Hazal - Günümüz -
Gözlerim yanıyor. Kırpıp sulandırıyorum onları. Saat sabahın dördü. Dördü biraz geçiyor belki. Uykumun belirtisi olarak esniyorum. Esnemeleri bastıramıyorum artık. Gözlerimdeki yanma artıyor, batma hissi de beraberinde geliyor. Parmaklarım göz çukurlarıma baskı yapıyor. Boynum tutulmuş. Saatlerdir aynı pozisyondayım. Sırtımı kütletiyorum, geriniyorum. Özgür ruhuna karşılık eve hapsedilmiş bir kedi gibi hissediyorum o an kendimi. Burada oturmayı ben seçtim ve bunu seviyorum. Kediler de öyle değil mi zaten. Dışarıda gece avının lezzetini tadacakken sıcacık evlerde kalmayı tercih ediyorlar. Seçimler dünyasındayız. Seçtiğimiz yol için elbette ki fedakarlıklarda bulunacağız.
Ben konforlu yatağımı feda ediyorum mesela, kocamın sıcak kollarını. Evin üst katında, loş masa lambası eşliğinde, bilgisayarımın havalandırma uğultusu kulaklarımı doldururken parlak ekran gözlerimin sağlığını günbegün yok ediyor. Yakında doktora uğramam gerekecek ama bunu sürekli erteleyeceğim, biliyorum. Gözlük takma fikri bile çileden çıkmama sebep oluyor. Güzelliğimden, görünüşümdeki zarafetten ve kusursuzluktan taviz veremem. Vücudumdaki en ufacık bir kusurun bile varlığını hiçbir şey işaret edemez.
İnsanlar konuşmayı sever. Yüzüne güler ama onlara verdiğin her açık, arkandan kurulan sofralara meze olur. İnsanların ağzından benim için çıkacak her sözcük övgü dolu olmalı. Bunun için çalışıyorum. Kusursuzluk için.
Çok geçmeden render almaya başlıyorum. Bu kısaca, tasarladığım projenin pek çok özelliğinin işlenerek gerçekçi bir görüntüsünün elde edilme işlemi. Tasarımın videoya dökülme hali. Prestijli bir şirkette mimar olarak çalışıyorum. Gecem gündüzüm çoğu zaman iç içe geçiyor. Eşimin desteği olmasa bu oturduğumuz ev kesinlikle yuva olarak adlandırılamazdı. Sıcak hiçbir şeyin var olamadığı betondan bir yığın derdim ona.
Havalandırma uğultusu devam ederken gözlerim dalıyor. Uzaklara, uzak bir geçmişe. Oysaki onu hep unutmaya çalışıyorum.
Yeni karakter kilidi açıldı. Şimdiden belirteyim üç kişi üzerinden gidecek hikaye.
Hazal hakkındaki ilk izlenimiz nedir?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonsuza Kadar
Teen Fiction'Korkunç bir şey yapmıştık, büyük bir hata. Geçmiş bizi birbirimize bağladı, kötücül bir masal gibi. Böylece biz sonsuza kadar yaşadık ama asla mutlu olamadık.'