BİR SEVDANIN BErDELİ

İZİN VER

Ateşin sözleriyle dumura uğramış gibi oldum .Gözlerimi hızla kırpıştırdım.
" Nasıl yani?"
Ateş derince yutkundu.
" Narin uyuyalım mı artık?"
" Ya Ateş"
"Narin yeter kafamı şişirdin,sen böyle konuşkan birimiydin ?" diye kızdı. Kızmasını istemiyordum çünkü kızınca korkutucu oluyordu .
Aslında çok konuşkan biri değildim. Ateş yüzünden de daha suskun olmuştum. Ama kafamı karıştırıyordu işte.
  Ateş bana sırtını dönerek uyumaya koyuldu.
Ben de oflayıp uyumaya çalıştım. Ateşin yanımda olduğunu bilmek nedense endişelenmemi sağlıyordu. Kocamdı ama o kadar uzaktık ki bir birimize.

*
Sabah yüzüme vuran güneş ışıkları ile huzursuzca yerimde kıpırdadım. Kıpırdanınca yanağıma değen şeyle hemen gözlerimi açtım.
Ama yine mi yaa?
Ateşin burnu yanağıma değiyordu. Nefesi yüzüme çarpıyordu. Kalp ritimlerim değişti. Hemen uzaklaştım ondan.
   Uyanmasını umursamadan kollarından  çıktım. Ben çıkınca o da bi şeyler homurdanıp gözlerini açtı.
    Bi şey söylemesini beklemeden banyoya koştum.
  
*
    Ateş bu gün evde olucakmış. Kahvaltıdan sonra hemen çalışma odasına gitmişdi. Artık neredeyse 5 saatdir orda.
  Bi insan işlerine bu kadar mı bağlı olur?
  Kapıdan giren Selinle tüm keyfim kaçmıştı. Ne güzel bi kaç gündür yoktu. Neden gelmişti ki? Beni görünce gözlerini devirdi. Sonra hizmetçi kıza döndü.
  " Aysel bana su verirmisin?"
  Aysel suyu verince bi kaç yudum içip yanıma geldi. Ben mutfakta en köşedeki  koltukta oturmuşdum.
  " Gelin hanım bi hoşgeldin demiyecekmisin?"
Gözlerimi kısıp yalandan gülümseme yerleştirdim yüzüme.
" Hoşgeldin kocama aşık  kuzeni "
Selin hemen etrafına baktı.
" Ne oldu biri duyar diye mi korktun?"
" Bak -"
"Selin" Ateşin sesiyle konuşmamız yarım kalmıştı.
  "Ateş?"
" Hoşgeldin ne zaman geldin?"
" Yeni geldim "
" Babannen nasıl iyi mi şimdi?"
"Evet evet iyi"
"Güzel geçmiş olsun tekrardan "
"Sağol "
Ben onları gözlerimi kısarak izlerken Ateş sonunda gözlerini bana deydirip hemen Seline döndü.
" Konuşalım mı seninle,"
"Tabi "
" Özel olarak"
Sinirden hemen ayağa kalktım. Ateşe son kez öfkeli gözlerle bakıp yanlarından geçip gidecektim ki Ateş kolumdan tutarak durdurdu.
"Sen kal Narin ,biz Selinle dışarıda konuşucaz "
Bu adam dengesizdi .DEN GE SİZZZ .
Selin bana zafer kazanmış gibi gülümserken ben sinirle yerime oturdum.
"Tabi kocacığım çıkın tabi konuşun siz ,özlem giderin kuzeninle"
Ateş önce kaşlarını çattı. Sonra ne anladıysa şaşırmış gibi gözlerini büyütüp başını salladı.
"Gidelim " dedi  Seline dönüp.
Birlikte çıktılar. Mutfağın penceresinden bahçede oturduklarını gördüm. Tamam içim biraz rahatlamıştı.Neden bilmiyorum ama Ateşe karşı içimde hala bi güvensizlik vardı.
Hem Aylingilin meselesini çözeceğini söylemişti ama daha bi şey göremedik.
 

