BİR SEVDANIN BErDELİ

ÇOK FARKLI HAYATLAR ,ÇOK FARKLI DERTLER

 
       Narinden.

        Gözlerimi araladığımda eşimin göğüsünde uyuyordum. Dün gece....dün gece biz birlikte olduk!
   Mutluydum. Boşuna korkmuştum. Sandığım kadar canım yanmamıştı.Saf zevk almıştım ve çok hoşuma gitmişti bana karşı olan nazik tavırları,canımın yanmaması için sakin davranması.
  
   Kendimi huzurlu hissediyordum.
 
    Başımı kaldırıp yüzüne baktım.
  Yüzündeki güzel gülümsemeyle bana bakıyordu.Ben de gülümsedim.
 
    Alnımı öptü.
    Gülümsemem büyüdü.
   Tamamlanmış gibi hissediyordum.
 
      Gözlerimiz kenetlenince "ağrın var mı güzelim?"diye sordu.
   
   Bunu utanmam için söylememişti ama istemsizce utanmıştım.
    Gözlerimi kaçırıp" birazcık"diye mırıldandım.
      Eli yanağımı okşadı.
   "İstersen bu gün dinlen"
   "Yok çok değil zaten ağrım"dedim hemen.

Feride halayla aramın daha da kötü olmasını,kocamdan istifade ettiğimi düşünmesini istemiyordum.
  Hem dün akşam yemeğe de inmemiştik.
  Allahtan kimse gelip sormamıştı da. Sanırım Ateş öfkeli bir şekilde odaya çıktığı için kimse korkusundan cesaret edememişti.
   
Saçlarımı öptü.
   "Sen öyle diyorsan"birden beni altına alınca gözlerim büyüdü.
    Yutkunarak gözlerine baktım.
    "O zaman bir az daha ilgileneyim karımla. Daha erken. Doyamadım sana".
     
 

         Nehirden.

       "Günaydın annemmm"dedim  ve mutfakta kahvaltıyı hazırlayan anneme arkadan sarılıp yanağını öptüm.
     "Günaydın Nehir"
  "Babam nerede?" Diye sordum annemin doğradığı salatalıktan ağzıma atarken.
   "Uyuyordu en son. Git bir bak." Dedi annem.
   "Oy sen yine neden suratsızsın böyle esma sultan?"dedim yanaklarını sıkarak.
   Eliyle elimin üstüne vurunca kıkırdadım.
  "Kızım esma sultan diyip durma bana. Hadi git"dedi sinirle.
    "Tamam kızma Esma sultan"diyip kaçtım hemen mutfaktan yoksa bir şey fırlatacağına emindim.
   
     Aslında annemin ismi Esma değildi. Bu bir diziden dilime dolanmıştı.
   Annem dizideki Esma karakterini sevmiyordu. Ben de başlarda onu gıcık etmek için bu hitapla sesleniyordum ona. Ama sonradan alıştığım için dilimden düşürememiştim.
   

      Tam kapıyı çalıcaktım ki, babam kapıyı açtı.
   "Günaydın babaların en tatlıs"diyip  hemen sarıldım.
   Annemle dün sarılmıştık ama babam geç geldiği için yüzünü şimdi görüyordum.
   Özlemiştim onu. Onsuz ev çekilmiyordu cidden.
     "Nehir kızım ne zaman geldin sen?"dedi şaşkın gülümsemesiyle .
       "Annem söylemedi mi dün akşam geldim"dedim babamdan ayrılarak.

    Kaşlarım çatılmıştı.
   "Yok demedi."
  Zorlukla gülümseye çalıştım.
  "Unuttu her halde"
   Babam moralimin bozulduğunu anlamıştı. Ama bir şey söylemedi.
  Yeniden sarılıp saçlarımı öperek mutfağın yolunu tuttu.
   "Gel bakalım. Özledim seninle kahvaltı etmeyi. 10 gün oldu ama 10 yıl gibi geldi"
   Gülümsedim.
   "Ben de özledim babam."dedim ardından sesimi yükselterek"annem duymasın ama en çok seni özledim"dedim. Bu sırada mutfağa girmiştik bile. Annemin gözlerini devirdiğini gördüm. 
   Sanki çok umrumdaydı der gibi bakıyordu.

   Boğazıma yumru otururken güçlükle tebessüm ettim.
   "Senin Yiğit napıyor?"diye soran anneme şaşkınca baktım.
  Şaşırmıştım. Annem benimle çok da ilgilenmezdi.
   " İyi ,bir şey mi oldu anne ?sen onu sormazdın?"sordum merakla.
     " Bir şey olduğu yok Nehir. Üniversite bitiyor artık.Evıilik hakkında ne düşünüyorsunuz?"annemin cevabıyla babam öksürdü.
    " Zeynep nasıl laf o öyle?!"
   Gözlerim doldu.
   "Aa sanki kötü bir şey dedim? Sevgili değiller mi ? Üniversite bitince evlenicem demedi mi o çocuk?soruyorum işte hala aynı düşüncede mi? Hem Nehir de evlenirse bizim için de iyi olur. Malum para yetiştiremiyoruz artık. "
   "Anne niye sanki bilerek çalışmıyormuşum gibi konuşuyorsun? Siz izin vermiyordunuz çalışmama. Sadece derslerimle ilgilenmemi istediniz." Dedim üzgünce.
   "Sen annene bakma kızım. O hep böyle biliyorsun. " babam anneme ters ters bakarken bir eliyle kolumu okşadı.
  Gözlerimi tabağıma diktim.
  "Eğer istiyorsanız-"
"Hayır kızım çalışmayacaksın. Ben yaşadığım sürece siz öyle çalışamazsınız. Elif de zamanında çalışmadı. Dersleriyle ilgilendi. Bak şimdi güzelce emeyinin meyvesini yiyor. Sen de öyle olacaksın. Zaten üniversite de bitiyor. Bitsin güzel bir iş bulup öyle çalışırsın .Sonra da Yiğit ailesiyle gelir adabıyla ister seni. Evliliği o zaman düşünürüz. Hem belki ben kızımı vermedim. Ona da söyle çok umutlanmasın " son söylediklerini beni güldürmek için dediğini biliyordum. Çünkü babam Yiğiti tanıyordu. Beni ne kadar sevdiğini biliyordu. Bu yüzden başta istemezlik yapsa da sonra çok sevmişti Yiğiti.
    Hatta bir keresinde Yiğite' bir gün ölürsem  gözüm açık gitmeyeceğim sayende' demişti.
   
  Gülümsedim içtenlikle.
  "Bitanesin sen bitane"dedim ayağa kalkıp babama sarılarak.  Yanağına küçük bir öpücük kondurup koşarak çıktım mutfaktan.
   "Size iyi kahvaltılar,ben üniversiteye kaçıyorum"dedim salondaki  çantamı alıp ayakkabımı giyerken.
  "Kızım bir şey yeseydin bari"
  "Yok babam doydum ben.Öptüm sizi görüşürüz "diyip evden çıktım.