ចំណាំ ៖ រាល់សាច់រឿងដែលអ្នកនិព្ធបានតាក់តែងឡើងគ្រាន់តែជាការស្រមើស្រមៃ រួមទាំងឈ្មោះតួអង្គ និងទីកន្លែងផ្សេងៗគឺគ្រាន់តែជាការសន្មតឡើងតែប៉ុណ្ណោះ ដោយមិនបានពាក់ព័ន្ធឬសំដៅទៅលើបុគ្គលណាម្នាក់ឡើយ។ ដូច្នេះហើយ សូមអ្នកអានទាំងអស់មានវិចារណញ្ញាណក្នុងការអានទាំងអស់គ្នាផងចុះ ហើយក៏សូមអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងលើអក្ខរាវិរុទ្ធផ្សេងៗផងដែរ សូមអរគុណ 😊🙏
🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
《ភាគទី 39》 ដល់ពេលត្រូវឃ្លាត
"សិស្សច្បងឈប់លែងសើចជាមួយខ្ញុំទៀតទៅ... ខ្ញុំមិនមែនជារបស់លែងអ្នកណាទៀតទេ"
សុនអ៊ូសម្រេចចិត្តថា នៅតែកាន់គោលជំហររបស់ខ្លួនដដែល។ គេនឹងមិនព្រមទោរទន់ទៅរកបុរសម្នាក់នេះវិញដោយងាយៗទៀតនោះទេ ព្រោះកន្លងមកសុងហ៊ុនទៅចោលគេយ៉ាងដាច់អាល័យ ហើយនៅសុខៗក៏ត្រឡប់មកវិញ។ ថែមទាំងនិយាយពាក្យសម្ដីទាំងនេះចេញមក ដូចគ្មានរឿងអ្វីកើតឡើងអ៊ីចឹង។
ចង់ទៅក៏ទៅ ចង់មកក៏មកបែបនេះឬ? ផាក សុងហ៊ុន អាត្មានិយមពេកហើយ...
"....." សុងហ៊ុនស្ងាត់មិនតបត តែភ្នែកមុតក៏នៅតែសម្លឹងចំមិនបែកបែរទៅណា។ ខណៈដែលរាងស្ដើងជូតទឹកភ្នែក ហើយងាកមុខចេញ មិនចង់ប្រឈមមុខគ្នាទៀត។
"គ្រប់យ៉ាងវាបានបញ្ចប់ហើយ សិស្សច្បងក៏ប្រហែលជាដឹងច្បាស់ថា ខ្ញុំចង់សំដៅលើអ្វី..."
"....."
"ដូច្នេះហើយ ពួកយើងកុំជួបគ្នាទៀតអី" និយាយចប់ សុនអ៊ូក៏ងាកមកប្រសព្វជាមួយភ្នែកមុតវិញ ដើម្បីបង្ហាញពីគោលជំហរមួយនេះឲ្យរាងខ្ពស់បានឃើញកាន់តែច្បាស់។
YOU ARE READING
❌The Ambition Game❌ (SUNSUN) (ចប់)
Fanfictionល្បែងនេះត្រូវភ្នាល់ដោយជីវិត... បើចង់រួចខ្លួនត្រូវតែរកអ្នកការពារ
