Kiri den
Cenazeye saatler kalmıştı ve belki bir ümit birşey bulurum diye iluma binip ruh ağacına gittim. Suyun altına daldım ve bağımı kurdum.
______________________
Gözlerimi ormanda açtım, evimizde. Çadırdan dışarı fırladım. Birini görmek umuduyla etrafıma baktım. Her yer parlıyordu. Boşluğa seslendim.
Kiri: Lİ!! Lİ ORDA MISIN?! BENİ DUYAN BİRİ VAR MI?!
Hiç bir yerden cevap gelmemişti. Ta ki arkama dönene kadar. Melek gibi bir ses sanki keman çalar gibi bana seslendi.
Lirit: Merhaba Kiri.
Arkamda Li vardı. Sevecen bir şekilde bana gülümsüyordu. Hiç düşünmeden ona sarıldım. O da bana sarıldı. Ama her zamankinden daha naif ve yumuşaktı. Yemyeşil gözleriyle bana baktı.
Kiri: Özür dilerim Li, seni kurtaramadım. Seni sudan çabuk çıkarsaydım ya da uçakta senden ayrılmasaydım, şu an hayatta olabilirdin... Öyle olmasaydı şu an yaşıyor olurdun.
Lirit: Sshhh. Böyle söyleme. Hayatta hiç bir şey göründüğü gibi değildir. Yaşadığım kaza bile. Ama Kiri göründüğü gibi olan bir şey varsa o da henüz çok geç olmadığıdır.
Sözlerinden gram bir şey anlamıyordum. Çok kafa karıştırıcı konuşuyordu.
Kiri: Ne demek bu?
Lirit: Abini dinlemelisin demek.
Kiri: Neteyam ı mı? İyi de neden?
Lirit: Bazı insanlar görebildiklerinin üstünü hissederler, herkesten farklı.
Kiri: Abim farklı değil. Sadece ölümüne sebep oldu.
Lirit: Bazen hayat çok karanlık olabilir. Her şeye umutla bakan insanlar üzüntüye kapılınca inanmaktan vazgeçebilir. Bazılarıysa bu durumda bile inanmayı sürdürür. Unutma Kiri, eğer karanlıkta kaybolduğunu hissediyorsan, bir ışık ara...
Bu gözlerimi doldurdu. O sırada etrafın güçsüzleştiğini fark ettim. Her yer soluyordu.
Kiri: Li, seni bir daha hiç göremeyebilirim.
Lirit: Sevgili Kiri...
Ellerimden sımsıkı tuttu. Yatıştırıcı bir şekilde bana bakıyordu.
Lirit: Sizi hep dinliyor ve izliyor olacağım. Anıların bahçesinde, rüyaların sarayında seninle hep burda buluşacağız.
Kiri: İyi de rüyalar gerçek değildir?
Yavaşça bana yaklaştı, saçımın bir kısmını kulağımın arkasına attı. Bir melek gibi konuştu.
Lirit: Rüyayla gerçeği kim ayırabilir?
Sevecen bir şekilde bana gülümsedi. Ben de ona gülümsedim ve ona sımsıkı sarıldım.
Kiri: Seninle sonsuza kadar burada kalmak istiyorum.
Lirit: Ailen, seni bekliyor Kiri. Sen imkansız olanı başardın. Söylediklerimi dinledin. Uyanınca herşeyi düzeltebileceksin.
Kiri: Hayır. Asıl imkansız olan sana veda edebilmek.
Ufak kıkırdadı.
Lirit: Korkarım ki buna gerek kalmayacak.
Hasretle ona baktım.
Kiri: Elveda Lirit.
Ağlamamı durduramıyordum.
Lirit: Güle güle Kiri...
_______________________
Bağımı kopardım ve suyun dışına çıktım. Dediklerini düşünüyordum. Abimi dinlmeliydim ama ne konuda. Bizi göreceğini söyledi. Ama nasıl? Yüce anne lütfen bana yardım et...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Avatar: The Way Of Life
Novela Juvenil~> Küçükken sebebi bilinmez bir yangında ailesinden koparılan Li, yıllar sonra arkadaşlarıyla kaçırıldıkları bu insan üssünden kurtuldu. Ormanda ailesiyle tanışacağından bihaberdi. ~> Neteyam kurgusudur. İyi okumalarr <3
