DİRENİŞ-1 "Ölülerin Çağı"

S4B9- Yeni Sayfa

3 sene önce...

Alper

Emir'in bıçak darbesiyle yere yığıldım. Bayılmak üzereydim.

"Emir: Bunu bana yaptırdığın için lanet olsun sana! Bunu ben değil sen yaptın! Bunu bize sen yaptın!"

Emir yüksek sesle ağlıyordu. Ona son bir söz söylemek istiyordum, ancak nefesim buna yetmiyordu. Arkasını dönmüş, yavaşca uzaklaşıyordu. Son cümlemi duymasını umut ederek konuştum;

"Rümeysa'ya iyi bak orospu çocuğu."

Gözlerim yavaşca kapanmaya başladı...

~Bir müddet sonra~

"Hadi! Kalk salak herif kalk! Kan kaybından öleceksin."

Sesin etkisiyle uyanmıştım. Hala yaşıyordum. Gözlerimi açmaya çalıştım. Oldukça bulanık görüyordum. Konuşmaya çalıştım;

"Sen? Sen kimsin?"

-Ben Kral. Seni kurtaracağım. Bana yardımcı ol ve ayağa kalk.-

"Yapamam."

Son cümlemin ardından tekrar bayıldım...

~Bir müddet sonra~

Gözlerimi açtım. Hastane odasına benzer bir odadaydım. Yatak ve yastığım oldukça rahattı. Kolumda bir serum takılıydı. Odada kimse yoktu. Ayağa kalktım. Uzun süredir yattığımdan olsa gerek, ayağa kalktığım anda yere yığıldım.

"Ah. Yardım edin. Kimse yok mu?"

Odamın kapısı açıldı. İçeriye biri girdi. Yerde paspas gibi yatıp, zemine bakıyor olmamdan dolayı gelen kişiyi görmüyordum. Vücudumu çevirdim. Ne büyük başarı! Artık tavanı izliyordum.

40 yaşlarında, 170 boylarında, zayıf, siyah saçlı, esmer, ela gözlü, hemşire kıyafeti giyinmiş bir kadın beni elimden tutarak ayağa kaldırdı.

"Teşekkür ederim. Ben neredeyim?"

-Yeni Türkiye Örgütü'ndesin. Endişelenme.-

"Kral nerede?"

-Kral? O da kim?-

Kapının açılmasıyla Kral içeri girdi.

-Ben. Kral ben oluyorum hemşire hanım. Gerisini ben hallederim, teşekkür ederiz.-

Hemşire odadan hızlıca çıktı. Yatağa oturdum.

"Şuan sana sormam gereken 1000 tane soru var."

-Biliyorum. Burası neresi? Ne için beni kurtardın bla bla bla...-

"Evet. Cevap bekliyorum."

-Burası Yeni Türkiye Örgütü. Seni de Kahin istedi diye kurtardım.-

"Teşekkür ederim. Artık iyi hissediyorum. Gidebilirim."

-Haha. O iş öyle kolay değil. Kimse kimseyi karşılıksız kurtarmaz. Kan kaybından ölmek üzerekyen helikopter ile seni alıp buraya getirdiler.-

"Helikopter mi? Vay canına."

-Evet. Burası harika bir yer. Şuan Manisa'dasın.

"Güzel ama umrumda değil. Benden bekledikleri karşılık nedir?

-Onu şimdi öğrenirsin. Beni takip et.-