SAR AŞKA

31°Bölüm

Sınavlar nasıl geçiyooor?

Sınavlar yüzünden geç kaldım biraz da sağlık sorunları var tabii... Sizi seviyorum.

İyi okumalar diliyorum canlarım benim <3

31°BÖLÜM

G

irayla beraber odasından yan yana çıktıktan sonra benim yüzümde güller açıyordu. 

En sevdiğim sanatçının iki buçuk yıl sonra konserine gitmek, hemde onunla beraber gitmek ruhuma şifa olmuştu. 

İlk gittiğim konseri de iki buçuk yıl öncekiydi ve o zamanlar biz Giray’la sevgiliydik. Ben konserdeyken mesajlaşmıştık, o gelememişti. 

Arkadaşlarımla gitmiştim. Ceylin'de vardı hatta. 

Zaman geçmişti üstümüzden biz o zamanın kurbanı olmak yerine zamanın değiştirdiği ve değerli yaptığı kişilerdik. 

Şimdi tarihi tekrarlanacaktı, o konsere tekrar gidecek aynı şarkıları bağırarak eşlik edecektim. 

Bir fark ile. 

Yanımda o olacaktı. Ben artık onun sevgilisi değil sevdiğiydim.

Giray yüzündeki zaferin sinir bozucu sırıtışıyla beni elimden tutmuş arkasından çekiştiriyordu. Yüzünün hiçbir yerinde dünden kalan emareler yoktu.
Yüzüne dünden sonra ya maske takmıştı veya dün bütün acılarını almayı başarmıştım. İsteğim bu yöndeydi.

Ama gülmesi hoşuma gidiyordu. Hep gülsündü, onun gülmesiyle fark etmesem de benimde güldüğümü fark ettim.

Ozan’ın odasının önüne geldiğimizde içten bir kahkaha atıp kapıyı tıktıklamadan direkt açtı.

İçeriden gelen anlık rüzgarla oyalanmadan içeri girdik. Giray güzel haberi vermek için ona doğru adımlarken arkasından kapıyı kapatıp daha sakin şekilde odaya girdim. 

Ozan elindeki kalemle birkaç dosya okuyor gibiydi. Müvekkili yoktu, müsaitti. 

Giray masanın yanına koyulan koltuğa kendini atıp dizini dizinin üstüne dikdörtgen şekilde koydu. Kolunu koltuk başlığına yaslayıp köydeki ağalar gibi oturma pozisyonu aldığında gülsem mi yoksa canım eşimin içinden çıkan ağalığa üzülsem mi bilemedim.

Ozan ne olduğunu anlamamış gibi bir ona bir bana bakarken benden umut bahsederek bana döndü. 

“Hayırdır yengem?” Diye sordu bana. Elindeki kalemi masaya bırakmış dirseklerini masaya yaslayarak bize doğru eğilmişti. 

Ayakta durmayı tercih ederek ellerimi arkadan birleştirdim. Dudaklarımı bastırdım ve konuştum. 

“Bu haberi bence Giray vermek ister.” Dedim benim suçum yok dercesine. Ozan’ın saniyesinde büyüyen gözleriyle anladığını düşünüp kafamı aşağı yukarı salladım. 

“Cidden mi?” Diyerek kaşlarını kaldırdı ve Giray’a baktı. Giray’ın yüzündeki sırıtış kahkahaya döndüğünde Ozan oturduğu sandalyeyi itekleyip ayağa kalktı.