BEN KAZANDIM

162 14 2
                                    

Yiğit aceleyle aşağıya indi.Hemen bu evden çıkmak istiyordu.
Burda nefes alamadığını hissediyordu.

Gece saat bire geliyordu.
Bahçeye çıktığında yüzüne vuran soğuk hava bir an ürpermesine sebep oldu.
Derin nefes alıp dış kapıya doğru yürüyeceği sırada duyduğu sesle adımları durdu.
" Nereye Yiğit?"
Zeynepin sesiydi.
Gecenin karanlığında bahçedeki salıncakta oturmuştu.
Yiğit onu görünce kaşlarını çattı.
" Hava almaya çıkıyorum"
"Gelsene, söyleyeceklerim var"
Yiğit yeniden derin nefes alıp verdi.
Yavaş adımlarla salıncağa doğru geldi.
"Buyurun,sizi dinliyorum "
Zeynep genç adamı süzüp "öncelikle geçmiş olsun. Masada söyleyemedim. Ama üzüldüm senin için."dediğinde Yiğit şaşırsa da kafasını salladı
"Teşekkür ederim "
Zeynep yüzünü sola çevirip derin nefes aldıktan sonra Yiğite baktı.
" Lütfen kızımdan uzak dur Yiğit. O artık evli bir kadın. Geçmiş geçmişte kalsın."
Yiğit histerikçe güldü.
"Bunu ben de biliyorum. Ama kendime yediremiyorum ! Kendinizi benim yerime koyun. Siz ne hissederdiniz? Eminim ki siz de -"
"Bak oğlum seni anlıyorum. Ama kızım senin öfkenin kurbanı olacak biri değil. Hırsın yüzünden onun hayatını mahvetmeye kalkma ! "Derin nefes alıp " o zaten yeterince acı çekiyor Yiğit. Lütfen daha fazla acı çektirme ona. Kızımı seviyorsan yapma bunu "diye devam etti Zeynep.
"Nehiri bu kadar sevdiğinizi bilmiyordum. Yoksa bu zengin hayatı kaybetmekten mi korkuyorusunuz?" Alayla sordu Yiğit.
Zeynebin yüzündeki ifade değişti.
" Haklısın. Ne desen haklısın. Şimdi öfkeli olduğun için böyle konuşmanı anlıyorum. Ama bir anne olarak sana yalvarıyorum Nehirin hayatından çık ,ona daha fazla acı çektirme "

Yiğit bir an irkildi. Nehire acı mı çektiriyordu ?
Yutkunarak aceleyle çıktı bahçeden. Arabaya atlayıp bir süre öylece durdu.
Ardından arabayı çalıştırıp gaza bastı.
Araba hızla giderken bir şarkı açtı.

Uzi - Şarkılar sokaklara ait

Güldü.

Bağırarak şarkıya eşlik etmeye başladı.

İstedim hayatına dâhil olmayı ve beni uzaklaştırdın, bi' hainsin

Benim kalmadı mecalim, yerden bakınca anladım, gökyüzüne sahipmişsin

Şarkılar sokaklara ait ama bu bi' ilk ve sen ilklere sahipmişsin

Solan çiçeklerim mavi, bedenim benimle yirmi senedir ve sadık kalbim

--------

"Yiğit bu şarkı ne böyle? Hiç sevmedim" diye konuşan Nehire bakıp güldü.
"Mertin işleri işte. Aşk acısı çekiyor kardeşim "
Nehir gözlerini sonuna kadar açıp sanki şoka girmiş gibi "nasıl yani emin misin? Mert ve aşk acısı?"diye sordu.
Yiğit başını sallayıp " malesef. Her kes bizim kadar şanslı olamaya biliyor"dediğinde Nehir burukça gülümsedi.
" Haklısın ama Merte üzüldüm"

Arabayı durdurup hızla indi.
Derin nefes alıp başını kaldırıp gökyüzüne baktı.
Bulutlu gökyüzünde tek bir yıldız bile yoktu.

"Seni seviyorum"
"Ben daha çok seviyorum"
Güldü.
"Yarışalım mı ?"
"Nasıl?"
Elini beline yerleştirip kendine çekti.
" Şimdi seni öpeceğim ve sen de karşılık vereceksin. İlk geri çekilen kaybeder. Diğeri de kazanmış olur ve kazanan daha çok seviyor demektir"
Kıkırdadı.
" Sevgilim ,beni öpmek için bahane üretmene gerek yok "
"Öyle mi?"
Başını salladı.
"Hı hı."
Gözleri genç kızın dudaklarına kayarken "tamam o zaman. Ama bir gün sana benim daha çok sevdiğimi kanıtlayacağım"
Genç kızın kaşları havalandı.
" Emin misin?"
"Eminim. O gün ben kazandım gökyüzüm diye bağırarak söyleyeceğim "
" bekliyor olacağım."dediğinde genç adam bir türlü doyamadığı dudaklara kapandı.

BİR SEVDANIN BErDELİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin