SEVMEYECEĞİM (BERDEL)

Bölüm 16

SELAMÜNALEYKÜM

Aman aman bu Bedirhan Ağa da coştu mu durulmaz sel gibi ♥.......

Bedirhan işe gitmekten vazgeçip her zaman gittiği dumanlı dağındaki arkadaşının yanına gitti. Arabasını park ederken birkaç adam hemen yanına koşup karşılamıştı. Uzaktan esmer tenli, siyah saçlı ve Bedirhan'ın boylarındaki adam konuştu.

"Vay kardeşim gelmiş hoş gelmiş"

Bedirhan sıkkın bir yüz ifadesiyle gelen arkadaşına bakıp,

"Sağ ol kardeşim" demişti.

"Ne bu yüz Bedirhan, sen yeni evlisin ne işin var burada"

"Sus Selim ya beni sinirlendirme"

"Bu ne şiddet kardeşim hayırdır, karının çenesinden erken mi bıktın"

"Sanki bilmiyorsun neden evlendiğimi"

"Olsun Bedirhan Ağa, artık senin namusun senin karın nasıl olduğuna bakma. Hem böyle olmasa senin evleneceğin de yoktur. Her şerde bir hayır vardır"

"Ne hayır ne hayır" dedi dalga geçerek Bedirhan.

İki dost birlikte uzun saatler konuştuktan sonra Bedirhan eve gitmek için ayaklandı.

"Hem istemiyorum diyorsun hem de eve gitmek için can atıyorsun be oğlum" dedi Selim arkadaşının arabasına binmesini izlerken.

"Yok daha neler Selim, işim var" demişti tüm ciddiyetiyle Bedirhan ama Mahru'yu merak ettiğinden dolayı kalktığının kendisi bile farkında değildi. Araba onu konağın önüne getirdiğinde saatine bile bakmamıştı. Arabasından indiğinde kapıdaki adamlar birbirlerine baktılar şaşkınca, bir durum mu oldu acaba der gibi ama genç adam onları umursamadan tüm heybetiyle açılan kapıdan içeriye girdi. Avluda oturan kadınlar da Bedirhan'ı beklemiyorlardı.

"Hoş geldin oğul hayırdır inşallah" dedi Züleyha kadın merakla.

Bedirhan sadece kafasıyla selamladı cevap vermedi kendisine yöneltilen soruya ve odasına çıkan merdivenlere yöneldi. Berfin hanım hemen öfkeyle,

"Bak bak bak, karı sevdası tutmuş oğlanı. Ne oldu kan alma arzusu koynuna alana kadar bu işler"

Dedi ama nefreti yüzünden okunuyordu. O an kızına sinirle bakmıştı sanki bir işi beceremedin der gibiydi. Lorin de merdivenlerden çıkan yakışıklı adamı iç çekerek izleyebilmişti.

Bedirhan odasının kapısına geldiğinde eli kapının kulpuna gitti bir süre bekledi sonra:

"Burası benim odam" diyerek kendini ikna edip kapıyı açtığında yine aynı manzara ile karşılaşmıştı. Aynı saçlar, aynı kız ama bu defa ayakta aynanın tam karşısında. Mahru o an aynadaki kendisiyle konuşuyordu.

"Planın işe yaramasa daha beter olacaktın Mahru" bunu duyabilmişti Bedirhan. Aynadan gözlerini kızın gözlerine diktiğinde o tok sesiyle konuştu:

"Bu akşama plan yapma o zaman"

Mahru hemen gözlerini aynadan Bedirhan'a diktiğinde korkmuş bir şekilde yerinden sıçramıştı. Sonra hemen yatağın yanına bıraktığı şalına uzandı kaşlarını çatarak.

"Sen nasıl çat diye girersin odaya"

Bir yandan da şalını saçlarına örtmeye çalışıyordu. Bedirhan kapıyı sertçe kapatıp odanın ortasına ilerlerken,

"Benim odam değil mi" dedi.

"Senin odan, senin evin, senin insanların....İçeride bir kız var anlaman kıt belki ama uygunsuz olabilirim"