alternative universe // bankzitters one shots

Bad idea // Mibbie

Robbie POV:

Het afgeslopen uur heb ik alleen maar naar mijn telefoon kunnen staren. Klaar om Milo te bellen en te vragen of hij langs wilt komen. Het is zaterdagavond, ik ben weer alleen en de eenzaamheid is duidelijk. In mijn hoofd blijf ik de discussie voeren, straks is hij druk en heeft hij andere dingen te doen, of hij vind dat ik te veel vraag als 'friend with benefits'.  

Maar op een gegeven moment ben ik er klaar mee. Ik klik het nummer aan en bel hem op. Een keer gaat hij over, twee keer, bij drie keer wil ik alweer ophangen maar dan hoor ik dat hij opneemt. "Met Milo." Kut, en nu? "Hee Milo, sorry dat ik zo laat nog bel maar ik vroeg me af of je zin had om langs te komen." Aan de andere kant van de lijn is het stil, hij is dus niet op een feestje. "Uh, ja, tuurlijk. Ben er met een uurtje."

En in dat uur vlieg ik door mijn huis heen om alles op te ruimen, recht te trekken en mezelf klaar me te maken. Als ik na een uur in mijn woonkamer sta ben ik erg trots op mezelf. Misschien wilt hij deze keer ook wel een film samen kijken of gewoon even praten. Ik weet dat ik weer een hopeloze dromer ben. Wat voor Milo enkel seks is, is voor mij veel meer. 

De deurbel gaat eindelijk en de vlinders in mijn buik slaan op hol wanneer ik naar de deur loop. "Snel gedaan." Grap ik. Milo haalt zijn schouders op en loopt langs me naar binnen. "Scheelt als er niemand op de weg is. En ondertussen had ik ook wel zin." Ik zie dat hij eigenlijk direct naar mijn slaapkamer toe wil lopen. "Wacht! Ik, uh, ik zag een nieuwe film op Netflix die we eerst kunnen kijken. Ik dacht dat je die wel leuk zou vinden." Alsjeblieft zeg ja, alsjeblieft zeg ja. Langzaam knikt hij en loopt hij terug naar de woonkamer om op de bank te gaan zitten.

De film is welgeteld 5 minuten bezig wanneer Milo ongeduldig lijkt te worden. De hand op mijn been kruipt steeds verder naar boven. Ik voel zijn warme adem in mijn nek blazen en hij is bezig om mijn aandacht volledig van de film af te halen. "Ik weet niet hoe je verwacht dat ik op de film kan letten als je er zo uit ziet." En daar begint het riedeltje weer vanaf het begin.

Ik doe mijn best om het wat te rekken. Ik doe een poging om een conversatie gaande te houden, om hem de film te laten kijken maar het is duidelijk dat dat er niet in zit bij hem. En zo eindigen we, iets meer dan een half uur nadat hij is gearriveerd, samen in bed. 

Tijdens de seks is Milo de ideale partner. Het is een constante reeks aan "wat ben je mooi" "tering wat doe je dat goed" en "ik kan geen genoeg van je krijgen". Hij lijkt meer bezig te zijn met of ik een goede tijd heb dan zijn eigen plezier. En exact die redenen is waarom ik keer op keer weer val voor zijn praatjes. Zijn leugens. Want zodra hij in me, op welke manier dan ook, is klaargekomen, is de pret er van af. Hij blijft niet knuffelen, vaak niet eens slapen. Dan heb ik de afstandelijke Milo weer terug.

Nog na hijgend liggen we samen in bed. Ik lig op Milo zijn borst met zijn been over zijn heupen heen. Als ik niks zeg, misschien valt hij dan wel in slaap. Het is triest hoe erg is verlang na een nachtje samen. Maar het mag niet lang duren voordat ik hem voel bewegen. "Je kan ook morgen pas gaan." Ik durf het bijna niet te zeggen. Het is voelbaar hoe erg hij twijfeld. Maar, hij gaat toch weer liggen. "Niet denken dat dit het nieuwe normaal is."

Die kans krijg ik niet eens, want wanneer ik wakker word de volgende ochtend is hij alweer verdwenen. En zo ben ik weer gegaan van "de mooiste man ter wereld" naar een soort... sekspartner die altijd wel tijd voor hem wilt maken.