DEALING DIAMOND (Mafia Series 5) (Completed✓)

CHAPTER 36

“SWEETHEART, are you okay?”

I sighed when my Mom asked me. Masama ang templa nang mukha ko na tumango. “I'm okay, Mommy. Medyo masama lang pakiramdam ko.”

She caressed my back, parang sinasabi ng mga mata niya na tiisin ko muna 'tong pakiramdam ko bago kami umalis.

Nandito kami ngayon sa isang restaurant and it's already 8 in the evening. Gaya nga nang sinabi ni Nommy, may dinner kami with Savannah's family—na ayoko talagang makita. I hate to see her, kumukulo ang dugo ko sa isiping makakasama ko syang kumain ngayon.

John is still not here, sana lang mabagok ang ulo niya at hindi sumipot. Manifesting.

Masama kong inilapag ang phone sa ibabaw nang table, naiinip na ako dahil kanina pa kami dito. My parents asked some waiter para makapagsimula na. They order their food, Dad asked me kung anong gusto ko pero sila lang yong pinapili ko dahil wala talaga ako sa mood.

Sino ba namang hindi maba-badtrip kung malalaman mo na yong lalaking gusto mo nakikipag-date sa babaeng ubod ng landi. They're having a dinner date right now sa ibang restaurant kasama yong best friend niyang makati. Paano ko nalaman? Well, nagpost lang naman sa social media ang papansin slash malandi ng larawan nilang dalawa, may picture pa dun na kumakain siya tapos may heart na edit nakalagay sa gilid ng face tapos may caption na 'A moment with you.'

Napaka jejemon!

Naiiyak tuloy ulit ako sa twing naiisip 'yon. Wala na nga ako sa mood dahil kay Savannah nilakihan pa nang tanginang copy cat. Yong mga mata ko mugtong-mugto na dahil kanina pa ako umiiyak. Ngayon naman, naluluha na naman ako, peste.

Nang dumating ang pagkaing inorder namin, nagsimula na silang kumain, ako naman tahimik lang. I'm just busy staring at my plate na para bang may nakalagay na importanteng nakasulat dun. Wala akong balak na makipag-usap sa pamilya ni Savannah dahil mga mukha silang pera, I don't have any time to be nice kasi hindi naman ako close sa kanila at higit sa lahat, hindi ako plastic.

My parents already know na ayoko talaga sa mga 'to that's why hindi na nila ako tinatanong pa ng kung ano-ano. I, being silence, was enough para hindi na nila ako bwisitin.

“Mom, dad.”

My gaze turned to my brother na ngayon ay kararating lang. Napabuga naman ako nang hangin. Now that he's here, yong manifesting ko nawala. Litsi.

Umiwas ako nang tingin kasi ayokong makita niya ang mga mata ko. Sobrang OA pa naman niyan kapag nag-aalala. Halata na rin sa itsura niya ang pagkagulat ng makita ang dati niyang fiancee na mukhang linta.

Anyway highway, after how many weeks, ngayon lang sya ulit nagpakita sa'kin. Saan ba napapadpad ang lalaking 'to?

“Maupo ka muna, Anak. Mamaya na natin pag-usapan ang gusto kong sabihin.”

He find a seat na pwedi niyang ma-upuan but unfortunately, wala syang makita dahil ang vacant lang na meron ay ang tabi ni Savannah. He doesn't have any choice but to sit beside her.

He annoyingly sat as he open his mouth para makapagsalita.

“Mom, I'm really busy today. Kindly please tell me right now?” -aniyang naiinip. “Baka kanina pa ako hinahanap ni Amora, I don't want to make her worried.”