Το αγρίμι

34. Ο «θησαυρός» του «κυνηγού»

Μερικές μέρες αργότερα, επέστρεψαν και οι Λόκας στο κτήμα μαζί με το νιόπαντρο ζευγάρι. Η Παλόμα θα συνέχιζε να δουλεύει στη βίλα των Ναβάρο ενώ ο Αλφόνσο και οι γονείς της θα δούλευαν στα κτήματα.

Παρόλο που ο Αλφόνσο είχε σπίτι να μείνουν στο χωριό σαν ζευγάρι που ήταν, αποφάσισαν να μείνουν στο ράντζο καθώς δούλευαν πια μόνιμα στο κτήμα.

Με το τέλος της εβδομάδας, η θεία Μάρτα και η Ρενάτα αποχώρησαν από τη βίλα για να επιστρέψουν στη Μαδρίτη και πλέον η ζωή άρχισε να αποκτάει μία ήρεμη ρουτίνα.

Παράλληλα ξεκινούσε η νέα σεζόν και όπως είχε υποσχεθεί, ο Χοσέ είχε δώσει στην Λεάνδρα την ευκαιρία να δουλέψει μαζί του ενώ ο μικρός Ραμόν ξεκίνησε το σχολείο στην Τζιρόνα.

Αυτό με έβαλε σε σκέψεις. Μπορεί να είχα γίνει κυρία Ναβάρο αλλά δεν είχα μάθει να μένω άπρακτη και άεργη στη ζωή μου. Χρειαζόμουν και εγώ μια δουλειά. Δεν είχα ιδέα για κτήματα και κρασιά προκειμένου να δουλέψω για τον Ενρίκε, κάτι που μου άφηνε μία μόνο επιλογή, να εξασκήσω το δικό μου επάγγελμα.

Όμως ακόμη και πίσω στη Νέα Υόρκη, ήμουν ελεύθερη αρθρογράφος υπογράφοντας συμβολαία μικρής διάρκειας με περιοδικά. Παρόλο που οι στήλες μου σε συνδυασμό με τις φωτογραφίες που τις συνόδευαν ήταν δημοφιλείς, αναρωτιόμουν αν μπορούσα να κάνω κάτι ανάλογο εδώ.

Παρόλο που είχα μάθει πρόχειρα τη γλώσσα για να μπορώ να συνεννοούμαι, δεν ήξερα αν μπορούσα να γράψω ένα καλό άρθρο. Για αρχή, χρειαζόμουν μερικά μαθήματα της ισπανικής γλώσσας.

Η Λεάνδρα ήταν περισσότερο από πρόθυμη να με διδάσκει όταν επέστρεφε από το γραφείο του Χοσέ. Αν και ένιωθα άσχημα που την απασχολούσα από τον ελεύθερο χρόνο της, εκείνη φαινόταν ενθουσιασμένη λες και δίδασκε την μικρότερη αδερφή της.

Από την άλλη πλευρά, ο Χοσέ μου έδωσε μια λίστα με αξιοπρεπή περιοδικά, στα οποία μπορούσα να κάνω αίτηση για δουλειά.

-«Ανοησίες!!! Η γυναίκα μου δεν μπορεί να δουλεύει για άλλους!» αποκρίθηκε ο Ενρίκε με ένα σοβαρό βλέμμα.

Ήξερα ότι η οικογένειά του ήταν γνωστή στην Καταλονία, τόσο για το κύρος όσο και για τον πλούτο της, αλλά δεν περίμενε να μένω στο σπίτι όλη τη μέρα σαν καλή νοικοκυρά, σωστά;

Τον κοίταξα με ένα κοφτερό και άγριο βλέμμα.

-«Περίμενε, αγριόγατα, δεν τέλειωσα.» αναφώνησε όταν ένιωσε το βλέμμα μου.