alternative universe // bankzitters one shots

All I want for Christmas // Mabbie

Robbie POV:

Kerst met de familie was bij ons thuis nooit zo uitgebreid. Samen met de familie eten en daar hield het dan ook weer op. Eerder merkte ik wel dat dit lang niet overal was, inclusief bij familie Het Lam. Matthy vertelde na de feestdagen altijd hoe hij bij alle familieleden langs moest, er weken van te voren al nagedacht werd over het eten en de twee feestdagen meestal niet voldoende waren. Eerdere jaren hoefde ik daar nooit iets mee, maar sinds we een relatie kregen aan het begin van dit jaar, was het duidelijk dat er werd verwacht dat ik mee ging.

En zo zitten we op kerstavond in de auto naar Matthy zijn ouders, die ik ondertussen al lang genoeg ken. Matthy is een lijst aan het afgaan van mensen die aanwezig zijn. "Oma blijft vragen of je meer wilt eten, dan mag je gewoon nee zeggen. Dan vraagt ze het nog een keer, maar je moet dan volhouden." "Als iemand wat lomps zegt over ons, kan je het negeren. Zo zijn ze soms gewoon." Instructies over de verschillende familieleden, hoe iedereen een beetje is. Met de jaren heb ik genoeg familieleden van Matthy ontmoet, maar er zijn er genoeg waar ik nog nooit van had gehoord. "Het komt goed, ik begin gewoon over hoe goed PSV het doet en dan worden ze vanzelf fan."

Veel tijd om te twijfelen of na te denken krijg ik niet, want zodra de voordeur open gaat begint het balletje te rollen. Het volledige huis is gevuld met familie, kinderen die rondrennen en aan het spelen zijn en vooral, de geur van eten is niet te missen. "Robbie, wat leuk dat je mee bent." Zonder te vragen drukt de moeder van Matthy een biertje in onze handen.

Matthy in grote groepen is meestal niet de beste combinatie, maar in zijn familie blijkt dat volledig anders te zijn. Alsof het niets is praat hij met iedereen. We zitten op de bank tussen familieleden, wanneer iemand  zich naar ons toe keert. Een man, ergens in de 50, een oom zal het zijn. "Ik wist dat dat.. Youtube slecht voor je was, Matthyas. Kijk wat er met je gebeurd is." Ik verwacht een Matthy die terug deinst, het over zich heen laat komen maar in plaats daarvan slaat hij zijn arm om mijn middel heen en trekt hij me dichterbij. "Hoe bedoelt u?" De man lijkt geen twijfel op zijn gezicht te hebben. "Dat homoseksuele gebeuren van je. Dat komt allemaal door het internet." Ik zie hoe Matt met zijn ogen rolt. "Als verliefd zijn door het internet komt, dan ben ik er alleen maar blij mee." Zonder verder iets te zeggen staat hij op en trekt hij me mee.

Samen eindigen we in zijn oude slaapkamer. Hij ligt op zijn rug op bed, terwijl ik tussen zijn benen op zijn borst lig. "Volgend jaar vieren we kerst alleen met elkaar." Bromt hij. "Als nog een iemand een homo grap maakt, gaan we echt weg." Tegen zijn familieleden kan hij makkelijk doen alsof er niks aan de hand is, maar ik kan zien dat het hem wel iets doet. "Nog even volhouden. Volgens mij gaan we zo eten en dan kunnen we naar huis." Matthy zijn grip om me heen wordt alleen maar strakker. "Kunnen we hier niet blijven? Misschien kunnen we uit het raam klimmen."

Hoewel ik ook liever nu naar zijn huis zou gaan en met hem op de bank een film kijk, weet ik dat we weinig keuze hebben. "Als je nu mee naar beneden komt, krijg je een thuis een cadeautje van me." Zeg ik met een knipoog voordat ik opsta. Daarmee heb ik genoeg gezegd om hem te overtuigen. "Als het is wat ik hoop dat het is, kom ik zeker mee."

Ondanks het feit dat Matthy bijna dertig is en al lang geen kind meer is, eindigen we aan de tafel met alle kinderen en kleinkinderen. Links van me zit Matthy, die druk in gesprek is met een van zijn broers. Rechts zit een nichtje waarvan ik de naan al ben vergeten. Uitgebreid verteld ze me over alle cadeaus die ze van de Kerstnan heeft gekregen. "Wat wil jij van de Kerstman krijgen?" In mijn hoofd bedenk ik me dat het enige wat ik al die jaren wilde, Matthy, al gekregen heb.