27°Bölüm

132 5 0
                                    

Aşkın tanımı olan aşklarım nasılsınızz??
Okul yüzünden fazla bölüm atamıyorum beni idare edin lütfen

Okunma sayımız indi biraz moralim bozuldu :(( bunu dışında sorun yok. Her şey tıkırında

Sizi çoook seviyorum iyi okumalar sevgilerle kalın

27°BÖLÜM

Çadırlara döndüğümüz gece sonrasında Girayların yaktığı ateşin etrafında biraz oturduk.
Sohbet ettik, evilikten tamamen uzak günlük hayattan sohbet ettik sadece.
Gülerek geçirdiğimiz gece sonrasında gece geç saatte uyuduk Giray'la beraber.

Eskiden onun için pırpır atan kalbim artık atmıyordu. Ona alışmıştım, fakat bu iyi bir şey mi yoksa kaybolan heyecan kötü bir şey miydi bunu bilmiyordum. Banada yol göstermesi gereken birine ihtiyacım vardı belki de...

Sabah saat yedide uyanmak zorunda kalmıştık.

Birkaç gün aldığım rapor yüzünden işlerim o kadar çok birikmişti ki bugün olan duruşma için şimdi yola çıkmalıydık.

Ayda ve Berke'yi uyandırmak yerine uyanınca görsünler diye mesaj çektik ikisine de.

Artık kanlı bıçaklı olmadıkları için yalnız kalmaları büyük bir sorun teşkil etmiyordu.

Oradan çadırı tesise teslim edip ayrıldıktan sonra yol boyunca ben uyuklamıştım. Giray yanımda ne kadar yorgun olsa da bana bunu çaktırmıyordu.

Benim yorgunluğum onun için daha değerliydi ve ben bu konuda onu haksız buluyordum.

Hayır, bu şımarıklık değildi. Bu hayatta insan önce kendine değer vermeli, kendini sevmeliydi ki karşısındakini sevmeyi bilsin, değer verebilsin.

Farkına varmaya başladığım gerçekleri beynim bana alkışlarla karşılık verirken kalbim beni reddediyordu.

Kalbim kabul ederse iş bitermiş gibi geliyordu...

Buraya gelirken olan enerjimi şimdiki uykum öyle bir bastırıyordu ki...

Daha fazla beynim bile düşünemedi ve gözlerimi kapatarak kafamı cama yasladım.

"Deniz, uyan hadi güzelim artık."

Duyduğum alışık, aşinası olduğum sesle gözlerimi araladım hemen. Zaten bünyemi hemen uyanmaya hazır bir şekilde uyuduğum için hemen gözlerim açılmıştı.

Arabada olacağımı düşünürken yatağımızda uzandığını görünce ağzım şaşkınlıkla açıldı.

"Aa! Saat kaç, beni neden uyandırmadın? Duruşmam!"

Hemen yataktan kalktığımda ani hareketle başım döndüğü için başımı tuttum ve giyinme odasına yürüdüm bunu umursamadan.

Giray arkamdan konuşuyordu.

"Yol kalabalık olmadığı için bir buçuk saatte geldik saat şuan ona geliyor. Bira uyu istedim. Duruşman ikideymiş zaten. Ondan öncesinde randevunda yokmuş. Sevda'yla konuştum."

SAR AŞKAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin