I Have a Happy Ending with the Mistress's Ex-Boyfriend [BL]

Beyaz Gözlü Kurt - 4

Beyaz Gözlü Kurt - çoğunlukla minnettar olmayan bir kişiyi tanımlamak için kullanılır; "nankör" ile benzer anlamdadır.

—————

Xiao Zihua, ikna edici sözleriyle sonunda çekime devam etmeyi kabul etti. Jian Qiaoxin sahneyi çektikten sonra bitkin düşmüştü. Nedeni basitti: prense hizmet etmek çok zordu ve yönetmeni her an azarladı. Sebebi, ailesinin hala en büyük yatırımcı olmasıydı, yönetmen hiçbir şey söylemeye cesaret edemedi, kendisi gibi küçük karakterler ne söyleyebilirdi.

Öğleden sonra son derece yorgundu ve prens hala maş fasulyesi içmek istediği hakkında bağırdı.

Jian Qiaoxin'in maş fasulyesi almak için taksiye binip çekim alanından çıkmaktan başka seçeneği yoktu. Ayrıca asistanı yoktu; bu nedenle şahsen gitmek zorundaydı. Takside oturan Jian Qiaoxin, buzdolabındaki yemeğin bitmek üzere olduğunu hatırlayarak zamanı hesapladı, biraz yiyecek alma zamanı gelmişti.

Cep telefonunu cebinden çıkardı; Qiu Jian'ın telefon numarasını çevirmeden önce biraz tereddüt etti ve telefon ilk çalma sesinden kısa bir süre sonra açıldı.

Diğer hatta hala gürültü vardı, Qiu Jian'ın sesi alçak bir sesle geldi: "Merhaba, Xiao Xin?"

Jian Qiaoxin bir "uhm" ile doğruladı ve sonra şöyle dedi: "Benim, A Qiu, öğle yemeği yedin mi?"

Qiu Jian'ın sesi nazikti: "Çoktan şirkette öğle yemeği yedim, Xiao Xin, çekim alanında çok çalışıyorsun, daha fazla yemek yemeli ve kendine iyi bakmalısın, yoksa üzüleceğim. Bugün orada her şey yolunda mıydı, birileri sana zorbalık yaptı mı?"

Böyle bir endişe Jian Qiaoxin'in duygulanmasına neden oldu. Xiao Zihua'nın sabahki olayını hatırladı ve gözleri kırmızıydı.

Jian Qiaoxin derin bir nefes aldı: "Ben iyiyim, sadece iyi olmayan öfkeli bir prensimiz var, bunun dışında herkes bana çok iyi davranıyor."

Qiu Jian durakladı: "Xiao Zihua oldukça kibirli, zengin insanlar çok kötü karakterlere sahip olma eğiliminde. Hepsi her zaman diğer insanları küçümser, bu tür bir genç efendiyi umursamana gerek yok, sadece onu görmezden gel!"

Jian Qiaoxin'in parmakları gömleğinin üzerindeki bir düğmeyi döndürdü ve yavaşça başını salladı: "Biliyorum."

İkisinin de fazla boş zamanları yoktu ve birbirlerine birkaç kelime söyledikten sonra telefonu kapatmak zorunda kaldılar. Neyse ki, Jian Qiaoxin bu tür bir hayata alışmıştı.

Taksi şoförü arabayı, market alışverişi için çok uygun olan büyük bir mağazanın bulunduğu hareketli ticari caddeye park etti.

Jian Qiaoxin arabadan inmeden önce ücreti ödedi ve bir şeyler almak için mağazaya gitti. Çekimler bittiğinde yemek pişirmek için eve götürmek istediği bir torba maş fasulyesi ve biraz sebze aldı.

Mağazadan çıktığında hala zaman vardı. Jian Qiaoxin biraz isteksizdi. Öğle yemeğinde hiçbir şey yememişti. Şu anda, yemek yemek için üst kattaki restorana gitmek için hala yeterli zamanı vardı.

Belki— biraz savurgan davranabilirim.

Beşinci kata çıkmak için asansöre bindi, burada birçok restoran vardı. Jian Qiaoxin etrafa bakmaya karar verdi, ancak asansörden indiğinde durdu. Buradaki insanlar acele ediyordu ve kimse onun gibi iki torba yiyecek taşımıyordu. Evet, hepsi lüks ve göz alıcı bir şekilde giyinmişti.