Johnlockowe Opowieści

Polish food.

- John , wróciłem! - w drzwiach stanął Sherlock z dwiema reklamówkami w ręce .

- No w końcu , prawie cztery godziny cię nie było . - wychyliłem głowę z nad kuchni . - co tym masz w tych reklamówkach.?

- Pamiętasz , jak tydzień temu mówiłeś mi , że chcesz spróbować czegoś nowego ? - spytał mnie kładąc reklamówki na stół .

- Pamiętam .

- No i dzisiaj spróbujemy czegoś nowego - a dokładniej to Polskiej kuchni .

- Już nie mogę się doczekać . - zerknąłem do reklamówki.

- Nie o takie ,,spróbować czegoś nowego" mi chodziło , ale to też może być . - pomyślałem.

Usiadłem przy stole wypakowując zawartość reklamówki.  Sherlock zają się tą drugą .

- Tyle tego jest - przyglądałem się pudełkom z jedzeniem , które zajęły cały stół.  - że aż nie wiem od czego zacząć.

- Może od tego ? - Sherlock wziął do ręki losowe opakowanie i je otworzył. Buchnął na mnie bardzo znany zapach.  Zapach bigosu .

- To danie akurat znam . - pochwaliłem się Sherlockowi swoją (słabą) wiedzą na temat Polskich potraw . - to bigos .

- Mhm . - zaczął dziabdziać widelcem w bigosie .

Nadział na widelec trochę bigosu po czym wpakował go sobie do buzi.

- No i jak ? - spytałem próbując wyczytać coś z jego mimiki twarzy.

- Hmmm dobre , naprawdę dobre . - powiedział z pełną buzią.

- A z chlebem jest jeszcze lepsze. - niespodziewanie w kuchni pojawiła się pani Hudson.

- Boże święty! - krzyknął wystraszony brunet prawie krztusząc się bigosem .

- Wystarczy pani Hudson . - mruknęła. - Ile wy tutaj pyszności macie! Pierogi, krokiety , smalec , kluski śląskie , rosół.

- Widzę , że pani się dobrze zna na Polskiej kuchni . - stwierdziłem będąc pod wrażeniem .

- Ależ oczywiście, że znam . Mój kuzyn poślubił Polkę i często przynosiła nam różnie Polskie jedzenie . A właśnie! Nie macie nic do picia , oj zaraz przyniosę wam klasyk klasyków .

Poczłapała do siebie wracając po pięciu minutach z trzema kieliszkami oraz butelką , w której znajdował się przezroczysty płyn . Postawiła butelki oraz kieliszki na stole .

- Wódka? - Sherlock przeczytał napis na naklejce znajdującą się na butelce .

- Prosto z Polski . - uśmiechnęła się szeroko nalewając nam do kieliszków trochę tego alkoholu. - no próbujcie .

Wszyscy wzięliśmy kieliszki i na raz wypiliśmy . Ja z Sherlockiem skrzywiliśmy się gdy poczuliśmy smak tego alkoholu w buzi .

- O boże... - na twarzy Sherlocka pojawił się grymas. - jak ktoś może to pić ?!

- Dokładnie. - zgodziłem się . -  Przecież to tak pali w gardle !

- Pff , amatorzy . - skomnęntowała nalewając sobie kolejnego kieliszka i wypiła go bez problemu. 

Patrzyliśmy na to z wytrzeszczonymi oczami. 

Po chwili wróciliśmy do konsumowania różnych potraw . Gdy zabraliśmy się za pierogi , między Sherlockiem a panią Hudson rozpętała się mała sprzeczka o to , jaki farsz do pieroga jest najlepszy.

- Lepszy jest z kapustą i grzybami! - powiedziała pani Hudson krzyżując ręce na piersi .

- O czym pani mówi . Lepsze są ruskie ! - niezgodził się Sherlock .

- Lepsze z kapustą i grzybami!

- Nie bo ruskie !

- Z kapustą i grzybami !!

- Ruskie!!!

- Cisza!-krzyknąłem.

Oboje odwrócili głowy w moim kierunku . Już chcieli coś powiedzieć , lecz im przerwałem.

- Przestańcie się kłucić , oba farsze są dobre.

- Tak ale... - Sherlock uniósł palec chcąc zaczął swoją wypowiedź .

- Ani . Słowa. Sherlock. - spojrzałem na niego piorunującym wzrokiem .

Wszyscy pod jego ciężarem spuścili wzrok .

Po załagodzeniu sytuacji znów wróciliśmy do jedzenia, tym razem bez żadnych kłótni.  Po zjedzeniu tej jakże obfitej kolacji posprzątaliśmy po sobie po czym pani Hudson udała się do swojej sypialni , a my do naszej wspólnej .

- To była najsmaczniejsza kolacja , jaką kiedykolwiek jadłem . - powiedział Sherlock .

- To prawda . - wtuliłem się w jego tors .

- Ale tak czy siak pierogi ruskie najlepsze . - zaśmiał się gdy dostał odemnie lekko pięścią w brzuch . - no dobra już nie będę .

- I słusznie . - powiedziałem z udawaną powagą . Wtuliłem się w niego mocniej po czym zasnąłem.