Το αγρίμι

49. Αληθινοί δεσμοί

   Εισήλθα μέσα στη βίλα ακόμη μουδιασμένη και χαμένη σαν να πατούσα σε άλλο σύμπαν. Στα χέρια μου κρατούσα ακόμη τα δύο βραβεία. Την στιγμή που πέρασα την πόρτα, μια μάζα όρμησε πάνω μου και με έβαλε στην αγκαλιά της. Ένιωσα τα δάκρυά της πάνω στο λεπτό φόρεμά μου και άκουγα τα αναφιλητά που προσπαθούσε να πνίξει.

Η Εβίτα βρισκόταν σε μια κατάσταση έξαψης και ενθουσιασμού μην μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυα συγκίνησης ενώ ένιωθα να σφίγγει τη μέση μου επικίνδυνα.

Πίσω της ο Λορέντζο χαμογελούσε πονηρά ενώ υπήρχε ένας τόνος ανταγωνισμού στο βλέμμα του.

-«Ο Ενρίκε;» ρώτησα αλλά θυμήθηκα ότι δεν ήταν εδώ άλλωστε για αυτό και δεν με είχε συνοδεύσει στα βραβεία.

-«Τον ειδοποίησα.» αποκρίθηκε πονηρά ο Λορέντζο και απλά έγνεψα θετικά.

-«Πρέπει να ήταν κεραμίδα!» σχολίασε.

-«Κεραμίδα; Λες και έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι μου, ήταν.» απάντησα και πήρα κατεύθυνση προς το δωμάτιό μου. Με μηχανικές κινήσεις που δεν θυμόμουν καν το επόμενο πρωί, άλλαξα ρούχα και έπεσα στο κρεβάτι. Όμως ποιος μπορούσε να κοιμηθεί με τέτοια ένταση και τέτοια έξαρση;

Το κινητό μου άρχισε να χτυπάει καθώς ένας-ένας οι συνεργάτες μου τηλεφωνούσαν για να με συγχαρούν αλλά τα συγχαρητήρια ανήκαν σε όλους μας. Ήταν μια κοινή προσπάθεια και άξιζαν σε όλους εκείνα τα βραβεία.

Εν τέλει, έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον Ενρίκε.

-«Συγχαρητήρια στην εξυπνότερη και ομορφότερη γυναίκα του κόσμου.» αποκρίθηκε και δάγκωσα τα χείλη μου.

-«Μακάρι να ήμουν εκεί να σε καμάρωνα!» άκουσα να λέει με ένα τόνο απογοήτευσης.

-«Καλύτερα που δεν ήρθες αλλιώς θα με έβλεπες να τρέμω σαν φύλλο στον άνεμο.» απάντησα και γέλασε.

-«Εσύ; Να τρέμεις; Δεν το πιστεύω.»

-«Δεν μπορώ να το πιστέψω, Ενρίκε.» ψέλλισα.

-«Θα έπρεπε. Οι κόποι σου και οι ικανότητές σου αναγνωρίστηκαν, Βαλεντίν. Είσαι υπέροχη!!!» αποκρίθηκε ξανά και τα μάτια μου βούρκωσαν. Μπορεί να ένιωθα έκπληξη και συγκίνηση, αλλά μόνο τα δικά του λόγια ήταν ικανά να τραντάξουν την ψυχή μου.

Τα λόγια του σημαντικότερου ατόμου στη ζωή μου, είχαν περισσότερο βάρος από τη γνώμη εκατομμυρίων ατόμων. Νέο κύμα συγκίνησης κατέκλυσε την καρδιά μου ακούγοντας τα ζεστά και ενθαρρυντικά του λόγια.