Eternal meeting

•Part 33•

بعد از دیدن فیلمای دوربین مداربسته نتونسته بود بیشتر از این جلوی خودش رو بگیره و بدون اتلاف وقت خودش رو به برج هوانگ جیسونگ رسونده بود.
عصبانیتش مانع میشد تا به درستی فکر کنه یا تصمیم بگیره، بدون اهمیت به صدای زنی که پشت سرش میدوید و صداش میزد، وارد آسانسور شد و دکمه طبقه مدنظرش رو زد.
نمیتونست تحمل کنه، به هیچ کس اجازه نمیداد بعد از این همه سال مواظبت کردن از اون بچه حالا یکی از راه برسه و بهش آسیبی بزنه حتی اگه فرد مقابلش برادر فلیکس باشه!

صدای آسانسور باعث شد از افکارش خارج بشه و بلافاصله مسیری که به اتاق اون پسر میرسید رو با قدم های محکم و باصلابتی طی کنه و بی توجه به منشی بیچاره وارد دفتر جیسونگ بشه.

+تو چه غلطی کردی پسره بی رگ و ریشه؟

جیسونگ با کوبیده شدن در اتاق به دیوار تمام مرکز توجهش مرد چهارشونه ای بود که تو ورودی دفترش ایستاده و بهش با چشم های وحشی قهوه ایش زل زده بود.
با شنیدن حرف اون مرد احساس دل شکستگی میکرد.
تمام سعیش رو کرد تا خودش رو قوی نشون بده و مانع شکل گیری یک بغض مزخرف تو این شرایط بشه.

-اینجا چیکار میکنی آقای لی!

لینو فاصله بینشون رو با قدم های سریعی پر کرد و مقابل جیسونگ مکث کرد.

+فکر کردی کی هستی؟

-خانم کیم شما میتونید برید.

به منشیش که همراه لینو وارد اتاق شده بود گفت و زن رو به بیرون راهی کرد. نگاهش رو به چشم های تاریک افسر پلیس داد و با بیخیالی ادامه داد.

-تو فکر کردی کی هستی که مثل گاو سرت و میندازی پایین و هر سری وارد میشی!
تو اون اداره ای که کار میکنی به شما ادب یاد ندادن یا تو، توی تویله بزرگ شدی که کوچیک ترین آداب و اصول مربوط به ملاقات رو نمیدونی!

لینو نگاه سردش رو لحظه ای از پسر کوچکتر گرفت و اینبار با غیض بیشتری بهش توپید.

+چجوری به خودت اجازه میدی به یک نفر که خودش تو سرنوشتش هیچ تقصیری نداشته خرده بگیری!
بهت گفتم بهش اجازه بده حرف بزنه بعد قضاوت خرکیتو بکن..

یقه هودی جیسونگ رو بین مشتاش قفل کرد، پسر رو به خودش نزدیک کرد و با عصبانیتی که بیشتر در درونش شعله میکشید تو صورتش کلمات تلخش رو رها کرد.

+توئه لعنتی اصلا وجدان داری که با برادر خونیت این رفتار رو کردی..

یکی از دست هاش رو از یقه جیسونگ جدا کرد و ضربه ای با کف دستش به سینه پسری که تو سکوت بهش خیره بود، زد.