Miłość w bibliotece / 18+ / Zakończone

34.

- Oddelegowali tu na zastępstwo za ciebie taką jedną, starą babę. - opowiadała Magda, która koniec jej zwolnienia przyjęła z utęsknieniem:
- Tydzień się z nią męczyłam! Dobrze, że tylko jednego dnia byłyśmy razem przez całą zmianę. Wyobraź sobie, musiałam przychodzić całą godzinę wcześniej, żeby jej wszystko tłumaczyć!

Aleksa wróciła do pracy i wpadła w wir plotek. Magda chyba naprawdę stęskniła się za nią, bo był dopiero poranek, a nastolatka już urzędowała w bibliotece. Sama z siebie. Zrobiła też starszej koleżance kawę i wyskoczyła do sklepu obok po ciasteczka. 
W ciągu kolejnej godziny Aleksa dowiedziała się, prawie nie zadając pytań, o wszystkim, co ominęło ją przez ostatni tydzień: kto był w bibliotece, co wypożyczał, o czym rozmawiał; jakie są plany na nowe działania, jakie nowe książki zostały zakupione i co się zdarzyło wszystkim znajomym Magdy, ze szczególnym uwzględnieniem Tymka.

Znajomość tamtych dwojga rozwijała się, choć nie była pozbawiona raf i przybojów. Magda chyba traktowała chłopaka bardzo poważnie; dużo bardziej serio, niż kiedyś Adama. Aleksa, będąc mimowolnym widzem relacji pomiędzy żywiołową dziewiętnastolatką a nieco starszym informatykiem, kibicowała im i miała nadzieję, że po fali nieporozumień, rozstań i powrotów będą umieli pójść na kompromis.

Słuchała, uśmiechała się, piła kawę i herbatę. Pogryzała ciasteczka, podsuwane przez Magdę i czuła się "u siebie".
Praca, którą przyjęła kiedyś z potrzeby, stała się częścią jej życia; tym, co lubiła i w czym była dobra. Nie zamierzała jej zmieniać w najbliższym czasie i choć nie wybiegała myślami daleko w przyszłość, trudno było wyobrazić jej sobie siebie samą gdzieś indziej.

"I z inną współpracownicą." - pomyślała, popatrując na przejętą Magdę. Nastolatka była żywiołowa, gadatliwa, niezorganizowana i często wpadała w panikę, gdy napotykała niespotykaną trudność. Ale Oli dobrze się z nią współpracowało: dotarły się i potrafiły razem działać. Spokój Aleksy i żywiołowość Magdy przynosiły, zamiast wybuchów, doskonały efekt. Biblioteka obrastała w ciekawe inicjatywy, przyciągała coraz więcej młodych klientów, zyskiwała na znaczeniu.

Myśląc o tym wszystkim Ola, dopijając kawę, cieszyła się, że - razem z jej wyzdrowieniem - wszystko wróciło do normy.

"Przynajmniej w życiu zawodowym. - pomyślała. - Bo prywatnie to...." - machnęła ręką, próbując odgonić smutne myśli.

***
Mateusz zadzwonił w połowie tygodnia, informując, że weekend znów spędzi w Białymstoku. I że, jak zwykle, może ją podrzucić na zajęcia w sobotę rano.
- Bardzo chętnie skorzystam. - uśmiechnęła się do słuchawki. A później, wiedziona odwagą, która wzięła jej się nie wiadomo skąd, dodała:
- Jeśli chcesz... jeśli się zgodzisz.... - zająknęła się. - Chętnie w ten weekend wynajmę pokój w jakimś dobrym hotelu..... pokój dwuosobowy.... - zaznaczyła, a później oddała śmielej:
- I zaproszę cię na porządną kolację. W podziękowaniu za... wszystko, co dla mnie zrobiłeś....

"Oj, Oluś..." - pomyślał mężczyzna, doznając w jednym momencie całej gamy różnorodnych odczuć.  Uśmiechnął się do swoich myśli i oświadczył:
- Zgoda na kolację. Resztę omówimy przed wyjazdem, dobrze?
Pokiwała głową i teraz ona się uśmiechnęła. A później spoważniała: zanim zrobi to, o czym myślała w ostatnich dniach, musiała zrealizować coś jeszcze. Coś, na co nie miała ochoty i od samej myśli o tym skręcała się wewnętrznie.
Żeby nie stracić odwagi i znów nie odłożyć tej sprawy, wzięła telefon i wystukała informację. Zastanowiła się przez moment, gdy trzymała palec nad klawiszem "wyślij".

***
Adam odczytał wiadomość. Z jednej strony skrzywił się, bo naprawdę nie miał czasu, z drugiej zdawał sobie sprawę, że już dłużej nie może unikać tej rozmowy. Odpisał szybko i wczesnym popołudniem wszedł do budynku biblioteki, pozdrowił urzędującą w pomieszczeniu nastolatkę i usiadł przy stole, który kiedyś tak często okupował.
- Chcesz kawy, Adam? - zapytała Magda, traktując go jak "swojego". - Aleksa jest teraz zajęta, szukaj jej pomiędzy półkami... - roześmiała się.