Eternal meeting

•Part 14•

آهنگ پیشنهادی: can you see my heart By Heizie

با پیاده شدن از هواپیما و روشن کردن گوشیش، بلافاصله شماره فرد مدنظرش رو گرفت و منتظر موند تا تماسش مخاطب داشته باشه.
بعد از چند بار بوق خوردن، صدای گرم و دلنشینی که سال ها براش مثل یک لالایی شده بود مابین نورون های مغزیش پخش شد و گوشش رو نوازش کرد.
برخلاف چهره ای که روش اخمی کشیده شده بود، لبخند عمیقی به ماهیچه های صورتش تزریق کرد.

-هیونگ

مرد بزرگتر با حرکت دادن قدم هاش، از پله های آهنی که کنار هواپیما فیکس شده بود، پایین اومد تا سمت ماشین مشکی که منتظرش بود بره و همزمان به پسر جواب داد.

+بازم که یادت رفت سلام کنی بچه

فلیکس همونطور که میخندید به سرعت از روی تخت سفیدی که با یک پتو برفی پوشیده شده بود بلند شد و سمت چمدونش که شب قبل به اتاقش آورده بود رفت.

-سلام لی لی هیونگی، رسیدی؟

مرد با شنیدن مجدد لقبی که پسر کوچکتربهش داده بود، لبخندش بیشتر کش اومد.
از اون طرف فلیکس که همزمان با حرف زدنش با مرد پشت تلفن سعی می کرد یک دستی چمدونش رو روی تخت بندازه.
‌بعد از باز کردن زیپش از بینش دنبال لباس مناسبی گشت تا با استایل رسمی ای به دنبال هیونگش بره.

+آره فلیکسی همین الان از هواپیما پیاده شدم، فکر کنم تا وسایلمو بگیرم و یه سری کارامو بکنم تو میرسی درسته؟

فلیکس سری به نشانه تایید تکون داد و با آگاهی از اینکه مرد دیگه اون رو نمیبینه جواب داد.

-آره آره دارم میام، جایی نری ها خودم میام دنبالت

+اوکی پس میبینمت مراقب خودت باش پسر

-تا وقتی لینو هیونگ هست من چرا مراقب باشم!
تو بهتره هیچوقت مثل ایندفعه من رو ول نکنی چون تضمین نمیکنم دونسگنت بتونه مراقب خودش باشه و دفعه دیگه سالم برسونمش دستت.

مرد دیگه به خنده افتاده بود، اون بچه هیچ وقت بزرگ نمیشد هنوزم وقتی باهاش صحبت میکرد لوس میشد.
خوشحال بود که پسر کوچکتر هنوزم مثل چهارده سالگیش باهاش رفتار میکرد.
اما شاید خبر نداشت این سایدش رو فقط خودش میبینه و فلیکسی که اون به بقیه نشون میده کاملا متفاوت از اینی هست که میبینه.

مرد با رسیدن به لنکورز مشکی وی آی پی که مقابل هواپیما توقف کرده بود لحظه ای مکث کرد.

+انقدر زبون نریز جوجه
فلیکس من باید برم توم حواست باشه وقتی میای اوکی؟