Pretending To Be His Baby's Mother [C O M P L E T E D]

C H A P T E R 24

Happy Reading😊

“Ginabi na yata kayo sa byahe? Nandyan sina Madam Helen kasama ang kanyang asawa, kanina pa kayo inaantay.”

Si Manang ang unang sumalubong sa'min pagbaba ng kotse. We went home at night. Because there is traffic this weekend.

"Kanina pa ba sila nariyan, Manang?" Alexander asked to manang

"Oo kanina pa," sagot ni manang.

Alexander went inside first. I turned to look at Manang.

"Manang, paki-akyat muna si Abby sa kuwarto niya. Pautos na nalang din po sa ibang kasambahay na pakipasok po 'yong mga dala namin," utos ko. Para makasunod kay Alexander sa loob.

"Ako na ang bahala kay Abby. Ipaghahabilin ko nalang din 'yong mga gamit."

Binalingan ko nang tingin si Abby. "Baby, sama ka muna kay manang. May importante lang kaming pag-uusapan," paliwanag ko sa kanya.

"Am I not allowed to listen to what you are talking about mommy?" Inosenteng tanong niya.

"Hindi puwede baby e," sagot ko. She doesn't know anything what we will talk about later.

"Got it mommy, I understand."

"Tara na Abby," alok ni manang sabay muwestra ng kamay.

Sumama naman si Abby sa kanya. We went inside together. Manang and Abby went straight upstairs, while I headed to the dining kitchen. Naroon na sila Tita Helen, Tito Remualdo as usual kasama rin si Serena. Buntot nalang siya lagi ni Tita Helen kapag pumupunta nalang dito. Sometimes it haunts my mind... is she working? Or  does she have a job? Umiling-iling nalang ako at pinagsawalang bahala.

They looked at me when I finally entered the dining kitchen. For some reason I felt nervous. At 'yong tingin ni Tito at ni Tita sa akin ay kakaiba. May sayang namumutawi sa kanilang mga mata. Tumabi ako kay Alexander at naupo na.

"What are we going to talk about?" si Alexander ang unang nagsalita.

Humugot ng malalim na hininga si Tita Helen. Bumaba ang tingin ko sa mesa. Nasa gilid niya ang puting envelope. Nakutuban agad ako mga sandaling iyon. Ito na ba iyon? Is this the result of DNA?

"I called you because I had something important to say." Tita started talking.  "Alam kong mabibigla kayo sa iki-kuwento ko."

Ano iyun, Tita? Anong ikakabigla nami?" si Serena.

"Ang tagal kong tinago sainyo ang katotohanan..."

"Ma, Don't hang around. Tell us," kuryuso ni Alexander.

"May kakambal si Julietta," sinabi agad ni Tita. "At lalaki siya..."

I saw the shock on their faces. Hindi na ako nagulat dahil alam ko na ang totoo. Ako 'yon. Simula no'ng kwinento ni Lola Asuncion sa 'kin ang lahat ay nagkaroon na ako ng kutob.  Kanina, sa byahe. Pinagtagpi-tagpi ko lahat ng kwento ni Tita at ni Lola. Doon ko na nalaman ang totoo. Ako nga, ako nga ang nawawalang anak ni Tita Helen.

"Wait, what? Julietta has a siblings, and he's a boy?" Pag-uulit ni Serena.

"I know you'll be surprised, but that's the truth. Julietta has a brother," si Tito Remualdo na ang nagsalita ngayon.

"How did that happen, Ma?Bakit ngayon mo lang 'to sinasabi? Does julietta know this?" Sunod-sunod na untag ni Alexander.

"'Yon ang pinagsisisihan ko ngayon. Hindi ko man lang nasabi kay Julietta na may kapatid siya."

"I don't understand, Ma. I need to know the truth," Alexander is also confused now.

Tita Helen started to tell a story about what happened before. I can clearly see how their faces become serious. Hindi na ako masyadong nakinig. Hinihintay ko nalang na matapos mag-kuwento si Tita. Tito Remualdo and I looked at each other. Ang mata niya ay puno ng pangungulila. Para niya akong gustong lapitan at yakapin ng mahigpit.