His Obsession (Series #2)

Chapter 13

"Is it need to blind fold me?"

He chuckled. Naririnig ko parin ang mahihina niyang hininga malapit sa taenga ko.

"Surprise nga diba?" Pambabara niya.

"Kitang-kita 'yun dito kaya kailangan may piring ka. Bakit ayaw mo ba?"

His voice sounds disappointed.

"It's not that ayaw ko. Naalala ko lang noong piniringan mo ako para kidnapin. Dejavu?" I laughed.

Ramdam ko ang pag-iling niya habang inalalayan ako palabas ng bahay. Bumungad agad sa'kin ang malamig na simoy ng hangin.

It brushes my hair softly. Ramdam ko iyon habang inalalayan ako ni Zacheo papalabas ng bahay.

It only tooks 5 minutes before we arive there. Hindi niya parin tinatanggal ang piring sa mata ko.

Sa tingin ko ay may inayos lang siya ng kunti dahil bahagya kong naramdaman ang galaw niya malapit sa'kin.

Pagkatapos nang ginawa niya ay muli siyang lumapit sa'kin. He carefully took off the blindfold in my eyes.

"Tada!" He uttered after I finally sees his surprise.

Napa-awang ang bibig ko sa nakita. It wasn't that surprising kasi naranasan ko na ang surprise na ganito sa mga naging ex boyfriends ko. Ang pinagkaiba lang ay mas naging special ang surpresa niya para sa'kin.

There were lots of lights around the table near the bay. May mga bulaklak rin sa bawat gilid na madadaanan namin. The color were just red and white just like the colors of the round table and chairs.

"Beautiful isn't it?"

I nodded. "Seryoso ba talaga para sa'kin 'to?"

Hindi ko na siya narinig na nagsalita pa dahil inalalayan niya na ako papunta sa round table na inihanda niya.

"Akala ko ikakasal na tayo!" Wala sa sarili kong sabi.

He chuckled. "Let's do that!" He replied, amused.

Nag-angat ako ng tingin sa kanya at napalunok nalang sa sarili kong laway. It was supposed to be a joke, but his replies weren't.

"Ano ka ba...Biro lang!"

"Ow! I thought your challenging me."

Ngumuso ako atsaka ipinukol ko nalang ang tingin ko sa malayo. Ilang minuto rin kaming hindi nag-iimikan bago namin natanaw ang waiter sa di-kalayuan. Wow, this date is special. Naghire pa talaga siya ng waiter sa ganito ka layong isla?

"Kiseop Oliver?!"

My brows raised when I suddenly noticed that it wasn't just a normal waiter, but it was just Kio. He dressed as a waiter, may ribbon pa sa may bandang dibdib ng kulay pula niyang long sleeve.

"Akala mo artista 'no?"

Inirapan ko siya nang tuluyan na siyang makalapit sa'min. He's holding a tray, na may lamang pagkain. Inilagay niya muna ang plate sa harap ko bago ibigay kay Zacheo ang kakainan rin nito. Afterwards, he puts knife, spoons and forks sa gilid ng plato namin ni Zacheo.

"You look stunning Elle," he commented while looking at me.

And before I could say thank you...

"Alis!" Zeo inserted.

"Chill! Hindi ko type itong si Elle."

"Bon Appetit!" Dagdag niya pa na ikinangisi ko nalang.

May saltik yata itong isang 'to. No wonder, wala pa siyang girlfriend. He's so childish and immature. Why just can't he served us like he's a real waiter and not because he's our colleagues.