρια, έγινε αρχόντισσα επειδή παντρεύτηκε ένα άρχοντα.» αποκρίθηκα με ένα βλέμμα προσμονής.

-«Τι ανοησίες λες; Πρόσεξε μην ξεστομίσεις τίποτα προσβλητικό μπροστά τους, Μάγδα!!!»

-«Για χαζή με περνάς; Απλά νιώθω λίγη ζήλια. Τι θα γινόταν αν με πρόσεχε ένας άρχοντας και εμένα; Θα άλλαζε όλη μου η ζωή.»

-«Μάγδα, είσαι μορφωμένο άτομο. Γιατί κάνεις τέτοιες σκέψεις;»

-«Μορφωμένο; Κοίτα που κατέληξα! Να υπηρετώ άλλους.»

-«Εσύ ζήτησες δουλειά και σου την βρήκα!»

-«Νόμιζα θα ήταν για το καλοκαίρι όμως όπως το βλέπω, μάλλον θα δουλεύω μια ζωή για τους άρχοντες όπως εσύ.»

Ο τόνος μου είχε έναν τόνο υποτίμησης για την ζωή της θείας. Φυσικά, οι δυο μας μεγαλώσαμε σε διαφορετικές εποχές με διαφορετικά δεδομένα. Δεν έφταιγε εκείνη που είχε μείνει υποτακτική των Ναβάρο. Εγώ είχα επιλογές. Είχα σπουδάσει και μπορούσα να φύγω και να κάνω μια άλλη ζωή.

Άφησα το ράντζο και επέστρεψα στη βίλα καθώς δεν ήθελα να συνεχίσω τη λογομαχία με τη θεία. Ήμουν έτοιμη να ζητήσω άδεια από τον κ. Αντρέ να φύγω νωρίτερα για να χαρώ την ηλιόλουστη Κυριακή, όταν άκουσα δύο υπαλλήλους να κουτσομπολεύουν όσο καθάριζαν.

Το αγρίμιWhere stories live. Discover now