Büyüler Kraliçesi (Bitti)

51.Bölüm 💜 Tehlike

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın. İyi okumalar! 💜🔮

YETERLİ BEĞENİ VE OKUNMA SAYISI GELMEDEN BÖLÜM GÜNCELLEMİYORUM.

51.Bölüm

"Bu hareket için bileklerini kullanman çok önemlidir. Kılıcı tam isabet ettirmen, yalnızca bileklerine bağlıdır."

Hestia'nın komutlarıyla, demirden dövülme ince bir kılıcı karşımdaki bostan korkuluğuna hazırlamak için uğraşırken Hestia bana olabildiğince nazik yaklaşmaya çalışıyordu. 

Sabahtan beri samandan doldurma korkuluğa tekrar tekrar kılıç saplarken, şimdilik sadece teknik duruşları çalışıyorduk. Hestia ile olan dostluğumuz gittikçe pekişirken ailesiyle de gittikçe samimi oluyordum.

Hestia'nın en büyük oğlu Archer yanımıza geldiğinde gözlerinde büyük bir hüzün saklıydı. Üzerine giydiği siyah askeri üniforması, beline taktığı bıçaklarla savaşçı bir toplum olan ejderhalara büyük bir uyum sağlıyordu. Bir hekim olmasına rağmen, en az onlar kadar acımasız bir savaşçı olduğunu biliyordum.

"Merhaba anne!" dediğinde yorgundu.

Bu Hestia'nın bana verdiği dikkatinin dağılmasına neden olurken, oğlu için endişelenen bir anne kadar hüzünlü duruyordu. "Merhaba, Archer. Yine ne oldu?"

"Hiçbir şey. Bunu da nereden çıkardın?" demesine rağmen ben bile Archer'ın hayatında ters giden bir şeyler olduğunu düşünüyordum.

"Yalan söyleme Archer. Ne olduğunu söyleyecek misin yoksa ben seni üzme ihtimali olan herkese işkence mi edeyim?"

Archer ofladığında, "Alexia benimle evlilik hayalleri kurmaya başladı. Benim beyaz atlı prensi olduğumu varsayıyor." dedi. 

"Ve sen de evlilik fikrine sıcak bakmıyorsun." diye fikir yürüttüm. Ejderhalarla tanışalı bir aydan kısa bir süre olmasına rağmen Archer'ın çapkınlık maceraları, buradaki en ünlü hikayeler gibi duruyordu.

Kanlı bir kraliçe ile aşk yaşamasından, başka bir ejderhanın sevgilisinin ona aşık olmasına dek türlü garipliklerde olay yaşamıştı ve yaşamaya devam ediyordu. 

"Aslında..." dedi Archer geveleyerek. "Ben Alexia'nın her anına şahit olmak istiyorum. Sabah neşeyle uyandığında yüzünde oluşan o minik gamzeyi görmeyi, öğlenleri onunla beraber ormanda yürümeyi, akşamları uyumadan önce ona öpücükler bahşetmeyi diliyorum." 

"Vay canına!" dediğimde Hestia bir şey söylemeden oğlunu izliyordu. "Sen sahiden Alexia denilen şu kadına fena halde aşık olmuşsun."

"Tabi, aşk iddialı bir kelime olur. Sadece hoşlanıyor olabilirim."

Sırıttım. "Peki neden üzgünsün?"

"Kız insan." dedi Hestia. "Biz ejderhalar, insan dünyasına gittiğimizde zorunlu kalmadıkça kimliğimizi ifşa etmeyiz. İnsanlar dünyamızı masallardan fırlayan hikayeler olarak görüyor ve bu iki taraf için de huzur verici."

"Bu yüzden Alexia ile tanıştığımda kendimi sadece bir insan doktor olarak tanıttım. Ayak bileği burkulduğu için yardıma ihtiyacı vardı ve şans eseri yollarımız kesişti. Ancak ben daha ilk andan Alexia da farklı şeyler olduğunu biliyordum."

