De weg van de liefde

Hoofdstuk 38 - Een schokkende verrassing

Marijn zegt helemaal niks als ze de lunch opdient, maar haar lachje richting hem kan van alles betekenen. Neil is strontchagrijnig door haar attitude, maar hij kan er niks aan veranderen. Als ze tegen hem uitbarstte over de rotzooi in de keuken had hij het overwicht op het gesprek gehad. Nu weet hij niet wat hij met haar aan moet.

'Hermen komt vanmiddag langs,' kondigt zijn vader aan. Hermen is Robberts jongere broer en hij woont ook in Badena, maar dan aan de andere kant (tegen de bossen aan). Hoewel ze elkaar dagelijks zouden kunnen zien, werkt dat in de praktijk anders.

Hermen is een eeuwige vrijgezel en erg op zichzelf. Zijn huis is volledig omringd door een hoge omheining, maar dat is geen uitzondering in de straat waar hij woont. Die deelt hij namelijk met popsterren en andere bekende artiesten. Hij houdt het daar alleen maar uit omdat zijn terrein zo groot is dat hij alle privacy heeft. Een verdwaalde fan komt niet snel op zijn eigendom terecht.

Neil is daar gisteren nog in de buurt geweest omdat Angel daar ook een huis heeft. Hij heeft eindelijk de moed bij elkaar geschraapt om zijn diepe bewondering voor haar te uiten en hij heeft de portier de belofte afgedwongen dat hij het door hem gemaakte gebak aan haar doorgeeft. Hopelijk smaakt het goed. Hij gaat ervan uit dat iemand zoals zij zich streng aan een bepaald gewicht moet houden en daarom heeft hij de suiker eruit gelaten. De bloem heeft hij vervangen door kokosmeel, maar verder heeft hij alles precies zo gedaan als het recept aangaf. Het resultaat was anders dan hoe het er op de foto uitzag, maar hij heeft er alle vertrouwen in. Hij weet zeker dat zelfs Marijn zich niet zo strikt aan de afmetingen en baktijden van een recept houdt.

Indigo reageert op zijn vader, waardoor de rest alleen maar ongeïnteresseerd hoeft te hummen. Ome Hermen gaat z'n gang maar.

'Zal ik wat lekkers klaarmaken?' vraagt Marijn, die zich ongevraagd in hun privégesprek mengt.

Zijn vader heeft daar echter geen enkele moeite mee, waardoor Neil met zijn tanden knarst. Een beetje afstand houden met het personeel is misschien wel op z'n plek, vindt hij. Hij verkiest daarbij te negeren dat zijn moeder ook ooit voor Robbert heeft gewerkt, hoewel dat de enige reden is dat hij zijn mond houdt tegen Marijn, hoe graag hij ook tegen haar wil uitvallen.

'Dat is een goed idee,' knikt zijn vader. 'Wat heb je in de aanbieding?'

'Ik heb laatst een heerlijk receptje voor een crostata gevonden. De jam die ik heb gemaakt zal intussen heerlijk smaken. Verder heb ik ook nog genoeg tijd voor een chocoladecake waarvan de basis uit bloemkool bestaat,' zegt Marijn. Ze kijkt daarbij naar Indigo en Elariel die ze altijd zo graag haar baksels wil opdringen. Neil moet toegeven dat het haar goed lukt om zo caloriearm mogelijk te bakken zonder dat het hen, de mannen, problemen geeft.

Neil verwachtte van Indigo wel dat ze blij zou reageren, maar dat ook Elariel met een tevreden glimlach naar Marijn kijkt, voelt aan als een mes in zijn rug. Hij dacht dat het zij en hij tegen de rest was, maar die gedachte moet hij duidelijk herzien.

'Gelukkig heb ik gisteren al het servies opnieuw geordend, dus ik kan alles makkelijk vinden,' zegt Marijn. Hoewel ze het tegen zijn vader heeft, kijkt ze hem met een serene glimlach aan.

Neil kijkt woedend terug, wat haar glimlach alleen maar verdiept. Onder de tafel balt hij zijn vuist. Hoewel er geen stoom uit zijn oren kan komen, weet hij dat de puntjes rood zijn.

Zonder nog naar iemand te kijken, stort hij zich op de lauwwarme soep die Marijn net heeft geserveerd. De courgette en dille zorgen voor een smaakexplosie in zijn mond en het is bijna jammer om een paar happen over te laten, maar om iemand te laten merken hoe lekker hij het eigenlijk vindt is zijn eer te na.

'Marijn, wat maak je toch lekker eten,' zucht zijn vader. Hij wrijft vol expressie over zijn buik. Dan gluurt hij even naar Jesse, die alleen maar oog heeft voor Marijn, en vervolgt: 'Ik weet dat het na de vakantie een stuk saaier zal zijn hier, maar wat vind je ervan om langer te blijven?'

'En kom vooral bij ons aan tafel zitten,' vult Elariel aan. Die trut is echt als een blad aan de boom omgeslagen.

Op hijzelf na, reageert iedereen daar positief op en uiteindelijk neemt Marijn plaats. Ze reageert niet op het aanbod van zijn vader, maar de open blikken aan tafel geven duidelijk aan dat ze het daar zeker nog eens over gaan hebben.

Neil omklemt zijn lepel zo hard dat de afdruk langere tijd in zijn hand blijft staan.

***

'Hallo, hallo dan, hier ben ik,' kondigt Hermen Buyssen van Hallandt zijn komst aan zodra de deur voor hem wordt geopend. Normaal gesproken komt hij gewoon via de achterdeur binnen, maar vandaag gedraagt hij zich gereserveerder. Misschien vindt hij dat hij te weinig langs is gekomen en wil hij als een gast behandeld worden.

'Hermen...' Zijn vader deed de deur open en Neil hoort vanuit de woonkamer hoe die de naam van zijn broer gek afbreekt. 'Je hebt iemand meegenomen.'

'Dat klopt.' Zelfs vanaf die afstand hoort Neil hoe Hermen in zijn handen wrijft. 'Verrassing!'

'Goedemiddag,' zegt een vrouwenstem.

Heeft Hermen een vriendin? Dat is onverwachts.

Neil zakt iets verder weg in de stoel en houdt zijn telefoon als een schild voor zijn ogen. Hij heeft helemaal geen zin om beleefd te doen, maar dat had hij eerder moeten bedenken: nu kan hij niet meer naar boven vertrekken. Lijdzaam wacht hij af totdat zijn vader met de nieuwaangekomenen de woonkamer binnenkomt, hoewel hij blijft doen alsof hij volledig in het filmpje op zijn scherm is verdiept.

'Ah, Neil,' hoort hij. 'Wil jij je broers en zussen even roepen?' Zijn vader klinkt zowaar een beetje ademloos.

Langzaam laat Neil zijn telefoon zakken om hem een dodelijke blik toe te werpen en daarna verslikt hij zich in zijn speeksel. Hij kucht ongecontroleerd.

Angel staat daar, in hun woonkamer. Zíjn Angel.

Hij springt op, maar dat veroorzaakt alleen maar een ergere hoestbui. Zijn ogen tranen en hij kan geen woord uitbrengen. Volledig vernederd kan hij alleen maar zwakjes met zijn hand wapperen. Hij ziet de drie als wazige gestaltes.

'Neil, gaat het wel?' In een paar grote stappen is zijn vader bij hem en begint hem op zijn rug te meppen. Hij probeert hem af te weren, maar dat krijgt hij niet voor elkaar. Hij dacht dat het niet erger kon, maar dat had hij overduidelijk fout.

Uiteindelijk lukt het hem om met het snot onder zijn neus weg te vluchten.