alternative universe // bankzitters one shots

Ontmoeting // Mabbie

heb hier geen liedje bij sorry vrienden xoxo 

Robbie POV:

"Weet je zeker dat dit een goed plan is?" "We kunnen nu nog omkeren en op een ander moment teruggaan." "Als ze iets ongepast zeggen, gaan we meteen weg." We zitten vanaf Eindhoven in de auto naar Ameide. Sinds we de parkeergarage bij mijn huis uitgereden zijn, heeft Matthy om de 5 minuten iets in die trant gezegd. Vandaag gaan we voor het eerst naar Matthy zijn ouders als stel, en zijn zenuwen zijn niet te missen.

Matthy zijn moeder was de eerste die was opgevallen dat er iets was veranderd. "Je komt steeds minder vaak 's avonds eten als je er bent, zit je de hele tijd te grijnzen naar je telefoon. Ben je weer met iemand aan het daten?" Matthy had in paniek toegegeven dat hij weer een tijdje met iemand afsprak en dat het serieus was. Hij durfde toen alleen nog niet te zeggen dat het niet een leuk meisje uit Ameide is, maar ik.

En daarom zitten we nu samen in de auto, onderweg naar zijn familie. "Het komt wel goed, Mat. We brengen het gewoon rustig en als ze even tijd nodig hebben, dan mogen ze dat ook." Ik leg mijn hand op zijn been. "Je kent je ouders beter dan ik, maar ik denk echt dat het goed komt." In mijn ooghoek zie ik hem onzeker knikken. "Misschien heb je wel gelijk." 

Het duurt niet lang meer voordat we parkeren voor het huis van de ouders van Matthy. Het is lang niet de eerste keer dat ik hier ben, maar het is ondertussen wel alweer wat langer geleden. "Klaar voor?" Vraag ik aan hem. Veel keuze krijgt hij niet om te antwoorden, want de voordeur gaat open en zijn moeder staat in de deuropening enthousiast te zwaaien. Matthy zucht diep en knikt voordat hij de auto uitstapt. "Matthyas, je had niet gezegd dat je Robbie mee zou nemen. En wij zitten helemaal klaar voor de nieuwe liefde." Lacht ze terwijl ze hem in een knuffel trekt. "Robbie, wat leuk om jou ook weer een keer te zien zonder een beeldscherm ertussen." Ik schud haar hand en volg haar naar binnen.

Matthy zegt niets over het feit dat ik er ben als zijn partner in plaats van als vriend en terwijl we aan de koffie zitten, begint het pijnlijk duidelijk te worden dat hij het ook niet van plan is. Krampachtig zit hij naast me. Hij probeert met zijn ouders mee te praten, maar is duidelijk mentaal afwezig. "Maar waarom is het plan gewijzigd? Niet dat we het niet leuk vinden dat je er bent, Robbie, maar we hadden op iemand anders gerekend." Zijn ouders hebben duidelijk niets door. "Nou, het plan is niet helemaal gewijzigd." Vragend kijk ik Matthy aan. Hij pakt duidelijk de hint op dat hij het over moet nemen. "Ik weet niet zo goed hoe ik dit beter moet brengen, dus ik zeg het maar gewoon direct.. Ik heb een relatie met Robbie." 

Het blijft pijnlijk stil in de woonkamer. Aan de gezichten van zijn ouders is niets af te lezen en ook zijn broertjes zeggen vrij weinig. "Is dit waarom je de hele tijd zo ongemakkelijk deed?" Jaïr is de enige die iets zegt. Stilletjes knikt Matthy. Aan zijn gezicht is af te lezen dat het huilen hem nader staat dan het lachen. Zijn moeder staat op van haar stoel en gaat naast hem zitten. "Dat had je toch gewoon meteen kunnen zeggen, lieverd. En wij maar denken dat je Robbie meenam omdat hij ons zo aardig vond." Ze trekt hem in een knuffel. Wanneer ze weer weg trekt, zie ik dat Matthy wel aan het huilen is, maar met een lach op zijn gezicht. "Ik wist gewoon niet goed hoe jullie gingen reageren." "Als je maar gelukkig bent, toch? Dan hebben we gewoon een extra schoonzoon in plaats van schoondochter." Zijn vader is er duidelijk rustig onder, terwijl Matthy zich om hem het meeste zorgen maakte.

De rest van de middag verloopt een stuk soepeler. Kort ging het over onze relatie, waarin Matthy zijn moeder toegaf dat ze niet helemaal verbaasd was over onze relatie. "Nu heb je wel een relatie met iemand die mee kan praten over voetbal." Zei Ezra en daarmee was ook het gesprek afgesloten.

Na het avondeten zitten we samen weer in de auto. De sfeer die op de heenweg heerste is compleet omgeslagen. Met aan lach op zijn gezicht zit Matthy naast me. "Ik zei toch dat het wel goed kwam."