BİR SEVDANIN BErDELİ

NARİN AKSOY

    Yanına yaklaştım . Koltukta uyumasına üzülmüştüm. Çünkü koltuk hiç de rahat değildi. Yüzünü inceledim. Pürüssüzdü. Ayrıca çok masum oluyordu uyuyunca. Kalkmasını,yatağa geçmesini söylemek istiyordum ama bi türlü cesaret edemiyordum. Bi süre öylece dikildim . Sonda bunu yapamamaya karar verip banyoya ilerledim. Banyoda işimi bitirdikten sonra odaya girdim. Ateş uyanmıştı.
Bi şey söylemedim. Onunla konuşmak gelmiyordu nedense içimden çünkü hep sinirli oluyordu.
Beni süzdü . Umursamadan aynanın karşına geçtim . Ateş de banyoya girdi.
Biraz sonra hazırdım .Aşağı inmek için Ateşi bekliyordum. Banyodan çıktı gözleri benim gözlerimle buluşunca gözlerimi kaçırdım hemen.
Aynanın karşısına geçip saçlarını düzelti . Yanından geçeceğim sırada kolumu tuttu. Kalbim hızlanmaya başladı yine bi şey söyleyip kalbimi kıracak diye çok korkuyordum. Gözlerimi sıkıca kapattım. Ama bi süre ses gelmedi. Ses gelmeyince şaşkınlıkla gözlerimi açtım. Ateş önümde durmuş kaşları havada bi şekilde beni izliyordu. O mu daha çok  şaşkındı yoksa ben mi?
  Kaçlarımı çattım. Neden bağırmamıştı ki?
  Ateş şaşkınlığını atıp başını salladı. Sanırım artık bi deli olduğuma inanıyordu. Boğazını temizleyip
" Bundan sonra sen yatakta uyuyacaksın " dedi.
  "Hayır hayır koltukta rahat edemezsin"
Kaçları tekrar havalandı.
  "Seninle mi uyuyayım?" Bıkmış tavırla söylemişti.
  "Ben öyle demek istemedim ,yani ben koltukta-"
" Sen yatakta uyuyacaksın dedim değil mi" sesi emir verir gibi çıkmıştı.
   Derdi neydi anlamıyordum.
"Bu evde benim sözüm geçer Narin, bunu o kafana sok"
Yutkundum . Başımı salladım sadece anladım anlamında.
  Memnun bi şekilde başını salladı o da sanki aferin der gibi.
  Ardından birlikte odadan çıktık. Yine her kes masadaydı.
   Günaydınlaşıp yerimize oturduk. Büyükler Nihalle abimin düğününü konuşuyordu. Evimi o kadar özlemiştim ki gözlerim doldu.
En azından düğün günü görecektim onları.
   Yemekten sonra Ateş ve babası şirkete , Asaf ise okuluna gitmek için çıktılar. Ateşin halası bana dönüp
"Kocanı uğurlamıyacakmısın ?!"dedi.
Hemen başımı sallayıp Ateşin peşinden gittim koştuğumu görünce durdu.
Tek kaşı havada bi şekilde "bi şey mi oldu ?"dedi.
"Hayır sadece hala kocanı uğurla diyince -"
  "Anladım, gide bilirsin "dedi .Uyuz şey .
    İçeri geçtim. Feride hala memnuniyyetsiz bi şekilde beni süzdü. Sonra odasına geçti.
    Havin anne beni yanına çağırınca hemen gittim.
  "Gel kızım, otur şöyle ana kız konuşalım senle biraz "
   Tebessümle kafamı salladım. Yanına geçip oturdum.
  " Nasılsın kızım?"
  "Çok şükür annecim"
Elini elimin üzerine koydu.
"Güzel gözlü kızım benim, eğer bi ihtiyacın olursa,ya da her hangi bi şeyden rahatsız olursan bana gel olur mu?"
  Gözlerim dolmuştu. "Tamam annecim"
" Şimdi söyle bakalım Ateşle aran nasıl?alışa bildin mi?"
   Resmen ağlayacaktım
Ama kendimi tuttum.
  Bakışlarımı yere indirdim.
"Çok iyiyiz annecim, düşündüğün için çok teşekkür ederim "
  Derin bi nefes verdi. Sıkıca sarıldı bana
  "Ne kadar rahatladığımı,ne kadar mutlu olduğumu inan bana bilemezsin güzel gözlü kızım "
   Ağlamamalıydım. Onları üzmeye hakkım yoktu.
     Nihal yanımıza gelip "ben hazırım anne çıka biliriz"dedi.
   Havin anne benden ayrılıp ayağa kalktı.
  "Tamam o zaman gidelim, hoçkal kızım"
    Nihal bana göz kırpıp
"Görüşürüz yenge"dedi.
  "Görüşürüz,"

Onlar çıkar çıkmaz Ateş eve girdi. Bana göz değdirip yukarı çıktı.
    Ben de mutfağa yöneldim. Burası öyle sıkıcıydı ki, Aylin de yoktu. Evimi çok özlemiştim.
   "Çok özledim" diye iç geçirdim. Bir anda büyük bir ses koptu. Hemen içeriye koştum. Ateş ,Ateşin eli yaralanmıştı.
   Hemen yanına koştum.
"Aman Allahım Ateş,elin çok kötü "elini tuttum aceleyle "hadi gel elini yıkamamız lazım"
  Hırsla elini çekti diğer eliyle çenemi kavrayıp sıktı
  " Bi daha dokunursan sonu hiç iyi olmaz" diyip evden çıktı.
   Öylece donup kalmıştım. Bu adamın derdi neydi?.
  Geri döndüğüm sırada merdivenlerde Selini gördüm. Pis pis sırıtıyordu. Bu kızı gözüm hiç tutmamıştı. Hizmetçi gelip yerdeki cam kırıklarını topladı.