"Babası olacak o pislik Alexia'yı evlenmeye zorladığı için Alexia erkek kılığında evden kaçmak zorunda kalmıştı. Gemilerde, kıyı kentlerde hamallık yaparak geçimini sürdürmüş. Onun bu hayata verdiği mücadele beni öylesine etkiledi ki ne zaman olsa ona yardım etmeye başladığımı fark ettim."

"Bir gün dalgaların arasında kalan gemisini kurtarıyor, öbür gün onu neredeyse tecavüze uğramaktan kurtarıyordum. O beni centilmen iyi niyetli bir doktor olarak görürken, yalanı sevmediğini açık açık dile getirmişti."

"Şimdi de ona bir ejderha olduğunu diyemiyorsun." dedim.

Archer başını salladı. "Hem öyle, hem de benden nefret edecek diye ödüm patlıyor. Onu bırakıp gitmeye de razı gelemiyorum. Gemi kaptanı olacak şerefsiz Alexia'ya göz koymuş durumda ve ikisinin arasında bir şey olmasına gönlüm razı gelmez."

"O niye?" dedi Hestia. "Madem Alexia'ya aşık değilsin, bırak da kız kendi yoluna baksın. Bakarsın gemi kaptanından üç çocuğu olmuş."

Hestia'nın bunu demesiyle, Archer'ın yanağındaki bir kasın oynaması aynı anda olmuştu. Yüzü büyük bir acı çekiyormuş gibi buruşurken, "Asla!" dedi. "Alexia gibi muhteşem bir kadına, o zil zurna sarhoş olan herifi layık göremem! Alexia önce kendisine iyi bir kocalık yapacak, ardından çocuklarına muhteşem bir baba olacak bir erkeğe ihtiyacı var. O pisliğe Alexia'yı yar etmem."

Archer'ın siniriyle gözlerim büyürken, sanki gemi kaptanı karşımızdaymış gibi ateş püskürmeye başlamıştı. 

"Tamam, tamam!" dedi Hestia ellerini kaldırarak. "Sen nasıl biliyorsan öyle olsun. Ama bu Alexia denilen kız anlattığın kadar dişli biriyse, pek senden izin alacak birine benzemiyor Archer."

"Bilemiyorum fakat beni uğraştıracağı kesin." dedi Archer. 

💜💜💜

Kaiden ile Kurak Topraklarda yaşamak, artık alıştığım bir durumdu. Neredeyse iki aydır burada olmamıza rağmen haftada birkaç kez Ejderha dünyasına geçiş yapmak bana nefes aldırıyor gibi hissettiriyor, Kurak Toprakları ise evim gibi görmeme neden oluyordu.

Mızmızlanması hiç bitmeyen Nicoletta'ya rağmen en azından böyle düşünüyordum. Kaiden bana verdiği özel tılsımı sayesinde bazen istediğim zaman portallarda seyahat edebiliyor, sadece Ejderha Dünyasına gitmeme izin veriyordu.

Bu, genelde Kaiden'ın bizi korumak için üzerine çalıştığı koruma büyülerini yapma sırasında oluyordu. Büyüler özel bir illüzyon sihri istediği için Kaiden bazen dört ya da beş saat gibi bedenini dinlendiriyor, başka bölgelerden getirdiği özel karışımlarla sihri perçinliyordu.

O yüzden Hestia'dan ayrıldıktan sonra portallar arasında yalnız dolaşıyordum. Kurak Topraklara giden yolu ezberlediğim için nereye gittiğime çok dikkat etmiyor, peşimde beni takip etmeye başlayan tehlikeyi dahi göremiyordum.

Durumu fark etmem, üzerime geçirilen siyah bir gölge ile son buldu. Görünmez ipler bedenimi kaskatı keserken çığlığım boğazımda düğümlendi ve ben ne diyeceğimi bile bilemeden donup kaldım.

Gölgelerin üzerimde oluşturduğu baskı yoğun bir şekilde kafatasıma nüfus ederken, Jay'in, "Üzgünüm Siena!" dediğini zar zor işittim. O dakikadan sonra bilincim beni tamamen terk etti ve ben portalların bulunduğu göllerin ortasına kesilen bir ağaç misali devrildim.