Το αγρίμι

26. Τέλος διακοπών

Εντόπισα αμέσως το νευρικό και ταραγμένο βλέμμα της Λεάνδρα, η οποία πήρε το πρωινό της με ταχύτητα φωτός και αμέσως μετά βρεθήκαμε στην παραλία. Παρόλο που ο Ραμόν, άλλο που δεν ήθελε, ήταν περίεργη εκείνη η αναστάτωση της μητέρας του.

Τελικά, κατάφερα να την πείσω να μου μιλήσει όσο ήμασταν ξαπλωμένες στις ξαπλώστρες. Έμεινα έκπληκτη όταν μου είπε ότι ο φίλος του αδερφού της, Χοσέ Σάντζες, της πρότεινε δεσμό. Μάλιστα της έκανε κανονική ερωτική εξομολόγηση.

Δεν το έβρισκα περίεργο άλλωστε η Λεάνδρα ήταν μια νέα ακόμη γυναίκα και αρκετά όμορφη. Φέροντας την αισθησιακή λατινική γοητεία και το ελαφρώς περήφανο ταπεραμέντο της, την έκαναν μια αρκετά ποθητή γυναίκα.

Όμως είχε ακόμη ανοιχτές πληγές από τον αποτυχημένο γάμος της. Πληγές που χρειάζονταν χρόνο να κλείσουν και δεν ήξερα αν εκείνος ο άντρας είχε την υπομονή.

 Η Λεάνδρα φαινόταν αγχωμένη καθώς ο άντρας εκείνος την έπιασε απροετοίμαστη και πάνω στην ένταση της στιγμής, εκείνη του έδωσε το πράσινο φως, φυσικά με κάποιες προφυλάξεις. Όμως τώρα που το συνειδητοποιούσε, ένιωθε νευρική και φοβισμένη.

-«Εφόσον δέχτηκε να περιμένει, τότε πάρε όσο χρόνο χρειαστείς. Μην πιέσεις τον εαυτό σου, αν δεν είσαι έτοιμη για σχέση αλλά μη χάσεις την ευκαιρία να βρεις αλλού την ευτυχία εξαιτίας του φόβου σου.» της είπα.

-«Το κάνεις να φαίνεται απλό.» απάντησε.

-«Και είναι. Ακολούθησε την καρδιά και το ένστικτό σου αυτή τη φορά και όχι τη βούληση κάποιου άλλου. Κάνε αυτό που σε ευχαριστεί και σε κάνει χαρούμενη. Για μια φορά, σκέψου τον εαυτό σου και όχι τους άλλους.»

-«Αυτό κάνεις εσύ;»

-«Ακριβώς. Πάντα κάνω αυτό που νιώθω. Ακόμη και αν πληγωθώ στο τέλος δεν μπορώ παρά να κατηγορήσω τον εαυτό μου για τις επιλογές μου και όχι τους άλλους. Απλά γλείφω τις πληγές μου και συνεχίζω.»

-«Υπάρχουν τόσα πολλά που με φοβίζουν.»

-«Και θα υπάρξουν περισσότερα. Όμως πρέπει να τα αντιμετωπίσεις. Μέχρι τώρα ζούσες τη ζωή που σου όριζαν άλλοι. Πρώτα οι γονείς σου και έπειτα ο αχρείος που είχες για σύζυγο. Τώρα, ακόμη και αν αποτύχει αυτή η σχέση, θα την έχεις επιλέξει εσύ. Ίσως πονέσεις ή απογοητευτείς, αλλά θα είναι ένα λάθος που θα έχεις κάνει εσύ. Φυσικά, μπορεί και να πετύχει και να μετατραπεί σε κάτι όμορφο.» απάντησα και σηκώθηκα να πέσω στη θάλασσα.