DEALING DIAMOND (Mafia Series 5) (Completed✓)

EPILOGUE

UNTI-UNTI kong idinilat ang mga mata ng mapansing may kunting ingay sa paligid ko. I tiredly touched my forehead when, out of the blue, I felt a sudden sting on my hand—I was startled to see an IV needle poking into it.

Shit. What the hell happened? I tried to remember kung anong nangyari pero hindi ko talaga maalala, para akong pagod na hindi ko mawari kung bakit. My eyes are still tired, yong paghinga ko medyo nakakapagod, I felt like there was something on my chest, yong tipong mabigat at malaki.

“Diamond?”

Napatingin ako sa gilid ng marinig ang boses ni Glenn. His curse cut me off before I could speak, leaving me stunned in the suffocating silence.

“Fúck.” -mura niya at niyakap ako nang mahigpit. “Thank god you're awake, stop making me worry, baby, tangina.”

I tried to understand everything dahil blanko pa ang utak ko. I was about to push him away and ask him if he's okay, not until I feel my shoulder na namamasa. I was so stunned ng makitang umiiyak sya.

“Glenn...”

Tinulak ko ulit sya nang mahina para makita ng tuluyan ang mukha nito. Dahan-dahan kong inangat ang chin niya at tinitigan ang mga matang namumungay. My heart clenched when I saw his eyes—puffing.

Did he cry all day?

“I look like shit, I know.” -aniya. “Almost 24 hours na akong walang tulog.”

“W-What happened?” -I asked. “May... may nangyari ba?”

Napatitig sya sa'kin. “What do you mean, what happened?” -sumeryoso ang mukha niya. “Wala ka bang naaalala?”

Napaisip ako sa tanong niya. Blanko pa nga utak ko, diba? Paano ko naman maalala lahat kung pagod yong brain ko? Nag-away ba kami kaya sya umiiyak?

“Hindi kasi malinaw sa isip ko. I mean, mag sho-shopping sana ako ang kaso—” -saglit akong napahinto. “Ang kaso...”

Napahawak ako nang dahan-dahan sa bibig. Sandaling nagloading ang utak ko nang may kumudlit na isang eksena. And that scene I am talking about was too much and heavy.

Kapagkuwan ay nagsibalikan sa alaala ko ang nangyari na para bang isang panaginip. Mula sa pag la-live at pakikipag chikahan sa mga fans ko through reading comments. And then... and then si Kuyang panot na tinutukan ako nang baril.

O M G!

“Ang kaso may mga lalaking kumuha sa'kin.”

A lot of scenes appeared in my mind again. Those ugly creatures dragged me papunta sa kotse nila na sobrang luma na mukhang ginamit pa ng mga kastila. Pagkatapos nun, may nilagay silang mabaho na panyo sa ilong ko kaya ako nawalan ng malay. They even tied me on a chair and then—I cussed inside my head when I remembered Scarlett.

Nakita ko si Scar sa isang bodega, she did something horrible to me. Ilang beses niya akong sinaktan at muntik nang ipagahasa sa mga alipores niya. That was so traumatizing dahil makailang beses niya rin akong sinampal at sinabunutan.

If I'm not mistaken, Glenn was there to save me too. Binaril niya nga si Scarlett tapos he kílled those people na nambastos at walang habas yong pinagbabaril na para bang sanay na sanay.

“Are you okay, Diamond?”

A wave of anxiety washed over me as I remembered my baby, and my gaze fell upon my own stomach. “O-Our baby,” -I panicked. “A-Anong nangyari?”

Hinawakan niya ako sa kamay ng mahigpit.

“Our baby is safe, Love. Don't worry.”

Nakahinga ako nang maluwag dahil sa sinabi niya. I thought there's something happen. Again. Magkakaroon ata ako nang sakit sa puso dahil sa ganitong kaba.