Το αγρίμι

45. Ο θησαυρός του

Δύο μέρες αργότερα, η Κονσουέλο και ο Πέδρο εμφανίστηκαν μπροστά μου και άρχισαν να με ευχαριστούν. Ειδικά η Κονσουέλο με έβαλε στην αγκαλιά της ενώ τα δάκρυα ποτάμια που έχυνε, μούσκευαν τα ρούχα μου καθώς εκτός από το γεγονός ότι μεσολάβησα να επιστρέψει σπίτι, έπεισα τον Ενρίκε να αποσύρει τις κατηγορίες ενάντια στη Μάγδα. Η αγωνία της πρέπει να ήταν μεγάλη, αυτές τις μέρες.

Η Μάγδα επίσης επέστρεψε στη βίλα. Σχεδόν έπεσε στα πόδια μου να με ευχαριστεί που πίστεψα στην αθωότητά της και την έβγαλα από τη φυλακή. Τα μάτια της είχαν πρηστεί από το κλάμα ενώ προσπαθούσε μέσα από τους λυγμούς της να μου εξηγήσει τι συνέβη εκείνο το βράδυ.

Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους, ένιωθα ότι έλεγε την αλήθεια. Τα μάτια της ήταν ειλικρινή και γεμάτα θλίψη. Την άφησα να επιστρέψει στη δουλειά της, ενώ έμεινα να σκέφτομαι όλα όσα μου είχε πει.

Την άφησα να επιστρέψει στο πόστο της ενώ κάλεσα την Παλόμα και της ζήτησα να έχει στο νου της την υπάλληλο που είχε αναφέρει η Μάγδα.

Μετά από εκείνες τις τρεις μέρες, επέστρεψα στη δουλειά. Η Εβίτα είχε αναλάβει να δουλεύουν όλα στην εντέλεια μέχρι να επιστρέψω.

Όλοι μου έδιναν ευχές για την ανάρρωσή μου καθώς η Εβίτα τους είχε πει μονάχα ότι ήμουν άρρωστη με κρυολόγημα. Οι πυρετώδεις ρυθμοί συνεχίστηκαν στον εκδοτικό οίκο παρόλο που το περιοδικό ήταν πλέον δεκαπενθήμερο.

Η Λάουρα με ενημέρωσε για το μήνυμα που λάβαμε από τον οργανισμό των βραβείων. Σαν υποψήφιο περιοδικό λάβαμε επίσημη πρόσκληση στην απονομή που θα γινόταν τα Χριστούγεννα. Φυσικά, δεν περίμενα πολλά καθώς το περιοδικό δεν λειτουργούσε για μεγάλο διάστημα αλλά ήταν καλό να παρευρεθούμε και να νιώσουμε την ατμόσφαιρα.

Όμως πέσαμε στην δουλειά μετά τον ενθουσιασμό της πρόσκλησης που λάβαμε. Είχα ήδη υλικό που είχα συλλέξει από τον καταυλισμό των Ρομά και θα έφτιαχνα ένα αφιέρωμα για αυτούς.

****

Ο Χοσέ είχε δίκιο. Μόλις το όνομα των Σεράνο ανακατεύτηκε με τις δουλειές μας, τότε οι άδειες που χρειαστήκαμε για τη λειτουργία των επιχειρήσεών μας βγήκαν άμεσα. Ήμουν ευγνώμων στη θεία Μάρτα, αλλά δεν θα εκμεταλλευόμουν την καλοσύνη της. Αντίθετα, θα έκανα ένα ταξίδι στη Μαδρίτη για να κλείσουμε μια συμφέρουσα συμφωνία και για τους δύο.

Παρόλο που δεν ήθελα να αφήσω τη Βαλεντίν μόνη μετά από όσα πέρασε, ήταν αναγκαίο κακό. Μόλις σταθεροποιούσα τη δύναμη των Ναβάρο, δεν θα έλειπα λεπτό από το πλευρό της. Φυσικά, όσο έλειπα, είχε την πλήρη δικαιοδοσία στα πάντα σαν αρχόντισσα των Ναβάρο.