BİR SEVDANIN BErDELİ

YÜZ YÜZE GELSEK ...

YENİ BÖLÜM GELDİİ

Gece Selimin ani atağından oldukça rahatsız biçimde geri çekildi.
Çatık kaşlarla Selime bakarken " sen "demişti ki Selim yeniden sarıldı ona.
" Sakin ol, bizi izliyorlar "diye fısıldadı Gecenin kulağına.
Yüzüne soğuk gülümseme takınıp geri çekildiğinde Gece etrafına baktı.
Gördüğü yüzle olduğu yere çivilenirken korkuyla Selimin kolunu sıkıca tuttu.
Ateşin gözleri Gecenin eline kaydı.Ardından gözlerini Gecenin yüzüne çevirip sayılı saniyeler boyunca yüzünü izledi.
Gece her geçen saniyede daha büyük korkuyla Ateşi izliyor , ne yapacağını kestirmeye çalışıyordu.
Korkuyla "Selim "diye fısıldadığında Selim elini sevgilisinin beline yerleştirip hafifçe ittiğinde Gece komutu almış gibi yürümeğe başladı.
İkili Ateşin yanından geçip giderken Ateş transtan ayılmış gibi gözlerini kırptı.
Yutkunarak etrafa baktığında ileriden koşarak gelen kuzenini gördüğünde kendine gelmeye çalıştı.

" Hemen biraz önceki rezaleti açıklıyorsun Asaf !" Dedi Cihat bey hafif yüksek sesle.
" Ben ciddiyim baba. Elifi seviyorum."dedi net bir şekilde Asaf. Havin başını iki yana sallayıp "Asaf neler diyorsun ?! Ben insanlara o kadar söz verdim. Teyzenin kızı -" dedi ama Asaf hızla annesinin sözünü keserek " evleneceğim kadın Eliften başkası olmayacak anne. Başkalarına verdiğiniz sözler beni ilgilendirmiyor. Eğer Elifi bana vermezseniz kaçırmak zorunda kalacağım ! " dedi.

" Ulan senin askerde olman gerekmiyor?! Terhis olmana bir hafta yokmuydu senin?! " diye sinirle konuştu Cihat bey.
Asaf sırıtarak " sizi kandırdım bir hafta uzatıldı diye. Süpriz yapmak istedim. Tam da zamanında gelmişim ama gördüğüm kadarıyla" diyip Elife baktı.

Elif büyüyen gözlerle Asafa bakmaya devam ediyordu. Bu çocuk aklını kaçırmış olmalıydı.
" Pesüphanallah , oğlum kıza sordun mu da böyle kesin konuşuyorsun?! " diye kızdı Cihat bey oğluna. Asaf tam ağzını açacakken Cihatın telefonu çaldı.
Gözlerini kısarak ekranda yazan ismi okuyup telefonu kulağına götürdü.
Karşı tarafın söyledikleriyle gözleri hafif büyüdü, kocaman tebessüm edip " ciddi misin? Tebrik ederim. Geliyoruz biz de ,tamam" diyip telefonu kapattı.

" Nereye gidiyorsun Cihat?!" Sordu Havin kaşlarını hafifçe çatıp.
Cihat gülerek " Hazarın çocuğu doğmuş. Her kes hastanedeymiş.Hazırlanın biz de çıkalım " dediğinde her kes mutlulukla gülümsemişti.
Cihat beyin gülen yüzü oğlunu gördüğünde solarken " seninle de sonra konuşacağız. Bu iş daha bitmedi" diye uyardı.
Asaf umursamaz tavırla " seve seve " dediğinde Cihat bey sabır çekip " hadi hanım hadi çıkalım biz, yoksa elimden bir kaza çıkacak" diyerek salondan çıktı.
Havin Asafa ters bakışlarını gönderip salondan çıkarken Feride Elife ters ters bakıyordu.
Zeynep şaşkın bakışlarla Asaf ve Elife bakıyordu.
Yutkunarak " Benim de gelmem gerekiyor mu?" Diye sorduğunda Feride " aileden olanların gitmesi yeter" diyerek salondan çıktı.
Nehir hınzırca sırıtarak " Shipledim ben sizi. " diyip ablasının omzuna vurdu.
" Sizi tutuyorum , ay çok güzelsiniz" diyerek güldüğünde Zeynepin sinirli suratını görünce gülümsemesi soldu. Yutkunarak " ben de Aylini görmeye gideyim "diye mırıldanıp salondan koşarak çıktı.
Tabi "beni de bekleyin "diye bağırmayı da unutmuyordu.
Asaf başını iki yana sallayıp gidecekken " Sen orda dur bakalım delikanlı !" Diyerek durdurdu Zeynep onu.
Asafın adımları dururken Elif korkuyla dudağını ısırdı.
İçi içini yerken yutkunarak sakince koltuğa oturdu.
Asaf gülümseyerek Elif yanına geçip oturdu.
" Demek kızımı seviyorsun?! "
"Evet efendim "diye başını salladı Asaf.
Zeynep kollarını göğsünde bağlayıb "peki kızımın bundan haberi var mı?" Sorduğunda Asaf Elife bakarak "var efendim"diye yanıtladı.
Zeynepin gözleri şaşkınlıkla büyürken " Elif ne diyor bu?!" Diye soru verdi sinirle.
Elif eliyle oynamaya başlayıp "şeyy... ben...anne...aslında..." diye geveledi ama Zeynep kızının haraketlerini süzüp "Tamam kes!" Diye kızdı.
"Çocuğum böyle bir şeyi böyle pat diye söylerler mi? Havinin Asaf için gelini çoktan seçtiğini bildiğin halde nasıl böyle bir şey yaparsın Elif?! Ayrıca çocuk zamanında senin öğrencin olmuş, senden de küçük!" Sinirle konuştu ama Asaf Elifin titreyen elini tutup " az önce de söylediğim gibi Zeynep hanım , annemin kime söz verdiği ya da kimi gelin olarak seçtiğiyle ilgilenmiyorum. Ben Elifi seviyorum ve evleneceğim kadın Elifden başkası olmayacak. Bunu bir isterseniz bir tehdit olarak göre bilirsiniz. Eğer Elifin benimle evlenmesine izin vermezseniz, onu kaçırırım. Elifin ne düşündüğü bile umurumda olmaz." Dedi.
Elif ve Zeynep fal taşı gibi açılmış gözlerle Asafa baktığında Asaf Elife göz kırpıp ayağa kalkarak "şimdi bana müsade, malum uzun yoldan geldim. Dinlenmem lazım" diyip odasına doğru yöneldi.