Pretending To Be His Baby's Mother [C O M P L E T E D]

C H A P T E R 18

Happy Reading😊

SABI nga nila. Walang sikreto ang hindi mabubunyag. Nang mahuli kami ni manang kahapon ay umamin na kami, hindi na namin itinago iyon.
Nagsabi na kami ng totoo. Manang gave us a little advice and reminded us. Siya palang ang nakaka-alam tungkol sa namamagitan sa'min ni Alexander. Tita Helen and Tito Remualdo still don’t know, because we’re looking for the right time for that. Ayaw namin silang biglang, ngayong hindi pa alam ni Abby ang totoo.

Martes ng umaga, kasabay kong bumaba si Abby para makapag-agahan. When I woke up this morning Alexander was gone, maybe he was in the kitchen now and waiting for us. Binati kami ng iilang kasambahay nang tuluyan kaming makababa. Abby and I are already at the entrance, I saw Manang arranging our breakfast.

"Nandiyan na pala kayo. halika na, at   mag-agahan na kayo," alok ni manang.

Lumipad ang tingin sa kabisera. Wala roon si Alexander, maaga siguro siya pumasok ngayon. Naupo na kami ni Abby para magsimulang mag-agahan.

"Maagang pumasok si dad, Mommy?" Tanong niya at sinubo ang pagkain na nasa kutsara.

Tumango ako. "May emergency ata sa trabaho niya, kaya maaga siyang pumasok." Hula ko lang. Ganoon kasi 'yon, kapag maagang umaalis.

Silence filled the kitchen again. Paunti-unti lang ang kain ko. Wala akong ganang kumain, hindi ko alam kung bakit ganoon. Abby just eats quietly.

Kalaunan, ay marahan kong tinulak ang pinggan, kinuha ang baso na may lamang tubig at uminom. I didn't finish my food, I lost my appetite.

"Mommy, are you done eating?" tanong ulit niya.

"Tapos na..."

"But you haven't finished your food yet, mommy," puna niya nang mapansin ang pinggan kong may kaunti laman pa.

"Busog na kasi ako, baby," pagdadahilan ko. Ang totoo ay wala akong ganang kumain.

Abby went back to eating and never asked again. Hindi muna ako umalis sa kusina. Inantay ko na matapos siya kumain. I pulled my cellphone out of the pocket of my short. Sa hindi malamang dahilan ay biglang bumalik ang sigla ko. Nag-message si Alexander. I quickly read it.

Alexander:

Hi, hon. I'm sorry if I didn't say goodbye properly. There was an emergency at my work, so I need to left early.

Sabi ko na nga ba eh. Hindi naman siya umaalis ng napaaga kapag walang emergency na nangyari. Ano kayang nangyari kanina? Sana maayos na. Nagtipa ako ng irereply.

Ako:

okay lang yun. nag-breakfast ka ba, bago ka umalis kanina?

Sinend ko na iyon pagtapos. I bit my lower lip while waiting for his respond. Mga ilang minuto ang lumipas bago siya nag-respond. Binasa ko ulit.

Alexander:

I just had coffee, before leaving.

Ano, hindi man lang siya kumain bago umalis? Kahit kaunti? Panigurado ay kumakalam na ang sikmura niya ngayon dahil kape lang ang inamusal niya kanina. Natigilan ako sandali. Dalhan ko kaya siya ng pagkain ngayon? Tama! I typed again to reply.

Ako:

send mo sa 'kin 'yong address kung nasaan ka ngayon.

Kalaunan ay muli siyang nagreply. Sinabi niya 'yong address at nagtanong pa siya kung bakit.

I accompanied Abby out, after she finished eating. Nahagip ng mata ko si Manang na nagpupunas ng vase malapit sa Flat screen TV. Agad akong lumapit sa kanya.