De weg van de liefde

Hoofdstuk 20 - Vlinders

Neil ziet hoe Olivier er klaar voor is, waarna hij de anderen wenkt. 'Kom maar door,' fluistert hij. Tevreden kijkt hij naar de Distelvlinders, die door elkaar fladderen in hun tijdelijke gevangenis.

Marijn ziet er niet goed uit, merkt hij. Haar donkere ogen steken duidelijk af tegen haar lijkbleke gezicht.

Ze vraagt Olivier: 'Waar heb je het over?' Daarna begint ze zich om te draaien, waardoor Neil weet dat hij geen tijd meer heeft. 

'Nu!' beveelt hij.

Joop en Hamed doen wat hij zegt, terwijl Ewald klaarstaat om de gazen kooien van hen aan te pakken. Zelf laat hij zich de kans niet ontzeggen om Marijn vanuit een tweede hoek te filmen. Hij doet zijn best om Olivier niet in beeld te brengen.

Distelvlinders staan bekend om hun hun oranje kleur, maar ook om hun vlekken. Neil heeft ervoor gezorgd dat hij de meest bespikkelde exemplaren uitkoos en nu wacht hij in spanning op Marijns reactie.

Ze stelt hem niet teleur. Zodra de vlinders de keuken overnemen, ziet hij haar ogen groot worden. Ze wankelt alsof ze bijna flauwvalt, maar dat is natuurlijk onzin. Haar kokhalsbewegingen zijn goud. Zwakjes wappert ze met haar handen en hij ziet haar zo hard slikken dat het pijn moet doen.

'Haal ze weg. Alsjeblieft.'

'Sorry, dat kan helaas niet.' De drie zonder telefoon lopen naar haar toe, zij mogen wel in beeld komen zodat duidelijk is dat de Passagiers deze prank uitvoeren. Ewald klinkt natuurlijk weer schuldbewust, waardoor Neil hem aan zijn capuchon trekt en hem zijn eigen telefoon overhandigt.

Meteen stapt hij in beeld, waarna hij in dezelfde beweging een arm om Marijns schouder slaat.

'Ze doen helemaal niks,' sust hij en hij lacht onbekommerd in de camera. 'We wilden de keuken wat opvrolijken, that's all.'

Marijn kan er niet om lachen. Haar paniek is echt, ziet hij ineens. Ze probeert uit zijn greep te ontsnappen, maar dat laat hij niet toe. In plaats daarvan houdt hij zijn gezicht dicht bij het hare en zegt fronsend: 'Het is niet nodig om te gaan zweten, hoor.' Heel duidelijk ziet hij hoe haar voorhoofd een glanzend laagje krijgt.

'Neil, laat me los.' Ze probeert haar stem vlak te houden, maar faalt daar volledig in. Die bibber gaat het fantastisch doen op internet. 

'Weet je wel hoeveel moeite het ons heeft gekost om aan vlinders te komen,' gaat hij  onverstoorbaar door. Hij praat gemaakt vrolijk in Ewalds richting. Ewald heeft zijn wenkbrauwen gefronst, maar hij blijft gehoorzaam filmen. De anderen zijn ook stiller dan gebruikelijk. Inwendig woest op hun brave gedrag, blijft Neil doorkletsen om zo een geslaagd filmpje te creëren. Het heeft hem téveel moeite gekost om die vlinders te bemachtigen. 'En toen we ze eenmaal hadden, bleek dat we ze op een specifieke plek moesten bewaren. Ze houden niet van regen en harde wind. Waarom ze het dan nodig vinden om naar Nederland te trekken, is voor mij de grote vraag. Wat jij, Marijn?'

'Ga weg, allemaal.'

'Waarom? Is dit jouw keuken?'

'Toevallig wel,' zegt ze. 'Vraag maar aan je vader.'

Haar ademhaling gaat met horten en stoten. Neil kijkt zuinig. 'Bah, zo is er ook niks aan,' gromt hij. De vlinders zijn op dat moment wat tot rust gekomen. De meesten zijn neergestreken en Marijn negeert ze allemaal vastbesloten.

'En waag het niet om mijn gezicht herkenbaar in beeld te brengen,' snauwt ze, recht in de camera.

Dat is niet hoe het normaal gaat. Als ze haar gezichtsuitdrukkingen moeten wegpoetsen, zal hun nieuwste filmpje lang niet zo succesvol worden.

Neil zucht diep, om te laten zien hoe teleurgesteld hij precies in haar is. Zo te zien kan haar dat niet zoveel schelen, zo strijdlustig kijkt ze hem aan. 'Prima, kappen maar,' zegt hij tegen Ewald en Olivier. Met tegenzin haalt hij zijn arm weg, puur om haar niet verder tegen de haren in te strijken. Hij zal haar later wel overhalen om toch volledig herkenbaar te blijven. Laat dat maar aan hem over.

'Ik ga even weg en als ik weer terugkom, zijn alle vlinders weg,' eist Marijn. 'Zo niet, dan kan ik helaas niet koken en reken maar dat ik jou daar de schuld van ga geven.'

Neil trekt een chagrijnig gezicht. 'Prima, prima. Drama Queen.'

'Als je dat maar weet.'

Daarna kijkt ze zijn vrienden zonnig aan, wat volledig in tegenspraak is met haar strijdlustige woorden en eerdere gedrag, en vervolgens marcheert ze de keuken uit.

Ietwat verlegen krabt Neil zich achter de oren. Hoe moeten ze die vlinders nu de keuken uit zien te krijgen? Zover vooruit heeft hij niet gedacht, wat eigenlijk niks voor hem is. Daadkrachtig pakt hij wat potten honing uit de voorraadkast en draait overal de dop vanaf.

'Het zijn vlinders hoor,' zegt Joop dom. 'Bijen eten toch honing?'

'En wat doen vlinders bij bloemen, denk je?' Hoofdschuddend kijkt Neil hem aan. 'Pak je schepnet en ga hengelen,' commandeert hij dan. 'Pa zal het niet waarderen als hij geen eten krijgt.'

Dit is één van zijn minder geslaagde grappen, bedenkt hij zich. Hij moet bij Marijn slijmen, zowel om haar gezicht op Social Media te krijgen, maar danis daar ook dat dingetje met avondeten. De uitkomst van deze grap is niet precies hoe hij het voor zich had gezien.

Uiterlijk laat hij daar niks van blijken, maar vanbinnen doet hij alle mogelijke moeite om niet in woede uit te barsten. Hij probeerde haar van haar à propos te brengen door haar ketting uit haar kamer te halen en na een paar dagen weer terug te brengen, maar hij heeft haar daar verder niet over gehoord.

Hij kan het niet uitstaan als hij niet weet waar hij aan toe is.

De frons tussen zijn ogen is nauwelijks meer glad te strijken, zo diep is die.