13°Bölüm

173 5 1
                                    

Dırırırım, bir haftada iki bölüm attım. Hani bana bir alkış?
Bu hafta baya bölüm yazdım biriktirdim.

Sizi seviyoruz en büyük destekçilerimsiniz. Teşekkür ederim.
İyi okumalar minik avukatlarım <3

13°BÖLÜM

“Anlamıyorsun Deniz. Seni uyardığım konuların üstüne gitme! Bu durum gerçekten sinirlerimi bozuyor. Yapma tamam mı yapma!”

Üçümüz arabaya bindikten sonra Ozan’ı kendi evine bizde daha sonra kendi evimize gelmiştik. Yemek yedikten sonra Giray’ın moralinin bozuk olduğunu fark ettiğimde ona ne olduğunu sormuştum ve bizi bekleyen bir kavga kollarını açmıştı.

“Ama bana bir şey olmadı, hem neden sesini yükselttiğini sorabilir miyim? Kısık sesle de anlaşılıyordu?”

“Öyle olmadığını saatler önce öğrendim Deniz. Hala bana bir şey olmadı diyorsun… olabilirdi Deniz. Olsaydı ne olacaktı söyler misin sana bir şey olsaydı, adam silahını çekip seni vursaydı mesela?”

Sessiz kaldım.

“Sessiz kalmayıp konuşursan çözeceğiz bir şeyleri.”

“Şuan bu olay neden bu kadar büyüdü anlamıyorum, kavga etmek için sebep mi arıyorsun? Kavga etmeyeceğim.”

“Dediğin şeye bakar mısın? Ben durduk yere neden kavga etmek isteyeyim? Hatanı söylüyorum, ve buna cevap bekliyorum. Problemimiz olmasın diye.”

“İçinde tuttuğun varsa söyle de tek anda bitsin.” Diyerek onu üsteledim.

“Var Deniz. Var. Söyleyeceğim senden tepki bekliyorum ama.”

“Ne yapmamı istiyorsun? Bir şeyleri döküp kırayım mı? Evi mi terk edeyim?”

“Cevap ver diyorum ya Deniz.”

“Bugün sözünü dinlemedim diye verdiğin tepki çok saçmaydı Giray. Bunu bazen de yapıyorum ve bu sefer niye konu oldu anlamadım. Adama haddini bildirdim hem.”

“Bak kendin diyorsun, bunu bazen yapıyorum diyorsun. Ben senin yapma dediğin hiçbir şeyi irdelemedim ve seni dinledim. Başımı eğdim, sana güvendim. Ama sen benim senin için istediğim şeye bile karşısın Deniz. Nasıl olacak bu iş? Söyler misin?”

“Tamam Giray, bugünlük bu kadar konuşma yeterli. Ben uyumaya gidiyorum. Gerçekten yorgunum.”

Başka bir şey demeden onu arkamda bıraktım ve odadan çıktım.
Merdivenleri hızlıca çıkıp odamıza girdiğimde karanlık odayı aydınlatan dolunaydan yararlanıp yatağa girdim ve siyah yorganı üstüm çektim.

Bir şeyi taktığı zaman tam takıyordu.

Evet, bazen onun sözünü dinlemiyordum çünkü kendime göre doğru olan şeyde başkasına ihtiyacım yoktu.
Bu yüzden trip yiyemezdim veya kavga edemezdim.

Birkaç güne o da hatasını anlayacaktı ve o zaman iki eş gibi konuşup hallederdik. Şuan her şeyin sıcak olduğu şeye el sokamazdık ya.

SAR AŞKAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin