Jesse gluurt naar Marijn. Hij merkt dat ze het ziet, maar ze reageert alleen maar door de lunch – enkele visgerechten, met brood en salade voor de liefhebber – gehaaster neer te zetten.
Weg zijn de stiekeme blikken, die zulke fijne vlinders in zijn maag veroorzaken, en weg is het gevoel geliefd te zijn door één specifiek persoon. Hun romance is al gestopt voordat het echt gestart is en hij vindt dat erger dan hij dacht.
Marijn rent praktisch weer naar binnen, iets wat ze de laatste tijd wel erg vaak doet.
Jesse bedenkt zich dat hij Marijns moeder niet heeft gegoogeld. Nu is hij de achternaam vergeten. Verstrooid tikt hij Angela Walden in op zijn telefoon, omdat Marijn zo van de achternaam heet, maar daar krijgt hij niet veel hits op. Het scherm wordt gevuld met afbeeldingen van mensen die Angela van de voornaam, of Walden van de achternaam heten, maar de combinatie bestaat niet voor iemand van hoe hij de leeftijd van Marijns moeder inschat. Verder naar onderen ziet hij een afbeelding van Angel, de actrice waar Neil zo'n fan van is, en daar weer onder plaatjes van engelen. Op dat punt weet hij dat hij op deze manier niks zal vinden.
Hij had echt zin om Marijns moeder te ontmoeten, maar dat heeft Marijn succesvol weten te torpederen.
Waar hij zich voor hij haar kende met ijver op zijn huiswerk stortte, geeft dat hem nu een hol gevoel vanbinnen. Hij wil zijn tijd nu buiten besteden, op het strand en in de Bazaar, bij voorkeur met een blond meisje aan zijn zijde. Hij merkt dat hij een glimlach op zijn gezicht krijgt als hij aan zijn recentste uitstapjes naar de markt denkt. Hij is iets in zijn binnenste verloren en het is maar de vraag of hij dat weer terug kan vinden.
'Wat ben je aan het doen?' Neil ploft naast hem neer. Hij gedraagt zich minder uitbundig dan Jesse van hem gewend is en dat terwijl de voltallige Passagiers rondom hen plaatsnemen. Normaal gesproken is Neil de Queen Bee – en ja, die benaming heeft hij Neil al eens recht in zijn gezicht gegeven – maar deze keer is hij teruggetrokken. De rest is luidruchtig, maar hen weet Jesse succesvol te filteren.
'Niks.' Jesse wil zijn telefoon wegdoen, maar Neil pakt hem af.
Neil heeft niet zoveel op met andermans eigendommen.
Jesse is te lui om hem terug te pakken en zoveel heeft hij sowieso niet te verbergen.
Na een paar scrolrondes heeft Neil dat ook door en dan krijgt Jesse zijn eigendom weer teruggegooid. Gelukkig weet hij hem te vangen.
Marijn komt naar buiten zetten om meer servies op tafel te zetten. Ze kijkt niemand aan.
'Hebben we nog wel genoeg borden?' zegt Neil gemeen.
'Meer dan genoeg,' antwoordt ze kil. Ze is slim genoeg om er verder geen verontschuldiging of open opmerking achteraan te plaatsen. Neil mompelt iets in zichzelf, maar dat is onhoorbaar voor iedereen.
Marijn blijft af en aan lopen om de tafel verder aan te kleden. De rest van de bewoners druppelen het terras op totdat iedereen zit.
Hamed dropt een bom. 'Angel was bij de Zomer,' benoemt hij de naam van een beter aangeschreven eetcafé in het hartje van de Bazaar. Hij kijkt triomfantelijk rond omdat hij weet dat het groot nieuws is. Zij is de enige BN'er die een groot gedeelte van het jaar in Badena woont en het is algemeen bekend dat zij de grootste Nederlandse actrice van het laatste decennium is.
De lach van Joop kan niet triomfantelijker als hij de handtekening op het servetje laat zien. 'We hebben haar ook even mogen filmen, wie wil het zien?'
Jesse kijkt vragend naar Neil, want het is niks voor zijn jongere broer om iemand anders met die eer te laten strijken. Neil kijkt met een doodse blik voor zich uit en laat zelfs geen wimper bewegen. Er moet iets gebeurd zijn.
Jesse staat lichtelijk schouderophalend op om achter Elariel en Max aan te sluiten, die over Joops schouders leunen. 'Het is natuurlijk nog niet bewerkt, maar hier heb je het opzetje,' glundert die.
Zowel Olivier als Ewald komen in beeld. Hun glimlach is nauwelijks professioneel te noemen, zo opgewonden staren ze naar hun idool. Jesse hoort heel duidelijk hoe de filmer – Joop – luidruchtig ademhaalt en Hamed maakt vreemde piepgeluidjes terwijl er af en toe een flits van hem te zien is als hij vanuit een andere hoek filmt.
'Mogen wij misschien een handtekening?' vraagt Ewald in het filmpje. Hij komt het rustigste over. Olivier is begonnen met op zijn nagels te kauwen.
'O, wat goor!' roept die uit, nu hij dat terugziet. 'Dat moet eruit worden geknipt.'
'Dat kan niet,' wijst Ewald. 'Angel tekent net het servet.'
'Kijk je ogen dan.' Hamed brult het bijna uit bij het zien van de uitpuilende blik van zijn vriend. Olivier vindt het iets minder grappig, zeker als hij ook heen en weer begint te wippen in het filmpje. Kreunend slaat hij zijn handen voor zijn ogen.
'Ik schaam me dood,' zegt hij.
'Dat zou ik ook doen als ik jou was.' Hamed blijft hem hartelijk uitlachen.
Olivier grist de telefoon uit Joops hand en wil het op een rennen zetten. Hij loopt Marijn bijna van de sokken, die net op tijd opzij weet te stappen. Ewald neemt een snoekduik en het lukt hem om Oliviers enkels te grijpen. Olivier valt plat voorover, verslagen.
Hamed komt erbij en gaat op Oliviers rug zitten, hij leunt opzij en zwaait met zijn eigen telefoon voor Oliviers gezicht langs. 'Ik heb het ook nog gefilmd, dommie,' zegt hij liefdevol. Daarna pakt hij Joops telefoon weer terug.
Neil heeft tijdens deze momenten niet bewogen en al helemaal niet op het gedrag van zijn vrienden gereageerd. Hij gedraagt zich echt abnormaal, het begint de anderen nu ook op te vallen.
'Wat is er, grote broer?' vraagt Elariel. 'Heeft Angel je op je hartje getrapt? Je bent zo stil.'
Voordat Neil de kans krijgt om te reageren, doet Joop dat al. 'Hij wilde niet in haar buurt komen, wij snappen het ook niet helemaal,' zegt hij.
Alle ogen zijn nu op Neil gericht, die nukkig blijft zwijgen.
'Toen ze naar buiten keek, waar Neil zat, zag ze er niet al te blij uit,' vertrouwt Olivier de rest toe. Hij is intussen weer overeind gekrabbeld en klopt wat zand van zich af. In een vloeiende beweging neemt hij Ewald in een wurggreep, die verschrikt protesteert. 'Neil wil ons niet vertellen wat er is gebeurd.'
Neil slaat zijn handen met een slag op de tafel. De borden rinkelen en iedereen verstijft.
'Er is niks, dat zei ik toen ook al,' snauwt hij.
Er is overduidelijk iets.
'Dat geloven we allemaal,' zegt Indigo zonnig.
'Kom, we gaan eten,' neemt Robbert het gesprek over. 'Marijn, eet je mee?'
Marijn schudt haar hoofd: 'Ik heb al wat in de keuken klaarstaan.'
Jesse krijgt door die interactie de kans om naar haar te kijken en hij schrikt van zijn eigen gretigheid als hij dat doet.
Het zorgt ervoor dat hij een besluit maakt.
Het kan hem niks schelen of ze een golddigger is of niet. Zijn vader heeft er per slot van rekening ook geen moeite mee om zijn exen te betalen, dan zou hij het niet erg moeten vinden om het meisje dat hij leuk vindt te voorzien in alles wat ze wil.
Jesse wil haar niet alleen laten, maar haar juist beschermen tegen Rosalie en tegen jongens die haar wel zien zitten. Hij wil met haar flirten en haar zien blozen.
Hij heeft dakdekker Sibren per slot van rekening ook succesvol weten te bedreigen. Marijn heeft het niet meer over hem gehad, maar Jesse weet uit zeer betrouwbare bron dat haar nummer uit Sibrens telefoon is verwijderd voordat hij toeliet dat de bouwvakker het terrein afging.
JE LEEST
De weg van de liefde
ספרות לנערות* Winnaar language awards * ~ meest veelbelovende verhaal || beste personages ~ Door de omstandigheden gedwongen is Marijn dringend op zoek naar een bijbaantje voor de zomer. Ze heeft de koksopleiding met succes gevolgd en daarom komt ze - met wat h...