Snapshots /Merthur

Bölüm 1

I: Bugün burada toplandık.

Arthur Pendragon hiçbir zaman sürprizlerden bu kadar hoşlanmamıştı. Bazı şeyleri önceden bilmekten hoşlanıyordu; bu şekilde her zaman düzgün bir şekilde hazırlanmak için zamanı oluyordu.

Her şeyin on üç yaşındayken başladığını ve yatılı okuldan ilk hafta sonu tatili için eve geldiğini sanıyordu. O akşam babasıyla akşam yemeğinde (kendi içinde ender görülen bir durumdu), Arthur'un doğumundan beri dul olarak yaşayan Uther Pendragon'un yeniden evleneceğine dair sert ve beklenmedik bir duyuru yapılmıştı. Arthur hemen kızarmış patatesini yerken boğulmaya başlamıştı ve ablası Morgana, onu kurtarmada başarılı olmasına rağmen kaburgalarının günlerce ağrımasına neden olan Hemlich manevrasının kendi versiyonuyla müdahale etmek zorunda kalmıştı.

O olaydan ve Uther'in berbat Catrina'yla bir hafta süren evliliğinden kaynaklanan felaketten sonra Arthur, insanları iki farklı gruba ayırmayı öğrenmişti; Birincisi, anlaşılması kolay ve onu herhangi bir noktada şaşırtması pek olası olmayanlar; ve ikincisi, okunamayan, gizemli olanlar veya muhtemelen onu şaşkına çevirecek olanlar (ve bunlarla ilişkili mide yanması, migren ve genel stres). Kural olarak ikinci gruptan vebalı gibi kaçıyordu.

Neyse ki Gwen, ilk karşılaşmalarından itibaren kesinlikle birinci kategoriye girmişti Uther'in Noel öncesi 10 numaradaki partilerinden birinde anne ve babasına eşlik ediyordu ve orada olmaktan Arthur ve Morgana kadar heyecanlanmıştı. Bununla birlikte, Morgana huysuz ve Arthur genel olarak huysuz olmasına rağmen, Gwen bu anlamsız gevezeliğe ve akan züppeliğe, on beş yaşındaki herhangi bir çocuğun hak iddia edemeyeceği kadar çekicilik ve zarafetle katlanmıştı. Arthur ondan hemen hoşlanmıştı ve başka hayatta olsalardı birbirleri için mükemmel olacaklarından emindi. Ancak bu hayatta, Cambridge'deki ilk dönemleri sırasında kısa bir oynaşma, herhangi bir romantik karışıklığın boyutuna ulaşmıştı; bu, (Gwen'i görümcesi olarak isteyen) Morgana ve (Gwen'e miras kalan unvanının onu oğlu için yeterince iyi kıldığını düşünen) Uther'i üzecek kadar büyüktü.

ilk buluşmalarından on beş yıl sonra küçük bir Marylebone kafede birlikte oturup, Gwen'in başka bir adamla evlenmesinden bir hafta önce kahve kupalarında ellerini ısıtmaları, uzun süredir devam eden dostluklarının bir kanıtıydı.

"Hala evleneceğine inanamıyorum." Gwen başını eğdiğinde Arthur sırıttı, basit nişan yüzüğü ışıkların altında parlıyordu. "O sümüklü pop yıldızıyla evleneceğine ikna olduğun zamanı hala hatırlıyorum. Adıneydionun?" parmaklarını şıklattı. "Cedric!"

"Cenred." Gwen kahkahalarla bağırdı. "Ve kendini sustur. On yedi yaşındaydım ve gezegendeki her kız ona aşıktı."

"Pekala," diye sırıttı Arthur, "Lance'ın ona bir çeşit erkek grubu havası var sanırım. Bütün o sarkık saçları!"

Gwen tekrar güldü ve keyifle başını geriye attı. "Tanrım, Arthur, sakin böyle şeyler söyleme."

Arthur'un gülümsemesi yumuşayıp çok daha gerçek bir şeye dönüştü. "Senin adına gerçekten sevindim. İkiniz içinde." Ve gerçekten de öyleydi. Gwen, Lance'ın yanında olduğu her an neşeleniyordu ve söz konusu adam, nişanlısından en ufak bir söz edildiğinde aynısını yapıyordu.

Gwen kahvesini masaya koyarken yüzü gülüyordu. "Öyle olduğunu biliyorum. Biliyor musun, eğer sen ya da Morgana ondan hoşlanmasaydınız bu beni biraz üzerdi sanırım."

"Biri nasıl Lance'ı sevmez ki?" Arthur, paylaşmaları gereken kurabiyeden bir ısırık daha alırken durakladı ama tek başına yiyormuş gibi görünüyordu. "Geçimini dört yaşındaki çocuklara bir şeyler öğreterek sağlıyor, hayatımda yediğim en iyi yemeği yapıyor, her şey hakkında her şeyi biliyor ve muhtemelen yeryüzünde yürüyen en kibar adamdır." Arthur güldü. "O neredeyse parlak zırhlı bir şövalye."

Gwen tek kaşını kaldırdı ve arkadaşına bakarken gülümsemesini engelledi. "Lance'la evlenmemen gerektiğinden emin misin, Arthur?"

Arthur arkadaşına alaycı bir gülümsemeyle karşılık verdi. "Babam bundan hoşlanmaz mıydı?" Şaka yapıyordu ama atmosfer anında bozuldu.

Gwen'in yüzü pişmanlık içindeydi. "Arthur, özür dilerim. Sadece şaka yapıyordum. Bunu... bilirsin... bunu gündeme getirmek istemedim."

Bu, Gwen'in Arthur'un aşk hayatıyla ilgili rezalet için benimsediği resmi kod adıydı. Uther yıllardır tek oğlunu evlenecek ve daha sonra ülkenin gelecekteki başbakanının karısı olarak görevlendirecek güzel bir genç Leydi (büyük harfle yazılan Leydi'ye dikkat,) bulması konusunda araştırıyordu.

Arthur'un, Uther'in yıllar boyunca kendisine doğru ittiği bekar bir kızdan bile hoşlanmamış olması önemli değildi. Sosyetiklerini üst sınıfların paralı aile reislerinin ve magazin basınının dikkatli bakışları altında kaçınılmaz olarak gerçekleşen korkunç derecede tuhaf ilk randevudan sonra hiçbirini tekrar görmeye yetmeyeceği kesindi.

Ve Arthur'un herhangi biriyle- babasının seçimi olsun ya da olmasın- evlenmeye hiç niyetinin olmamasının hiçbir önemi yoktu.

Ah, bir de Arthur'un yıllardır hiçbir kadınla ikinci kez bakmadığı küçük, önemsiz bir gerçek vardı. Tercihinin nerede olduğunu biliyordu ve Uther'in bu küçük haber parçasını pek iyi karşılamadığını rahatlıkla söyleyebilirdiniz. Gerçekten çok saçmaydı- Uther o anda Morgana'nın bir süreliğine Sosyalizmi deneyeceğini gelişigüzel açıkladığı zamankinden daha sinirliydi.

Diğer müşterilerin kahkahaları sinirlerini bozmaya başlayınca, Arthur en sonunda "Sorun değil, Gwen," diye boğuldu. "Bu konuda fazla gevezelik etmeyelim."

Gwen başını salladı, yanaklarında hala bir kızarıklık vardı. "Özür dilerim, evet."

*10.12.2023*