Sabah yüzüme parlayan güneşle uyandım. Ve bir de Atey in çığlıklarıyla.
Atey: ABLA KAAALLLKK!! ÇOK AÇIMMM!!
Lirit: Atey...bir şal beni ablacığım, şal benii..
Theo, Atey e seslendi.
Theo: Atey niye uyandırdın?
Atey: AÇIM
Saeyla: Yemek vakti çocuklar!
Atey: YEMEK!
Kahvaltımızı yaptık ve hemen dışarı fırladım. Neteyam la bir iddia ya girmiştik. Ben ne istersem onu yapacaktı. İlerlerken karşıma Kiri çıktı.
Kiri: Günaydın hiç kalkmasaydın?!
Lirit: Saat kaç ki?
Kiri: Öğlen oldu..
Lirit: NE?!
Kiri: Dün bir şey seni yordu sanırım.
Lirit: Y-yo.
Kiri: Anlıyorum. İkranla uçmak kolay değil. Bu gün biraz daha alıştırma yaparsan işi kaparsın.
Lirit: Sağ ol Kiri. Ve abini gördün mü?
Kiri: Hayır.. da niye?
Lirit: Bana bir borcu vardı da.
Kiri: Öyle olsun. Ben gidiyorum. Spider la birlikte labaratuvar a gideceğiz. Sen de gelmek ister misin?
Lirit: Şeyy.. belki sonra. O tür ortamlar beni geriyor da.
Kiri: Keyfin bilir. Görüşürüz!
Lirit: Güle güle.
Labaratuvar beni geriyor. Geçmişle alakalı. İyi anılar hatırlatmıyor...
İlerlerken Neteyam ı gördüm.
Lirit: Hey Neteyam!
Neteyam: Aa, şey.. hahah. Merhaba Lirit! Bak rastlantıya, benim de işim vardı..
Lirit: Hop hiç bir yere gidemezsin!
Ben bir iddia kazandım. Değil mi?
Neteyam: Bak gerçekten seninle vakit geçirirdim ama devriye yapmam gerek.
Liri: Ben de gelirim.
Neteyam: Olmaz! Babam beni öldürür!
Lirit: Ben ne dersem o.
Neteyam: Pekâla. Sen ne dersen o..
Neteyam la ikranlara binip devriye başladık. Çoktan akşam üstü olduğu için hava çok güzeldi. Hafif yağmur çiseliyordu. Gün batımı çok güzeldi. Tutulma etrafa ışık saçıyordu. Ben gözlerimi gökyüzünden alamazken Neteyam sadece bana bakıyordu.
Lirit: Biliyor musun, çok havalı şeyler yapabilirim.
Neteyam: ne gibi?
Lirit: Mesela şurdan atlarım ama birşey olmaz. Hayatta kalırım.
Neteyam: At yalanını...
Lirit: Ciddiyim ya!
Neteyam: Ölürdün imkansız yani.
Lirit: Kim demiş! Ben ölmezdim bir kere!
Neteyam: Sorun yok, ölsen de birşey olmazdı.
Lirit: Nasıl yani?
Neteyam: Çok umursmazdım yani. Bir zamanlar yoktun sonuçta.
Lirit: Kabalık yapma!
Neteyam: Sadece şakaydı. Sen olmasan ne yapardım bilmiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Avatar: The Way Of Life
Teen Fiction~> Küçükken sebebi bilinmez bir yangında ailesinden koparılan Li, yıllar sonra arkadaşlarıyla kaçırıldıkları bu insan üssünden kurtuldu. Ormanda ailesiyle tanışacağından bihaberdi. ~> Neteyam kurgusudur. İyi okumalarr <3
