alternative universe // bankzitters one shots

Verstoppertje // Mabbie

ik ben hiermee begonnen na de meest recente verstoppertje video maar ik kwam maar niet verder lol

Matthy POV:

Verstoppertje in een middelbare school. Het is te merken dat de Bankzitters weer inspiratieloos zijn en we terug moeten vallen op videoconcepten die wij zelf misschien wat minder vinden, maar die genoeg inkomsten opleveren dat we weer een trip naar het buitenland kunnen veroorloven. Met Koen als zoeker, wordt het dus vooral wegrennen van een Koen die als een kip zonder kop rondloopt door het gebouw.

De relatie tussen mij en Robbie is nog verrassend nieuw voor hoelang we elkaar al kennen. Het heeft veel om elkaar heen draaien, dronken berichtjes en volhouden dat er echt niets is, heeft zeker een paar jaren geduurd. Tot een avond op kantoor, toen alle andere jongens al weg waren er iets in Robbie leek te breken. Op dat moment was het als een dam die al langere tijd onder druk stond, volledig brak. Ik kan me weinig nachten herinneren waarin we niet bij elkaar waren en waar we eerder ook al close waren, zijn we nu onafscheidelijk.

Ik heb een tijdelijke verstopplek gevonden in een handarbeid lokaal. Hoewel de lelijke pottenbaksels van de kinderen wel even leuk zijn om te filmen, begin ik me al snel te vervelen. Het is op dagen als deze dat ik me extra geconfronteerd voel met het feit dat ik bijna dertig ben en momenteel gehurkt op de grond zit tussen twee knutselwerkjes in. Veel tijd om te vervelen, of na te denken over het feit dat het al zo lang geleden is dat ik op de middelbare school heb gezeten, krijg ik niet.

Robbie

Duurt lang

Matthy

Nog 45 minuten :) 

Robbie

waar zit je ik ben toe aan vermaak

Natuurlijk is het Robbie weer die de regels wilt breken en een manier wilt vinden om elkaar toch te zien. Snel stuur ik mijn locatie op, terwijl ik rustig op de grond blijf zitten. Koen zal hier waarschijnlijk toch niet komen, dus daar maak ik me geen zorgen om. En na een paar minuten gaat dan toch echt de deur open. "Matt? Dit zou echt een slechte prank zijn als je hier niet zit." Ik zie eerst de camera verschijnen, en dan pas Robbie. "Natuurlijk niet. Zolang Raoul maar als eerste wordt gepakt." Mijn camera ligt verlaten in een hoekje en die van Robbie wordt ook al snel weggelegd.

"Die josti durft die trap niet eens af. Hier zitten we voorlopig nog wel goed." Robbie gaat tegenover me op de grond zitten. Kort hebben we het over werk, over hoelang we nog moeten en over wat we vanavond gaan doen naar de opnames. Maar Robbie weet het al snel een andere wending te geven wanneer hij dichterbij komt. "Zet je camera uit." Het is geen vraag meer, eerder een bevel. En ik zie geen enkele reden om niet te luisteren. "5 minuten. Anders gaat Anton weer klagen dat we te weinig beeldmateriaal hebben." Zonder verder te twijfelen zet ik de camera uit. 

"En wat ben je nu van plan?" Vraag ik. "Of moest ik mijn camera uitzetten omdat je wilde praten over je gevoelens?" Robbie lacht en schudt zijn hoofd. "Ik heb genoeg over gevoelens gepraat." In plaats van tegenover me, gaat hij direct op mijn schoot zitten. "Ik had eerder andere plannen." En wat die plannen zijn, hoeft hij me niet uit te leggen. Wat begint als een paar onschuldige kusjes leidt al snel tot meer, tot op het punt dat ik bid dat er niemand binnen komt, want als Robbie op staat is het niet te missen dat we een probleempje hebben. 

Het enige waar ik op kan letten is het gevoel van zijn lippen op die van mij. Zijn armen om mijn schouders heen die me dichter bij hem trekken. Het is het geschreeuw van Koen dat mijn aandacht verzet. "Hier zijn jullie, smerige teringlijers! Natuurlijk moesten jullie weer verdwijnen om te tongen."