alternative universe // bankzitters one shots

The Night We Met // Mabbie

ik ben echt heel erg ongesteld en heb zin om even dramatisch te doen. dit is dus niet heel vrolijk, beetje grimmig en voornamelijk niet mijn beste stuk ooit. als je wilt janken???? dit nummer

ps writers block is killing me maar ben een kech voor validatie

Matthy POV:

Aan het begin van onze relatie leek Robbie rechtstreeks uit een Disney-sprookje te komen. Iedere week nam hij me weer op date, met regelmaat kwam ik thuis en vond ik een bos bloemen in de woonkamer, hij wist waar ik behoefte aan had voordat ik het zelf wist. Mijn prins op het witte paard, mijn ticket naar geluk. Uren konden we met elkaar doorbrengen zonder dat we ons begonnen te vervelen. Het was de relatie waar menig mens van droomt en op een of andere manier was het mij gegund.

Maar langzaam voelde ik hoe Robbie weggetrokken werd. Waarin we eerst wekelijks iets leuks gingen doen, werd het steeds moeilijker om iets in te plannen. Vrienden, voetbal, geen zin, alles leek prioriteit te krijgen boven onze momenten samen. De bloemen verwelkten en werden niet meer vervangen met anderen. In bed kon hij nooit genoeg van me krijgen, maar nu draait hij zich al snel weer om. Avonden die we eerder besteedden met het bijpraten, op de bank knuffelen besteedden we nu ieder aan de andere kant van de bank, zijn telefoon in zijn handen geklemd en zijn hart onbereikbaar. 

Als de zee die langzaam weg ebt, zette Robbie steeds meer een stapje terug. Wanneer ik aan hem vroeg wat er aan de hand was, kreeg ik hetzelfde slappe excuus van vermoeidheid. Na een hele dag met me op kantoor gezeten te hebben, had hij niet altijd evenveel de behoefte om de avonden dan ook weer met me besteden. Het was een steek in mijn hart, waar ik niets aan kon doen. 

Steeds meer kreeg ik een hekel aan die verdomde telefoon. Het voelde alsof het kleine apparaatje de start van alle problemen was. Hetgeen zijn aandacht van mij aftrok naar een andere wereld. Overal waar Robbie ging, ging dat ding mee. En wat hij erop deed? Dat wist ik niet. Zijn beeldscherm was de andere kan op gedraaid en ik kon niet zien wat er speelde. Niet met hem, niet online. Natuurlijk heb ik mijn vermoedens gehad, de zorgen dat wat er achter dat scherm gebeurde niet goed was voor onze relatie. Maar keer op keer liet ik het gebeuren en het maar over me heen komen. Want als dit is wat hem gelukkig maakte, had ik hem liever op deze manier dan helemaal niet meer. 

En waar rook is, is vuur. En na een aantal jaar 'bekend' te zijn, had Robbie beter moeten weten dan te denken dat hij zomaar naar buiten kon zonder gezien te worden door fans. Op een avond waarin hij zei dat hij wat met Raoul ging doen, kwamen de Tiktok video's al snel binnen. "Robbie van de Graaf op date gestopt?????" En het meisje waar hij mee op het terras zat, was zeker geen Raoul.

En de grap van de situatie? De plottwist die hopelijk iemand nog laat lachen? Ik heb gesmeekt om het nog een kans te geven, om nog een keer te vechten voor ons en onze toekomst, maar mijn smeekbedes bleven ongehoord. Mijn tranen leken hem weinig te doen en alle pogingen die ik heb gedaan om het te redden, bleken voor niets te zijn. Robbie was uit mijn vingers geglipt en ondanks mijn vele pogingen, was er niets wat ik kon doen om hem bij me te houden.