alternative universe // bankzitters one shots

Cluedo // Koebbie

ben weer eens begonnen aan 5 one shots maar heb voor niks een goed einde jee 

Koen POV:

Een vriendenweekend met een afloop wat niemand had aan zien komen. Waarin we de eerste twee dagen druk bezig waren met het bijpraten, video's opnemen en redelijk veel alcohol drinken, is de zondagochtend gestart met een nachtmerrie. Het geschreeuw van Marijn is niet te missen. Het duurt niet lang voordat een voor een mensen verzamelen in een van de badkamers, enkel om ontmoet te worden met Frank zijn levenloze lichaam op de vloer. In een plas bloed, in de kleding die hij gisteravond nog aanhad. "Geen van ons gaat dit huis uit totdat we meer weten." 

We zitten met zijn allen om de tafel heen. Nou ja, met zijn allen. Met de overlevenden, terwijl niemand het lichaam van Frank durft aan te raken of te verplaatsen. "Heeft iemand iets te melden?" Vraagt Milo. "Want ik heb geen zin in dit soort spelletjes." Het verbaast me weinig dat niemand iets zegt. "Hij had zijn kleren nog aan. Dus dan is het gisteravond gebeurd. Tenzij Frank is gaan slapen in zijn spijkerbroek." Raoul is de eerste die met mogelijkheden komt. De enige die schijnbaar met iets zinnigs kan komen. "Ik heb hem na gisteravond niet meer in onze kamer gezien." Goed, conclusie een, Frank is gisteravond vermoord.

"Als hij neergestoken is, dan is het moordwapen toch nog hier?" Stelt Robbie voor. Zijn hand ligt op mijn been. Een poging tot kalmeren, maar ik zie de stress op zijn gezicht.  "Dan kunnen we die zoeken, aan de politie geven voor het DNA-onderzoek." "Neergestoken? Hoe weet jij dat?" De opmerking van Rutger zet de toon voor de rest van het gesprek. De ene na de andere beschuldiging wordt op tafel gegooid. "Kunnen jullie even ophouden? Ik ben het eens met Rob zijn suggestie. Niemand hier gaat toegeven dat zij het gedaan hebben." Stel ik voor. Voordat ik een reactie krijg, sta ik op van de tafel. "Kom, we gaan in duo's. Dan kan niemand ontsnappen. Rob?" Snel staat hij op. Na zijn opmerking van neergestoken, heeft hij al meerdere opmerkingen gekregen.

Als eerste eindigen we in onze slaapkamer. De slaapkamer, waarvan ik vrij zeker ben dat Robbie vannacht de hele tijd was. Ik ben niet een bepaald zware slaper, maar ik had het echt wel gemerkt als hij weg was gegaan. "Wie denk jij dat het gedaan heeft?" Robbie laat zichzelf achterover vallen op ons bed. "Geen idee. Ik vond sommige wel erg stil. Heb jij een idee?" Robbie haalt zijn schouders op. "Ik heb wel wat vermoedens, maar zolang we niks vinden, zijn het alleen ideeën." Ik ga naast hem op het bed zitten. "Als het een van ons zou zijn, zou je het dan zeggen?" 

Zijn vraag zet me aan het denken. Denkt hij dat het een van ons is? "Ik denk dat we weinig keuze zouden hebben. Als het.... Matt of zo is, moeten we dat toch gewoon aangeven." Robbie pakt mijn hand vast. Ik kan me niet bedenken dat hij met deze handen iemand kwaad heeft gedaan. "Dat zou wel raar zijn. Als een van ons ineens een moordenaar is." Zou hij hier iets mee te maken hebben? Als Robbie het blijk te zijn, weet ik niet of ik er iets van zou kunnen zeggen. Hoe erg ik het dan ook vind, zegt mijn hart iets heel anders. Dan zou ik hem voor altijd kwijt zijn. "Misschien ook niet." Ik weet dat we verder moeten zoeken, maar ik kan me niet bedenken dat er een moordwapen op onze kamer ligt. 

Ik ga naast hem liggen, mijn hoofd op zijn borst en mijn arm strak om hem heen. Alsof dit een van onze laatste keren samen kan zijn. "Matt zou het niet eens durven. Raoul is er te stabiel voor en Milo is een van zijn beste vrienden. Het moet een van de anderen zijn." Ik vertel het vooral om mezelf te kalmeren. "Het komt wel goed. Ze vinden vanzelf iets." 

Lang kunnen we niet op bed blijven liggen. Wat vanuit een van de slaapkamers naast ons komt luid geschreeuw. "Ik heb hier niks mee te maken. Iemand heeft dit tussen mijn spullen gelegd." Ik vlieg haast het bed uit om te kijken wat er aan de hand is. Wanneer ik buiten sta, zie ik dat Sean naar buiten wordt getrokken door Raoul en Rutger, terwijl Stefan met een bebloed mes in zijn handen staat. "Wat bezielde je om dit te doen?" Ik moet blij zijn dat we meer weten, maar de paniek in Sean zijn reactie baart me zorgen. Zou iemand het in zijn tas hebben gelegd? Kan hij onschuldig zijn?