SAR AŞKA

7°Bölüm

İyi okumalar dilerim minik avukatlarım

🌥️

7°BÖLÜM

Evliliğimizin belki de en denli sarsıntısı buydu. Her zaman mutluyduk.
Hiç kavgamız olmazdı.
Bazen kıskançlıktan dolayı kavgalar olsa da o da abartıya kaçmazdı.
Bunu Giray'da biliyordu ve şuan önümde çökmüş bir vaziyetteydi.

Ellerimi hala tutsa da artık okşamıyordu. Ondan cevap beklercesine gözlerine bakarken o da güzel yeşilleriyle bana bakıyordu.

Biraz sonra elini ellerimden çekti.

Kalbimden kopan ağrı yavaşça tüm vücuduma yayılırken saniyesinde kuruyan dudaklarımı araladım ve dilimle ıslattım.

Kafamı beklentiyle kaldırdırğımda Giray'ın ayağa kalktığını ve öylece bana baktığını gördüm. İki elini de beline koymuştu.

"Sen ciddi misin?" Dedi dudaklarını aralayıp oyalanmadan komnuşmuştu.

"Hangi konuda?" Sesimin titremesini hissetmemesini dilerdim ama bakışlarında ki dalgalanma bunu ört bas ediyordu.

"Hala yapıyorsun, Deniz, sevgilim... gerçekten bunun için ağladın mı? Bunu bana söylemek yerine ağaldın mı? Bir de sesin titriyor. Delireceğim şimdi."

Derin bir nefes verdim.
Kalp çarpıntım yavaş yavaş yerini umuda bırakırken gözlerim heyecanla parıldadı.

"Seninle konuşacaktım zaten." Diye içime kaçan sesimle konuşmaya başladığımde susturdu beni.

"Benimle konuşacaktın? Emin misin sevgilim? Ağlama nedenini bile zorla öğrendim senden... sen benim yüzümden ağladın değil mi? Bu gerçeği yediremiyorum kendime. Seni hep mutlu edecektim sevgilim ben, neden ağlıyorsun benim için. Hemde bu kadar ucuz bir konu için..."

Onaylamayan bakışlar altında kafasını iki yana salladı. Bakışları hala dalgalıydı.
Oturduğum yerden kalkıp ona foğru adımlarken çıkan tek ses topuklularıma aitti.
Ayakkabı uçlarımız temas ettiğinde durdum ve ona baktım.

"O kadar ucuz bir konu değil işte. Ama özür dilerim. Bunu konuşabilirdik... ağlamam çok, çok saçma biliyorum. Regl dönemim yaklaşıyor. Özür dilerim sevgilim. Gerçekten."

Kolunu kaldırıp kafamın etrafından bana doladı ve beni kendine çekti.
Hiç vakit kaybetmeden kollarımı beline doladım. Saçlarıma kondurduğu öpücüğü hissettiğimde daha sıkı sardım onu.

Kulağıma doğru nefes sesi geldiğinde tüylerim ürperdi.

"O anki kızgınlıkla sana sesimi yükselttiysem eğer veya seni kırdıysam özür dilerim güzel karım. O meseleye gelecek olursak da elbette bir bebeğimiz olsun isterim ama zamanla. Daha çok erken. Bende ilerde isterim minik bir sen. Şimdi bu konuyu kapatalım."

Kulağıma fısıldaması bittiğinde dudakları tekrar saçlarımı buldu.

Onu çok sevmekte bu hayatta yaptığım en iyi şeydi.

Geri çekildiğimde kollarımı sırtında gezdirerek boynuna götürdüm ve ellerimi boynunda birleştirdim. O da kollarını belime doladığında aramızdaki mesafe iyice azalmıştı. Ona doğru usulca eğildiğimde burunlarımız temas etti önce.

Daha sonra o başını biraz sağ tarafa doğru eğdi ve dudaklarımı kendilerininkine bastırdı.
Hevesle beklemeden ona karşılık verdiğimde boynundaki ellerim iyice sıkılaşmıştı.