*
   Ah çok güzel her kes masada ama bi tek Ateş bey yok. Öğlen Selinle ne konuştular bilmiyorum ama konuşmadan sonra giden Ateş hala dönmemişti. Selin de burnundan soluyordu.
  Masada ölüm sessizliyi vardı. Her kes sakince yemeyini yiyordu. Bu sessizliyi Ayselin "hanım ağam bunu kapıda buldum" diye odayı dolduran sesi böldü.
  Elindeki mektubu Havin anneye uzatıp çıktı.
Her kes merakla mektuba bakıyordu.
" Nasıl ya kimin getirdiyini bilmiyormuyuz yani ?" Asaf merakla sormuştu ama hiç kimse ses etmiyor Havin annenin mektubu açmasını bekliyordu.
Havin anne yavaş hareketlerle mektubu açıp içinden çıkan fotografa baktı. Orda ne gördü bilmiyorum ama şok olmuş gibiydi. Yüzü kireç gibi olmuştu.
"Havin ne oldu göstersene" diyip elindeki fotografı alan feride hanım çığlık attı.
"Ne oluyor niye bağırıyorsun Feride" diye babam merak karışık sinirle sormuştu.
" Ağam bu -bu" kekeledi Feride hanım ardından gözleri beni buldu.
"Sen,seni fahişe" ayağa kalkıp saçıma atılmış beni ayağa kaldırıp saçımdan tutarak yere fırlatmıştı.
Saçımın acısıyla yüzümü buruşturdum.
"Feride ne yapıyorsun sen?!"
" Havin göstersene abime o da görsün sevgili gelinin ahlaksızlığını"
Ben şaşkınlıkla olduğum yerde kalmıştım.
Aslı gördüyü şeyle gözlerini büyütmüş derince yutkunup fotografı Cihat babama uzatmışdı.Cihat baba elindeki fotografda gördükleriyle Havin anneye gözlerini dikmiş elindeki fotografı buruşturdu. Sinirden kıpkırmızı olmuştu.
" Ayağa kalk ayağa defolup gidiyorsun geldiyin çöplüye" Feride hanım yine saçıma yapışmış ayağa kaldırdı beni canım acıdığından gözlerimden yaşlar süzüldü.
"Ha-hala dur ne olur "ağlıyordum.
"Dur ha? Durayım öyle mi ?!Ahlaksız seni!" Bağırmış sert bi tokat atmıştı. Attığı tokatla yine yere düşmüştüm ama bu sefer başımı duvara çarpmıştım. Ağzımdan inleme kaçmıştı. Ama o durmayıp yine kaldırdı beni. Gözüm bu sefer Havin anneye takıldı. Acı içinde izliyordu beni.Aslı hala'yı durdurmak istese de Selin kolunu tutuyordu.
  Feride hanım yine bi tokat atıcakken bi kol onun elini havada yakaladı.

Ateşdi.

Yavaşça halanın elini aşağıya indirdi.
" Ateş bırak olanları bilmiyorsun bilsen  sen de"
"KEESSS" Ateş öyle bir bağırmıştı ki yerimden sıçramıştım.  Bütün konakta sesi yankılanmıştı.
Feride hanım şok olan gözlerle ona bakıyordu. Selin hemen ortaya atılmıştı.
"Ama Ateş" Ateş öyle bir bakmıştı ki Selinin sözü yarım kalmıştı.
Ateş bu sefer bana dönüp endişeli gözlerle yüzümü süzmüş . Gördükleriyle yüzüne öyle bi hüzün çökmüştü ki ben bile kendime acımıştım.
  Yüzümü avuclarına alıp göz yaşlarımı parmağıyla sildi. Ardından elini omuzuma atıp beni kendine çekerek masanın yanına getirdi.
" Ateş hemen bunu bize açıklıyorsun"
Cihat baba öyle bi sakinlikle söylemişti ki kanım donmuşdu. Sanki fırtına öncesi bi sakinlikti bu.
Elinde büzüştürdüyü kağıdı Ateşe uzattı. Bana bakmıyordu bile.
Ateş kağıdı açınca gördüyüm manzarayla şok olmuştum.
  BARANLA O ODADA OLDUĞUM Bİ FOTOGRAFTI. Allahım hemen de üstümde gecelik vardı.
Yerin dibine girmek istiyordum.
  Ama bu nasıl?...odada kamera mı vardı?!

