Standia - Siber Askerin Karanlık Zihni (Geçiçi Olarak Ara Verildi)

Bölüm 101 - Misâfir

Çekirdek Tayfa evlerine dönerken yolun ortasında telefon arama sesi çalar ve herkes şaşkınlıkla merak ederken;

İssei: *gergin* "Bu saatte ve bu vakitte kim ararki?!"

Kızıl Kurt: *sakinlikle* "Sorun yok Yukihira, benim telefondan arıyorlar. *M12904'e telefonu uzatarak* Bro sen bi ilgilensene şununla."

M12904: *sakinlikle* "Hemen ilgileniyorum. *Telefonu açarak konuşur* Evet kimsiniz?"

Mitsuhide: *telefonda* "Mahmut, ben Mitsuhide. Annen ile baban hepinizi kendi evine çağırıyor. Onun için aradım."

Kızıl Kurt: *sakin sesle* "Güzel. Orada olacağız."

Mitsuhide: *telefonda* "Tamamdır, görüşürüz."

Telefon kapandıktan sonra araba ile oraya doğru giderler.

Vardıkları zaman aynı robot karşısına çıktığı an;

M12904: *sakin sesle* "Defol buradan robotçuk. Seninle hiç uğraşamam."

Bu sefer robot onu rahat bırakır ve çeker gider.

Biraz daha ilerleyecekleri zamanda aralarında konuşma geçer;

İssei: *merakla* "Liderim, bizi niye çağırdılar?"

M12904: *sakin sesle* "Bizi misafir olarak çağırdılar İssei. Tek nedeni o."

Tati: *gülümser* "Niye onlara hediye götürmüyoruz ki?"

Kızıl Kurt: *sakin sesle* "Hakketten lan. Biz niye böyle bir şey yapmadık?"

Minako: *gülümser* "Yok artık daha neler. Annenize babanıza gidiyorsunuz, onları sevindirecek hediye almıyorsunuz. *Şakaya vurur* Ne biçim evlatlarsınız böyle?"

M12904: *sakin sesle* "Minako abla sende gördün, Ahmet ile ben ikimiz, anneme lüks giysi dikme seti ile güzel bir altın yüzük aldık. Babama da altı tane gümüş basım hatıra paralar aldık. Daha ne yapalım yani? *Parker'a döner* Parker, aldıklarımız yanımızda mı?"

Parker: *sakin sesle* "Usta, onlar senin elinde ve devamlı taşıyorsun onları."

M12904: *elindeki poşetlere bakar ve kontrol ederek* "Doğru ya. Kafam da cidden dağıldı."

Sonrasında eve varırlar ve kapıyı tıklattıkları vakit birisi açar;

M12904'ün amcası: *sevinir* "Çocuklar siz mi geldiniz?"

M12904: *şakaya vurur* "Yok, aslında hayaletiz."

Kızıl Kurt: *sakin sesle* "Bu sefer sakin olsan, neyse içeriye girelim."

İkizler mutfağa girerler ve ebeveynlerine selamlaşarak;

Kızıl Kurt: *sakin sesle* "Valide, peder. Ne yapıyonuz? Nasılsınız?"

M12904'ün annesi: *sakin sesle* "İyidir be oğlum. Babanla akşam yemeği hazırlıyoruz işte. Misafirlerde esaslı çıktı, vampir olan gençlerle görüşmeyeli bir dört sene geçmiş."

M12904'ün babası: *sakin sesle* "Bakıyorum da hediyeler almışsınız. Ne var böyle?"

M12904: *sakin sesle, gösterir* "Babam, seninkini ben seçtim. Anamınkini de Ahmet seçti. Gönlümüzden koptular işte."

M12904'ün babası: *sakin sesle* "Sağolun evlatlarım, sadece gelmeniz yeterliydi. Gerek yoktu bu kadar zahmete."

Kızıl Kurt: *sakin sesle* "Olur mu öyle şey? Gönlümüzden geçti sonuçta."