25 Aralık 2021
"Bir daha asla ailemle Noel yemeği yemeyeceğiz." Geoffrey arabayı hızla Uther'in Londra'daki evinden uzaklaştırırken Arthur dramatik bir şekilde kolunu gözlerinin üzerine attı.
Merlin sırıtışını bastırarak, "Bunu her yıl söylüyorsun," diye yanıtladı. "Ayrıca bu sefer o kadar da kötü değildi. Sen ve Uther yalnızca bir kez anlaşmazlığa düştünüz ve ben de Morgana'nın en iyi tavrını sergilediğini düşünüyorum."
"En iyi tavrı mı?" Arthur neredeyse çığlık atacaktı. Nefesi boğazına takıldı ve öksürmeye başladı.
"Orada iyi misiniz, efendim?" Geoffrey sola dönerken sakince sordu." Tıbbi yardıma ihtiyacınız var mı? Belki bir Stespil?"
Merlin, kocasına göz devirerek, "O iyi, Geoffrey," diye yanıtladı. "O sadece devasa bir bebek."
Arthur hala öksürüyordu, yoksa buna uygun bir şekilde sert bir karşılık bulacağından emindi.
"Her neyse, Morgana ve Leon adına gerçekten mutluyum." Merlin'in sırıtışı daha hüzünlü bir hal aldı. "Harika ebeveynler olacaklar."
Arthur sessizce başını salladı ve Londra'nın çoğunlukla ıssız sokaklarına bakmak için başını çevirdi. Artık çoğu insanın Noel yemekleriyle dolu ve aileleriyle çevrili olarak kanepelerinde rahatsız bir şekilde uzanmış olduklarına şüphe yoktu.
"Arthur?" Merlin sessizce sordu.
"Üzgünüm," diye yanıtladı Arthur boğazını temizleyerek ve yüzüne zoraki bir gülümseme yerleştirerek. "Yine de haklısın. Leon'un kararlılığı Morgana'nın dramatik eğilimlerini dengeleyecek. Hatta çocukları oldukça makul bile olabilir."
Merlin hafifçe güldü ve parmaklarını Arthur'un parmaklarına dolamak için uzandı. "Bunu ancak umabiliriz."
*31.01.2024*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Snapshots /Merthur
Fanfic*Çeviridir. *Tamamlandı *** Aralarında her zaman heyecan olacaktı ama tartışmakla flört etme arasında ince bir çizgi vardır. (Ya da Arthur Pendragon'un kesinlikle Hugh Grant olmadığının hikayesi.)
