His Obsession (Series #2)

Chapter 17

"Muntik na'ko dun," napapahawak pa ako sa dibdib ko.

Sa mansyon muli ako nagpababa dahil gusto ko talagang makita si Lucas. Kinuha ko sa sling bag ko ang face powder at ang lip matte.

It's already 6 in the evening kaya alam ko kung nakauwi na ba si Lucas.

Nagretouched agad ako pagkatapos ay tumungo ako sa gate. Hindi paman ako nakakarating, may lumabas na itim na mercedes benz sa gate kaya ang ginawa ko ay nagtago ako sa halamanan.

Kay Lucas ang kotse'ng iyon. Kung paano ko nalaman, kasi iyon ang ginagamit namin kapag pumupunta kami sa mall.

Nang makitang papalayo na sila, pumara agad ako ng kotse.

"Manong paki sundan ang itim na kotse," i commanded habang tanaw parin ang papalayong kotse.

Huminto ito sa isang high class restaurant kaya bumaba narin ako sa taxi. Sumilay ang sakit sa dibdib ko nang mapagtantong kasama niya si Vivien.

Inalalayan niya siya sa pagbaba hanggang sa makapasok sila sa loob.

I was stopped here for a minute. Sinubukan kong kalmahin ang aking sarili dahil sa nakita.

This is it. Nagkabalikan na sila. And it is because of Zacheo.

Agad kong pinahid ang luhang naglandas sa aking pisngi. Nanginginig akong sumilip sa loob kung saan lulan sila.

Masayang-masaya si Lucas na kahit kailan ay hindi ko nakita noong kaming dalawa ang magkasama.

He snap his finger atsaka may kinuhang maliit na box at lumuhod sa harap ni Vivien. He's proposing to her.

Oh God! How can I take it? Sigurado akong papayag si Vivien na magpakasal kay Lucas.

And my guts was right! Vivien accepted his proposal.

Sa kabila ng pagiging masaya nila, heto ako nagdudusa ng sobra. Sa labas ng restaurant kung saan sila naroroon, I am watching them. My eyes was full of sadness and anger. At the same time ay takot rin ako.

Luminga-linga ako sa paligid nang mapagtantong may nakita akong grupo ng lalaki na pamilyar sa'kin.

"Magpakasaya kayo ngayon Vivien, at bukas na bukas, pupunuin ng luha niyo at pagsisisi kung bakit nangyari sakin lahat ng ito." A tear fell in my eyes and I wiped it.

"Bago pa niya ako mahuli, papatayin kitang babae ka!" I said in anger.

Napagtanto ko ang mga galos at pasa ko sa katawan. It was the time when I was still with him in the Morato. Noong tumakbo ako para layuan siya.

Hindi ko namalayan na natutumba pala ako nang mga panahong iyon, resulting to this bruises.

"Baliw na ang lalaking yun!" I whispered.

Hindi niya talaga ako titigilan sa kabila nang mga naranasan ko sa asawa niya.

Agad ko namang sinulyapan si Lucas.

"Kung sana minahal mo lang ako Lucas. Hindi sana aabot sa puntong kailangan kong manakit ng ibang tao. You made me do this, you'll pay for it!"

"Ayun siya. Habulin niyo dali!" Sigaw ng isang lalaki sa di-kalayuan.

Maya-maya ay hinahabol na nila ako. Kailangan ko munang makapaghigante bago ako nila mahuli.

Kinabahan ako at dali-daling umalis sa lugar. Kailangan kong humanap ng lugar na mapagtataguan.

MALAKAS ang hampas ng alon sa dalampasigan at kasabay rin nang malakas na simoy ng hangin.

May bagyo yata dahil hindi naging maganda ang panahon. Inilibot ko ang tingin sa napakagandang rest house.