DİRENİŞ-1 "Ölülerin Çağı"

S3B1-Yeni Görevler

Sabah oldu ve bir gardiyan içeri girerek hepimizi uyandırdı. Birazdan burada kalıp kalmayacağımız kararlaştırılacaktı. Hücrelerimizden çıktık ve gardiyanı takip ederek ana binaya ulaştık. Hep birlikte toplantı salonuna girdik ve oturduk. Karşımızda Reyhan ile 2 orta yaşta erkek duruyordu. Reyhan önünde ki suyu yudumlayıp konuşmaya başladı.

Reyhan: Bugün bildiğiniz gibi karar için toplandık. Öncelikle hepinizin verdiği cevapların bunu belirleyecek olduğunu söylemiştim. İsterseniz başlayalım.
Yağız sen bir mühendis olarak burada kesinlikle kalacaksın. Dışarı çık ve arkadaşlar sana yemek hazırlasın.

Can,senin dövüş yeteneklerini görmek istiyoruz. Başarılı olduğun takdirde av grubuna girmeye hak kazanacaksın. Dışarı çık arkadaşlar seninle ilgilenecektir.

Kutay sen zombilerle oldukça haşır neşirsin. Av grubuna gireceksin.

Ecrin verdiğin cevaplara göre tecrübesiz olduğun anlaşılıyor ama azimli ve gözüpek birine benziyorsun. Önce civardaki zombileri öldürmek için kurduğumuz Temizleme grubuna ardından av grubuna gireceksin. Farklı bir meslek istemiyorsan Dışarı çıkabilirsin.

Zeynep aynı şey senin içinde geçerli. Cesaretini toplaman için 4 hafta boyunca temizlik grubunda olacaksın. Ardından istediğin meslekte eğitim alacaksın.

Kahin senden hiç bir net cevap alamadık. Yine de tecrübenden yararlanabiliriz. Bu yüzden kalacaksın.

Rümeysa senin verdiğin cevaplar senin burada kalmanı sağlamayacak derecede. İnsanlıktan umudu olmayan insanları burada tutmak doğru değil. Yine de Mehmet senin lider olduğunu söyledi. Tıpkı Can gibi dövüş yeteneklerini görüp seni av grubuna alacağız. Tabi istediğin farklı bir meslek yoksa.

Rümeysa: Hayır yok. Av grubunu istiyorum.
Reyhan: Tamam,dışarı çıkabilirsin.

Reyhan: Emir sen düşünce olarak bana en yakın olan kişisin. Kesinlikle burada kalacaksın. Eskisi gibi Yağız'dan eğitim almanı daha doğru gördüm ama değiştirmek istiyorsan söyle.

Emir: Mühendis olmak istiyorum ancak bir şartım var. Emin olun burada ki hiç bir arkadaşım işe yaramaz insanlar değil. Zor zamanlardan geçiyoruz. Başarısız olsalar bile kovulmayı haketmiyorlar. Kuralları esnetin demiyorum. Biri giderse devamı gelir diyorum.
Reyhan: Uyarın dikkate alınacak. Dışarı çıkabilirsin.

Yavaş adımlarla dışarı yürüyorken herkesin kabul edildiğine gerçekten çok sevinmiştim. Herkes iyi durumdaydı ve işe yarar insanlardı. Ancak Rümeysa Alper'in gittiğini zannediyordu ve iyi gözükmüyordu. Bu benim suçum ve ne olursa olsun Rümeysa'yı burada tutmalı ve korumalıydım. Özellikle Yusuf burada yokken...

Dışarı çıktım ve gruptaki herkes dağılmış durumdaydı. Yanıma bir nöbetçi yaklaştı ve konuşmaya başladık;

Nöbetçi: Sana hangi meslek uygun görüldü?
Emir: Mühendislik.
Nöbetçi: Tamam,önce seni arkadaşlarının yanına götüreyim. Yemek yedikten sonra herkesin kalacağı odalar ve görev binaları belirlenecektir.
Emir: Görev binaları nedir?
Nöbetçi: Burada her mesleğin eğitimi ayrı odalarda verilmekte. Mühendislik binası da öyle.
Emir: Anladım.

Nöbetçiyi takip ettim ve bir kaç adımdan sonra mutfağa benzer bir odaya girdim. Tüm grup oturmuş yemek yiyordu. Büyük bir masa ve çevresinde sandalyeler. Burası bana hastalık kontrol merkezini hatırlatmıştı. Masaya oturup yemeğimi yemeye başladım.

Kısa bir süre ardından yemekler bitmişti. Sofrada kimseden çıt çıkmamıştı ve Nöbetçiler gelip Rümeysa ve Can'ı eğitim alanına götürüyorlardı. Ayağa kalkarak Nöbetçilerle konuşmaya başladım;