Ateş gördüğü şeyle önce şaşırıp ardından  bana döndü.
Kağıdı bi kez de o buruşturdu.
Elinin birini yumruk yapmıştı.
" Açıklayayım babacım , sen de gel hala"
Havin anne gözlerini kısmış bir Ateş bi bana bakıyordu.
"Açıkla lan ,geldim ,açıkla, orospu karı-"
"Karım hakkında doğru konuş hala"diye bağırdı Ateş bir kez daha .
"Kimse karım hakkında onun namusu hakkında ileri geri konuşamaz"
"Ama o"
"Ben bitirmedim Selin"
Selin susup yerine oturmuştu.

Ateş olanları bir bir anlatmıştı sonrasında .

Bitirince de" şimdi siz gelip  kendi kızınızın seçimi yüzünden önce bu evliliğe mahkum olmuş,sonra sizin o Baran iti seçiminiz yüzünden  neredeyse hayatını kaybetmenin eşiğine gelmiş bu kıza neler yapıyorsunuz .Oysa orada bu kız sırf namusunu korumak için az kalsın katil olacaktı., siz ne yaptınız peki ,söylesenize bu kız bu kadar acı çekmişken siz ne yapıyorsunuz?!, "diye sesini yükseltti.
Havin anne hemen yanıma koşmuş beni bağırına basmıştı.Ağlıyordu .
"Canım kızım çok özür dilerim çok özür dilerim yavrum bütün bunlara katlanmak zorunda kaldığın için çok özür dilerim "
" Özür dileriz kızım" dedi Cihat amca.
Başımı salladım. Konuşmak istemiyordum.
"Bundan sonra her kes karıma karşı bir can bir namus borcu olduğunu unutmayacak"dedi üstüne basarak.Bir elini yine omuzuma koydu.
" Ben dinlensem" diye mırıldandım.
Havin anne yavaşça uzaklaştı benden .Mahçup gözlerle bakıyordu bana.
  Ben tam masadan uzaklaşıcakken Feride hanım karşıma geldi.
Pişmalığını gözleriyle anlatmaya çalışıyordu anlamıştım da ama şuan konuşacak durumda değildim. Yanından geçip gidiyordum ki Ateş beni durdurdu.
" Ateş şimdi karınla ilgilen ama Baran meselesini seninle ayrıca konuşacaz ,Narin kızım sen kusurumuza bakma lütfen biz öyle"
"Biliyorum baba,önemli değil , kim olsa öyle düşünürdü.Siz de haklıydınız"
Cihat amca başını salladı. "Değildik kızım en azından dinlemeliydik "
"Hadi gel karıcığım "Ateş omuzumdan tutarak beni odamıza doğru götürdü.
  Odaya girdiğimizde Ateş beni yatakta oturtup banyoya girdi. Biraz sonra elinde ilk yardım kutusuyla yanıma geldi.
   Alnımda yara oluşmuştu sanırım. Yarayı temizleyip pansuman yapmıştı .
Göz yaşlarım benden bağımsız  süzülüyordu.
Ateş işini bitirdikden sonra yardım kutusunu komidin üzerine bırakıp yanıma oturdu. Yanağımdakı yaşları sildi. Yutkunarak gözlerine baktım.
Gözlerinde pişmanlık, utanç ve acıma vardı
"Narin ağlama artık, o ahu gözlerine bu yaşlar yakışmıyor"dedi hüzünle.
Dedikleriyle şaşkına dönmüştüm.
Gözlerimi büyüttüm."ne"
Ateş şaşkınlığıma güldü.
" Diyorum ki o güzel gözlerine ağlamak yakışmıyor,"
"Ateş"
"Şş dinle Narinim,biliyorum çok acı çektin ,çok yoruldun bu bir kaç haftada, en masum senken her şeyin bedelini sen ödedin, biliyorum acılarının sebebinden biri benim,ama hatamı düzeltmek istiyorum, izin ver yaralarını sarayım, açtığım yaralarını sarayım."
Gözlerinde endişe vardı.
Ve dedikleri ,ne diyordu bu adam ?
" Narin biliyorum çok zor ama izin ver bana ,inan ki bi daha hiç kırmayacağım seni"