SAR AŞKA

35°Bölüm

Bölüm iki gün geç kaldı ama kusuruma bakmayın lütfennn.
Ayrılık bölümlerini yazarken kendimi karakterlerin yerine koymayı 'ben böyle bir şey yapar mıyım?' diye soruyorum. Mantık çerçevesinde yazmak için.

Umarım bölümü beğenirsiniz,,

Sizi çok seviyorum. İyi okumalar minik avukatlarım <3

35°BÖLÜM

O gitti.
O akşam evden son adımını atarak çıktı. Arkasına baktı son kez. Son kez kalplerimiz karşılıklı çarptı birbirine sevgiyle.

O gitti benim güneşli günlerim beraberinde söndü. Güneşin önünü bulutlar kapadı, güneş her ne kadar gülümsemek istese de parçalı bulutluydum artık.

İçimde büyük bir boşluk vardı. Hiç geçmeyecek iş gibi, her şey geçer miydi sahiden… yoksa insan psikolojisine oynanan en temel oyun bu muydu?
Yaram olsa geçer derlerdi, onun yokluğu geçmezdi. Yara kapanırdı fakat onun yokluğunu nasıl kapatırdım?

Sabahtan beri tekrar tekrar dolan gözlerim bazen akıyor bazense zamanla diniyordu. Kayalıklara çarpan deniz gibiydi gözlerim. Dindikçe daha fazla şiddetleniyor ve daha fazla can yakıyordu.

Cam kenarına koltuğu çekerek tekli koltuğa oturmuş saatlerdir gökyüzünü seyrediyordum. İlk saatlerde görünen dolunay artık bulut arasındaydı. Akşamlarımı aydınlatacak şey yok olmuş gibiydi… Kalbimde büyük bir ağrı vardı, yutkunamıyordum.

Bu kadar parçalayacağını bilsem aynı şeyler olur muydu? Sever miydim? Sevememiştim belki de… bu yüzden şuan burada ağlıyordum.

İnsanlar bir şeyleri başardığını düşünse de insanlar fazla acımasız. Çok acımasız.

Kendime doğru çektiğim dizlerimin etrafına kollarımı dolarken elimin arasında duran eskimiş defterin maddelerini bir kez daha okumaya başladım.

Madde 1- Hayal kur. Her zaman

Belki de hayaller bu yaşama devam etmeye yardım eden ışıktır.

Madde 2- Mutlu ol, mutsuz olsan bile mutlu olmayı dene.

Deniyordum. Mutluluk insanların hormonları mı yoksa insanlardan korunmak için yakınan maske miydi?

Madde 3- Hayatının aşkını bul (önce mezun ol!)

Dudaklarım yukarıya kıvrılırken gözlerim tekrar doldu ve bu sefer kayalığa çarpmakla kalmayıp akmaya başladı.

Hayatının aşkını buldun Deniz ve de bitirdin. Hiçbir zaman masallar mutlu sonla bitmez devamı mutsuz olmasın diye hikayeyi orada keserler.

Daha bir sürü madde vardı. Nefesimi tutarak okudum hepsini. Ardından bir şey fark ettim.

Bu listenin tüm maddelerin üstünü onunla çizmiştim. Onunla gerçekleşmişti hayallerim.

Madde 26- Güzel bir anne ol, ona büyük örnek ol. Güçlü ol.

Gözüm birkaç ay önceleri ne daldı. Gözümün önüne geldi o an.
Ozan’ın yanlış anlaması Giray’ın tepkisi…
Çocuk istemiyordu o anlık.
Belki de sonumuzun buraya geleceğini biliyordu. Bu yüzden sessizdi, karşıydı.

Defteri kapatıp srkamdaki koltuğa attım ardından kapının önündeki ayakkabılığın üstünde duran anahtar kutusuna baktım.

Anahtarlığı oradaydı. Geri döneceği zaman alırdı anahtarlığı o eğer ben uyursan rahatsız etmemek için.