alternative universe // bankzitters one shots

Panic Room // Mitthy

Milo POV:

Mijn moeder zei altijd dat je uit moest gaan van je onderbuikgevoel. Jarenlang heb ik haar voor gek verklaard, dat het allemaal wel meeviel en dat het goed zou komen. Vandaag geef ik haar dan toch echt gelijk. We zitten samen op kantoor wanneer de stilte onderbroken wordt door het luchtalarm. Kort geef ik het geen aandacht, maandag 12:00, standaard routine. Tot het na een aantal keren luid loeien binnen komt dat het geen maandag is, en allang 12:00 is geweest. Verward zet ik mijn koptelefoon af, en zie dat de andere jongens dat ook doen. Ik wil mijn mond opentrekken om te vragen wat er aan de hand is, maar word onderbroken door alle telefoons in de ruimte die tegelijkertijd afgaan.

"NL-ALERT: UITBRAAK GIFTIGE STOFFEN. BLIJF BINNEN EN SLUIT ALLE RAMEN EN DEUREN. BETREFT PROVINCIE UTRECHT, NOORD-HOLLAND, ZUID-HOLLAND EN NOORD-BRABANT". Ik moet het bericht een aantal keren lezen voordat ik me besef wat er aan de hand is. "What the fuck." Mompel ik, ik kijk op en zie dat Raoul al begonnen is met het sluiten van de deuren en ramen. "Wat moeten we nu doen dan? Ik vond een nacht overnachten op kantoor al voldoende voor het komende jaar. Hoeveel eten hebben we hier?" Koen begint onmiddellijk al met klagen. Hoewel ik hem begrijp, denk ik niet dat we hier snel weer wegkomen. 

Ik draai me om naar Matthy. Ik ben blij dat ik weet dat hij veilig is, maar op zijn gezicht is af te lezen dat hij een stuk minder kalm is. "Godver, waarom neemt niemand nou op." Op luidspreker is hij aan het bellen. Wanneer ik naar hem toe loop om te kijken wat er aan de hand is, zie ik dat hij verschillende familieleden aan het bellen is. "Waarschijnlijk is er niks met ze, maar zijn ze druk bezig om alles dicht te doen." Matthy schudt zijn hoofd. "Mijn moeder neemt altijd op, je kent haar." Voor de zoveelste keer zie ik hoe zijn telefoon naar de voicemail overschakelt. "Geef ze even." 

Op het beeldscherm van Raoul staat het nieuws. "Geven ze nu al een persconferentie?" Vraag ik verbaasd, ik ga weer zitten op mijn stoel en kijk naar hoe Mark Rutte het podium oploopt. 

"Goedemiddag. Zoals juist bekendgemaakt is blijkt er een lekkage te zijn in de kerncentrale nabij Utrecht. Tot op heden is er niet bekend wat de consequenties zullen zijn, welke maatregelen genomen moeten worden en hoeveel gewonden of doden er zijn. Het enige wat we hierin kunnen doen is aan iedereen verzoeken en op het hart te drukken om binnen te blijven tot op nader bericht." 

Een incident bij een kerncentrale. Iets wat ik ken enkel ken van grote rampen, hier bij ons in de buurt. "Kijk eens naar buiten." Robbie staat haast tegen het raam aangedrukt. Een voor een komen we bij hem staan. Op straat is een stilte die ik nog niet eerder gezien heb ik Utrecht. Hoewel dat al verbazingwekkend is, wijst hij naar het kleine aantal mensen dat wel op straat is. Lichamen, op verschillende plekken. Fietsers die naast hun fiets liggen, auto's die tegen palen aangereden zijn en iemand die zijn hond aan het uitlaten was. "Ik denk niet dat dit zomaar voorbij is." Raoul loopt weer weg om te kijken hoe de voedselvoorraden op kantoor gesteld zijn. 

Nog even blijf ik kijken, maar ik word uit mijn trance gehaald door het geluid van iemands rits. Matthy staat met zijn tas naast zijn bureau. "Ik moet naar huis. Straks is er iets met ze." In paniek is hij spullen in zijn tas aan het schuiven, tranen in zijn ogen. "Ik moet weg, nu." Ik grijp zijn arm vast en trek hem naar me toe. "En wat denk je dat er met jou gebeurd zodra je buiten komt? Dat je zomaar huppelend weg komt? Denk eens na!" Aan mijn eigen familie durf ik niet eens te denken. Matthy trekt zich uit mijn grip. "Wat wil je dan dat ik doe? Dat ik hier blijf zitten en blijf wachten? Dat ze dood in huis liggen en wij hier gezellig gaan doen alsof het iets leuks is? Denk nou eens na." Hij is momenteel duidelijk degene die door de paniek niet helder na kan denken. "Geef het een paar uur. We horen straks vast meer." 

Als we toen de gevolgen hadden geweten, was uit het kantoor vluchten misschien toch een beter idee geweest.